Μια συλλογή από σημαντικά έργα, γνωστά ως «Κειμήλια Προσφύγων» τα οποία μεταφέρθηκαν στη Ελλάδα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, εκτίθενται στον εικονικό μουσειακό χώρο του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου
Στην ιστοσελίδα του Βυζαντινού και Χριστιανικού Εικονικού Μουσείου
www.ebyzantinemuseum.gr, στις πλαϊνή στήλη με τις προβαλλόμενες
ενότητες, υπάρχει η ένδειξη «Ματιές στις αποθήκες».
Στην συγκεκριμένη ενότητα διαβάζουμε ένα μικρό σημείωμα: «Οι θησαυροί του ΒΧΜ δεν είναι μόνο όσοι παρουσιάζονται στις Αίθουσές του, είναι και όλοι όσοι φυλάσσονται στις Αποθήκες του».
Στα προβαλλόμενα έργα που φιλοξενούνται στις "Αποθήκες" του ΒΧΜ ξεχώρισα την επιλογή με τίτλο «Κειμήλια Προσφύγων».
Εκεί αναγράφεται σχετικά: «Το Βυζαντινό & Χριστιανικό Μουσείο διαθέτει μια σημαντική Συλλογή από 200 και πλέον έργα γνωστή ως «Κειμήλια Προσφύγων». Μεταφέρθηκαν στην Ελλάδα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και την υποχρεωτική ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λωζάνης το 1923.
Η μεταφορά των κειμηλίων, σύµφωνα µε το άρθρο 8 του τµήµατος VI της συνθήκης έγινε σταδιακά.
Εκατοντάδες κιβώτια με εκκλησιαστικά αντικείμενα (άμφια, σκεύη, χειρόγραφα, βιβλία) από ναούς των ελληνικών κοινοτήτων της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Θράκης έφθασαν στην Ελλάδα για να καταλήξουν στους ναούς των κοινοτήτων στην Ελλάδα και σε μουσεία: Στο Μουσείο Μπενάκη, στο Μουσείο Λαϊκής τέχνης και στο Βυζαντινό Μουσείο».
Από τα εκτιθέμενα έργα ξεχωρίζουν δύο κειμήλια. Μια "Επένδυση εικόνας" και ένας "Χρυσοκέντητος Επιτάφιος".
Σχετικά διαβάζουμε: «Ένα δείγµα µεταλλοτεχνίας τοπικού εργαστηρίου του Πόντου, αποτελεί η Επένδυση εικόνας µε σκηνές από τον βίο και το µαρτύριο του Αγίου ∆ηµητρίου, που χρονολογείται τον 18ου αι. Οι συνοδευτικές επιγραφές σε καραμανλίδικη γραφή συνδέουν το αντικείμενο με τις κοινότητες των μεταλλουργών του Πόντου» - «Εξαίρετο δείγµα της χρυσοκεντητικής τέχνης που άνθισε στην Μικρά Ασία και τον Πόντο αποτελεί ο επιτάφιος από την Τραπεζούντα που χρονολογείται το 1672».
Στην συγκεκριμένη ενότητα διαβάζουμε ένα μικρό σημείωμα: «Οι θησαυροί του ΒΧΜ δεν είναι μόνο όσοι παρουσιάζονται στις Αίθουσές του, είναι και όλοι όσοι φυλάσσονται στις Αποθήκες του».
Στα προβαλλόμενα έργα που φιλοξενούνται στις "Αποθήκες" του ΒΧΜ ξεχώρισα την επιλογή με τίτλο «Κειμήλια Προσφύγων».
Εκεί αναγράφεται σχετικά: «Το Βυζαντινό & Χριστιανικό Μουσείο διαθέτει μια σημαντική Συλλογή από 200 και πλέον έργα γνωστή ως «Κειμήλια Προσφύγων». Μεταφέρθηκαν στην Ελλάδα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και την υποχρεωτική ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λωζάνης το 1923.
Η μεταφορά των κειμηλίων, σύµφωνα µε το άρθρο 8 του τµήµατος VI της συνθήκης έγινε σταδιακά.
Εκατοντάδες κιβώτια με εκκλησιαστικά αντικείμενα (άμφια, σκεύη, χειρόγραφα, βιβλία) από ναούς των ελληνικών κοινοτήτων της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Θράκης έφθασαν στην Ελλάδα για να καταλήξουν στους ναούς των κοινοτήτων στην Ελλάδα και σε μουσεία: Στο Μουσείο Μπενάκη, στο Μουσείο Λαϊκής τέχνης και στο Βυζαντινό Μουσείο».
Από τα εκτιθέμενα έργα ξεχωρίζουν δύο κειμήλια. Μια "Επένδυση εικόνας" και ένας "Χρυσοκέντητος Επιτάφιος".
Σχετικά διαβάζουμε: «Ένα δείγµα µεταλλοτεχνίας τοπικού εργαστηρίου του Πόντου, αποτελεί η Επένδυση εικόνας µε σκηνές από τον βίο και το µαρτύριο του Αγίου ∆ηµητρίου, που χρονολογείται τον 18ου αι. Οι συνοδευτικές επιγραφές σε καραμανλίδικη γραφή συνδέουν το αντικείμενο με τις κοινότητες των μεταλλουργών του Πόντου» - «Εξαίρετο δείγµα της χρυσοκεντητικής τέχνης που άνθισε στην Μικρά Ασία και τον Πόντο αποτελεί ο επιτάφιος από την Τραπεζούντα που χρονολογείται το 1672».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου