"Όπου πας, να πηγαίνεις με όλη σου την καρδιά.."

Όπως λένε όσοι το αγαπούν, το γιασεμί δεν δεν είναι καν λουλούδι, είναι συναίσθημα. Είναι έρωτας. Στην πραγματικότητα πρόκειται για έναν θάμνο με πολύ αρωματικά άνθη. Η ονομασία του προέρχεται από την Περσική λέξη Yasameen που σημαίνει "Δώρου του θεού". Υπάρχει ένας μύθος που περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο το γιασεμί ήρθε στην Ευρώπη, από την Ασία, από την Κίνα, το Νεπάλ και την Ινδία. Κάποια παράδοση λέει πως Ισπανοί θαλασσοπόροι φέρανε από τις Ινδίες στην Ευρώπη το γιασεμί και καλλιεργήθηκε για πρώτη φορά στην Ιταλία. 

Ο δούκας της Τοσκάνης το αγάπησε τόσο πολύ και με τόση ζήλια, ώστε απαγόρευσε στον φτωχό κηπουρό του να δώσει άνθος ή βλαστό σε οποιονδήποτε του το ζητούσε. Αλλά ο νεαρός κηπουρός χάρισε στην αγαπημένη του, την ημέρα της γιορτής της, ένα κλαδί με τα μυρωδάτα άνθη του γιασεμιού. Εκείνη το φύτεψε μυστικά και με τις οδηγίες του καλού της ευδοκίμησε και πολλαπλασιάστηκε. Όσο περνούσε ο καιρός μεγάλωνε και η αγάπη τους, αλλά η φτώχεια δεν επέτρεπε την ένωσή τους. Μια καλή τύχη όμως τους βοήθησε. Δυό πλούσιοι Γάλλοι περνώντας από την Τοσκάνη ένοιωσαν τη θαυμάσια μυρωδιά και με την προσφορά ολόκληρου θησαυρού η κοπέλα, παρά την αρχική της άρνηση, αναγκάστηκε να τους δώσει ένα φυτό. Οι Γάλλοι το έφεραν στη μεσημβρινή Γαλλία, όπου και καλλιεργείται για τη βιομηχανική παραγωγή γιασμινελαίου της αρωματοποιίας και έτσι σιγά σιγά εξαπλώθηκε σε όλη την Μεσόγειο. Άρωμα γιασεμιού γέμισε και όλη η Ελλάδα. Είναι το συναίσθημα που κάνει το άρωμα να ασκεί δύναμη πάνω μας.

Όπως έλεγε ο συγγραφέας Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ "Τίποτε δεν ζωντανεύει το παρελθόν πιο αποτελεσματικά από μια μυρωδιά που έχει συσχετισθεί μ’ αυτό..." 

Ένας κόσμος τραγούδια,
ένα δάσος "σ’ αγαπώ"
μες στα μάτια σου παίζουνε κρυφτό.
Έχεις μπει στη ζωή μου
την καρδιά μου να πονάς
κι απ’ το γέλιο στο δάκρυ με γυρνάς.
Να σε πάρω δικιά μου με έναν έρωτα τρελό
φουρτουνιάζει κι απόψε το μυαλό!
Το φεγγάρι αλήτης σού χαϊδεύει το κορμί
κι η νύχτα μυρίζει γιασεμί.

Τώρα τι να σου πω;
Φταίω, που σ’ αγαπώ!
Τ’ άστρα χίλιοι καημοί
κι η νύχτα μυρίζει γιασεμί.

Ταξιδεύω μαζί σου κι ειν’ οι σκέψεις μου κρυφές,
μα ταξίδι δεν κάναμε ποτές.
Να σε κάνω δικιά μου σε φωνάζω τις βραδιές,
μα δεν ήρθες και σήμερα και χθες.
Είμαι μόνος κι απόψε μέσα σε όνειρα φωτιά,
η αγκαλιά σου για μενα ξενητιά.
Το φεγγάρι αλήτης σού χαϊδεύει το κορμί
κι η νύχτα μυρίζει γιασεμί..

Τώρα τι να σου πω;
Φταίω, που σ’ αγαπώ!
Τ’ άστρα χίλιοι καημοί
κι η νύχτα μυρίζει γιασεμί.