Ἡ ἀναστάτωσις ἦταν καθολικὴ καὶ πανελλήνιος, ἐνᾦ οἱ διαδηλώσεις γιὰ τὸ θέμα τοῦ ὀνόματος τῶν Σκοπίων ἔλαβαν ἐκρηκτικὲς διαστάσεις, ὀργανωμένες, σὲ μεγάλο βαθμό, ἀπὸ τὸν τότε ἀρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο.
Ἐννοεῖται πὼς ἐμεῖς μπορεῖ νὰ φωνάζαμε, ἀλλὰ δὲν μᾶς ἔδιδαν καὶ πολλὴ σημασία, ἐφ΄ ὅσον ἐξ ἀρχῆς τὸ θέμα τῆς ὀνομασίας τοῦ ἐν λόγῳ κρατιδίου-μορφώματος ἦταν θέμα γεωπολιτικῆς καὶ οὐδέποτε ἐθνικῆς ταὐτότητος τῶν Σκοπιανῶν. Πρὸς τοῦτον καὶ ἔσπευδαν διαρκῶς τὰ σιτιζόμενα ἐκ τοῦ πSoros σαπρόφυτα νὰ ἀναπαράξουν τὶς γνωστὲς ἀνιστορικότητες, μὲ κάθε εὐκαιρία.
Τώρα ὁδεύει πρὸς ἐπίλυσιν, ἐφ΄ ὅσον ἀφ΄ ἑνὸς δὲν χρειάζεται πλέον νὰ χρηματοδοτεῖται (βλέπε καὶ πSoros) ἡ ἐν λόγῳ ὕβρις, ἀλλά, ἐπὶ πλέον καὶ ταὐτοχρόνως μὲ τὶς «ἐθνικο-ἀπελευθερωτικές» τσιρίδες τῶν Ἀλβανῶν, καθὼς ἐπίσης καὶ τὶς μογγολο-ἀπειλές, πορευόμεθα πὼς μίαν μεγάλη ἀνατροπή, ποὺ ἀπειλεῖ κάθε εὐάλωτη ἰσοῤῥοπία τῆς Χερσονήσου τοῦ Αἵμου.
Διαλύονται καί μοιράζονται ὁριστικῶς τά Σκόπια σέ Βουλγαρία καί Ἀλβανία…;;;
Συνυπολογίζοντας λοιπὸν ὅλα τὰ παραπάνω, καθὼς ἐπίσης καὶ πολλὰ ἄλλα, μικρότερα, ἀναφορικῶς μὲ τὸν πραγματικὸ λόγο ὑπάρξεως τοῦ γνωστοῦ μας ὑβριδικοῦ αὐτοῦ κρατικοῦ μορφώματος, καλὸ εἶναι νὰ χωνέψουμε πὼς πρῶτον καὶ κύριον λόγο ἔπαιξαν τὰ ἀμερικανικὰ καὶ τὰ ῥωσσικὰ συμφέροντα, ποὺ στόχο εἶχαν κι ἔχουν (προσχηματικά) τὸν ἔλεγχο τῆς περιοχῆς μας. Διότι, βάσει τῶν γνωστῶν δογμάτων, τὰ ῥωσσικὰ συμφέροντα ἐπῳφθαλμιοῦσαν κι ἐποφθαλμιοῦν ἔξοδον στὸ Αἰγαῖον, ἐνᾦ τὰ ἀμερικανικὰ (Δύσις/ΝΑΤΟ) τὸ ἀντίθετον. (Τὸ γιατὶ καὶ τὸ πῶς εἶναι πολὺ παλαιὰ ἱστορία…!!!)Κι ἔτσι, ἀν τὶ ὅλοι αὐτοὶ νὰ ἐνασχοληθοῦν μόνον μὲ τὰ συνοριακὰ ζητήματα, δίχως νὰ ἐμπλέξουν θέματα ἐθνικῶν καὶ φυλετικῶν ταὐτοτήτων, ἔθεσαν ζήτημα Μακεδονίας, ἀφ΄ ἑνὸς γιὰ νὰ ἐμπλέξουν ἐμᾶς τοὺς Ἕλληνες καὶ πάλι στὰ γενοκτονικά τους παιχνίδια, ἀφ΄ ἑτέρου δὲ γιὰ νὰ στήνουν παραστάσεις παγκοσμίων πολέμων, τάχα μου μὲ πρόσχημα τὶς ἐθνικὲς ὑποθέσεις τῶν λαῶν.
Ὅμως…
Αὐτοι σχεδιάζουν, τὰ τσιράκια τους (ἐγχώρια κι ἀλλοδαπά) ἐκτελοῦν ἐντολὲς καί, τελικῶς, τὰ μόνα θύματα (καί) τῆς ἐν λόγῳ ἐθνικῆς ὑποθέσεως παραμένουν οἱ Ἕλληνες τῆς Μακεδονίας, ἀλλὰ καὶ ὅλοι οἱ Ἕλληνες, σὲ κάθε σημεῖον τοῦ πλανήτου. Καὶ παραμένουμε θύματά τους, ὄχι τόσο γιὰ τὸ ἴδιο τὸ ὄνομα (γεωγραφικῆς χωροθετήσεως) ὅσο γιὰ τὰ αἴτια χρήσεως τοῦ ἐν λόγῳ ὀνόματος, ἀπολύτως προσχηματικὰ καὶ στοχευμένα. Θὰ πρέπη, ἐπὶ τέλους, νὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς τὰ παγκόσμια σαπρόφυτα ἀδιαφοροῦν γιὰ τὰ χωροθετικὰ ὀνόματα, ἀλλὰ ἀρέσκονται στὸ «διαίρει καὶ βασίλευε», μὲ ὁποιοδήποτε πρόσχημα. Γιὰ αὐτὸ ἄλλως τὲ τὸ ΚΚΕ ἔθεσε ἐξ ἀρχῆς ζήτημα ἀνεξαρτησίας τῆς Μακεδονίας. Πῶς ἀλλοιῶς θά δικαιολογοῦσε τίς χρηματοδοτήσεις πού ἐλάμβανε ἀπό τά τοκογλυφικά ἀφεντικά του; Πῶς ἀλλοιῶς ὅλη ἡ ἐγχώριος (μὰ καὶ παγκόσμιος) ἀριστερά θά δικαιολογοῦσε καλλίτερα τόν λόγο ὑπάρξεώς της, ἐάν δέν ἐμπλέκετο στούς μηχανισμούς διαλύσεως τῶν ἐθνικῶν ἱστῶν;
Ξεχνᾶμε λοιπὸν τὶς «ἰδεολογικές» προβιές, κάθε κομματικοῦ μορφώματος, ἐγχωρίου κι ἀλλοδαποῦ καὶ κυττᾶμε ξεκάθαρα μόνον στὸ κέντρο τοῦ προβλήματος. Δὲν τίθεται θέμα Μακεδονίας ἀλλὰ θέμα ἐλέγχου αὐτῆς τῆς ἑλληνικοτάτης περιοχῆς.
Τὸ ἐὰν θὰ ἢ δὲν θὰ ὑλοποιηθοῦν αὐτὰ ποὺ σχεδιάζονται, ἐπὶ τοῦ παρόντος, εἶναι δευτερεῦον καὶ, γιὰ ἐμᾶς, μοναδικὸ χρέος, παραμένει τὸ νὰ δηλώσουμε τὸ δικό μας συναίσθημα καὶ τὶς δικές μας ἀπαιτήσεις ἐμπράκτως, συμμετέχοντας στὶς κινητοποιήσεις ποὺ ξεκίνησαν νὰ ὀργανώνονται καὶ ἀποφασίζοντας τὸ ἐὰν θὰ παραμείνουμε θεατὲς ἢ ἐνεργοὶ ὑπερασπιστὲς τῆς Μακεδονικῆς Γῆς.
Καὶ ἡ συμμεχοτή μας κρίνεται ἀναγκαία, τοὐλάχιστον γιὰ τοὺς πέριξ τῆς Θεσσαλονίκης διαμένοντες.Συλλαλητήριο γιὰ τὴν Μακεδονία μας
στὶς 21 Ἰανουαρίου 2017,
στὶς 5:00 (17:00) τὸ ἀπόγευμα,
στὸν Λευκὸ Πύργο.
Θεσσαλονίκη
Ὄχι μόνον διότι ἔχουμε ἱστορικὴ εὐθύνη ἀλλὰ διότι ἔχουμε καὶ ἱστορικὰ σημαντικὸ ῥόλο νὰ παίξουμε σὲ κάθε τὶ μακεδονικὸ καὶ ἑλληνικό.
Ὄχι μόνον γιὰ νὰ ἀποδείξουμε πὼς τέτοια ζητήματα δὲν γίνεται νὰ ξεχασθοῦν, ἀκόμη καὶ μετὰ ἀπὸ 25 ἢ 125 χρόνια, ἀλλὰ διότι μέσα μας γνωρίζουμε ἄριστα πὼς ἡ Μακεδονία εἶναι μόνον πρόσχημα καὶ ὁ πραγματικὸς στόχος εἶναι ἡ Ἑλλάς.
Ὄχι μόνον διότι ἡ Μακεδονία ἦταν, εἶναι καὶ θὰ εἶναι ἑλληνική, ἀλλὰ διότι αὐτὸ ποὺ τώρα στοχοποιεῖται εἶναι ἡ δική μας κοινωνικὴ συνοχή. Μία κοινωνικὴ συνοχὴ ποὺ θὰ ἐμποδίση (ἤ, ἔστῳ, θὰ ἐλαχιστοποιήση) κάθε ἐμπλοκή μας σὲ νέες περιπέτειες. Μία κοινωνικὴ συνοχὴ ποὺ ἐὰν ὑπάρχῃ θὰ λειτουργῆ ὡς «ἀντίδοτον» σὲ κάθε δολιοφθορά. Πρὸς τοῦτον καὶ ἀπομακρύνουμε κάθε εἴδους δολιοφθορείς, προπαγανδιστὲς καὶ πράκτορες, ἀποδυναμώνοντάς τους ἐμπράκτως καὶ παραμένοντας ἑστιασμένοι στὸν κοινό μας σκοπό: τὴν ἀπελευθέρωσιν!!! Καὶ τὸ Μακεδονικὸ ζήτημα ἀποτελεῖ κομβικὸ παράγοντα τῆς ὁριστικῆς μας ἀπελευθερώσεως.
πηγή
Σημείωσις
Τώρα λοιπὸν τὸ ζήτημα τῶν Σκοπίων κλείνει. Κλείνει μὲ συνοπτικὲς διαδικασίες καὶ δικαίωμα λόγου, ἐπισήμως, ἐμεῖς δὲν ἔχουμε. Τὸ μόρφωμα ποὺ σχεδιάσθηκε νὰ ἀκολουθήσῃ τὶς ἤδη ἀποφασισμένες συνοριακὲς ἀνατροπὲς ἔχει νὰ κάνῃ μὲ μίαν μεγάλη κι ἑνιαία Μακεδονία, μὲ πρωτεύουσα τὴν Θεσσαλονίκη, ποὺ κατὰ τὴν (πSoroκατευθυνομένη καί) μπουτάρειο ἐκδοχὴ εἶναι πόλις τῶν …«περιουσίων». Αὐτὸ δὲν λέει πολλά, ἀλλὰ λέει καὶ τὰ πάντα.
Ἡ Μακεδονία εἶναι ἑλληνικὴ ὑπόθεσις. Τὰ σχέδια τῶν σιωνιστικῶν κέντρων τοῦ πλανήτου σὲ ἄλλα προσβλέπουν, ἀλλὰ ἐμᾶς δὲν μᾶς ἐνδιαφέρει κάτι τέτοιο, ἐφ΄ ὅσον τὰ ὅσα αὐτοὶ ἀποφασίζουν δὲν σχετίζονται μὲ τὴν ἀλήθεια, μὲ τὶς πραγματικές μας ἀνάγκες καὶ μὲ τὸ ἐθνικὸ καὶ πανανθρώπινόν μας χρέος.