Στα μέσα του 18ου αιώνα ο Πατροκοσμάς παρότρυνε τους κατοίκους και προφήτευε «Ἀμπέλια μὴν φυτεύετε, διότι θὰ χαλάσουν, καθὼς ἐκεῖνα στὴν Δρυϊνούπολη».
Οι άνθρωποι όμως δεν τον άκουσαν, καλλιέργησαν την άμπελον και φύτεψαν αμπέλια.
Μετά από έναν αιώνα ήλθε «οργή Θεού» και τα κατέστρεψε.
Έτσι από εκείνον τον αμπελουργικό οργασμό μας έμειναν μόνο κάποια τοπωνύμια, για να μας τον θυμίζουν.
Στο χωριό μου, το Κρίκελλο, υπάρχουν τα τοπωνύμια Παλιάμπελα, Περαμπέλια και Μεσαμπελιά, που όμως δεν έχουν καθόλου κλήματα. Το ίδιο περίπου συμβαίνει και στα υπόλοιπα χωριά της περιοχής.
Μετά την καταστροφή οι κάτοικοι του χωριού μου, δεν έμειναν με σταυρωμένα τα χέρια, αφού έκαναν τις σχετικές λιτανείες και δοξολογίες, πήραν την αξίνα κι έφτιαξαν τα νέα αμπέλια τους στις Λάκες, στον Αη-Γιάννη και αλλού, φύτεψαν αράδες κλήματα στις πατωσιές των χωραφιών τους κι ακλαδιές στα δένδρα και τα σπίτια τους τα στόλισαν με τις κρεβατίνες.
Όλο τον χρόνο δούλευαν και περιποιούντο τα κλήματά και τ΄ αμπέλια τους και το φθινόπωρο ανταμείβοντο με τον τρύγο, που ήταν η δόξα των αμπελότοπων και η ανταμοιβή των κόπων τους. Τέτοια εποχή δηλαλδή, το σαρανταήμερο, ο κύκλος των αμπελοεργασιών έκλεινε με το άνοιγμα των βαρελιών. Το γιοματάρι ήταν η επιβράβευση των χρονιάτικων κόπων τους με μυστικές ευωχίες, εφρόσυνες κρασοκατανύξεις κι ανέμελες περιπτύξεις με την κυρά τους στην θαλπωρή της βελέντζας.
Πριν 50 χρόνια οι κάτοικοι εκμαυλισμένοι από τις σειρήνες του βιομηχανικού-καταναλωτικού πολιτισμού εγκατέλειψαν τους νέους αυτούς αμπελότοπους. Η ορμή και η… οργή της βιομηχανικής επαναστάσεως τους κατάστρεψε και οι οινοποιητικές βιομηχανίες εξαφάνισαν και το πτώμα τους.
Ας είναι ετούτη η αναφορά ένα μνημόσυνο, για τον πρόωρο και άδοξο χαμό των αμπελότοπων, των χωραφιών και των περιβολιών μας, για την ερήμωση των δασών και των βοσκοτόπων, για την φυγή των ποιμενίδων και των αιπόλων και την σιγή των τραγουδιών και των κυπροκούδουνων. Ας είναι ένα σάλπισμα για να κεράσουμε «στὰ νέα ποτήρια τ΄ ἀρχαὶο πιοτί», όπως μας λέει ο ποιητής μας Κωστής Παλαμάς.
Και πιστεύοντες και μη πιστεύοντες ας έχουμε υπ΄ όψιν και τις προφητείες του Πατροκοσμά: «Ὤ! εὐλογημένο βουνό, πόσες ψυχὲς καὶ γυναικόπαιδα θὰ σώσης, ὅταν ἔλθουν τὰ χαλεπὰ χρόνια» ή και την άλλη την καλλίτερη: «Καλότυχοι ἐσεῖς, οἱ ὁποῖοι εὑρέθειτε ἐδῶ, ἐπάνω στὰ ὑψηλὰ βουνά, διότι αὐτὰ θὰ σᾶς φυλάξουν ἀπὸ πολλὰ δεινά. Θὰ ἀκοῦτε καὶ δὲν θὰ βλέπετε τὸν κίνδυνο».
Χουλιαρᾶς Ἀλέξανδρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου