Εγώ έχω δεκαοχτώ πουλιά, πάσχω να τ' αναθρέψω και συ έκανες χρυσόν υγιό, πας να τον ρεματίσεις

 Μια μάνα που `χε ένα γιο ( «Παιδοκτόνος και πέρδικα»)
Παραδοσιακό Μυτιλήνης
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Παραλογή, ή οποία εδώ τραγουδιέται ως νανούρισμα. Σύμφωνα με την έκδοση του Λαογραφικού Αρχείου της Ακαδημίας Αθηνών «Ελληνικά Δημοτικά Τραγούδια» (Εκλογή, Αθήνα 1962), οπού παρουσιάζεται με τον τίτλο «Παιδοκτόνος και πέρδικα», είναι ευρέως διαδεδομένο είτε ως νανούρισμα είτε ως τραγούδι του θέρους. Στην πλοκή του τραγουδιού, ή πέρδικα παρουσιάζεται να διδάσκει και να σωφρονίζει με τα λόγια και κυρίως με το παράδειγμα της, την -ανύπαντρη προφανώς- μάνα, ή οποία είχε την πρόθεση να πετάξει στο ρέμα το παιδί της

Μια μάνα που 'χε ένα γιο, μα ήταν λωλοπαρμένη

δεν είχε την υπομονή για να το αναθρέψει

και στην ποδιά της το 'βαλε, πάει να το ρεματίσει

Στο δρόμο που επήγαινε, στη στράτα που πηγαίνει

μια πέρδικα της άπαντα, μια πέρδικα της λέγει:

— Μωρή σκύλα, μωρή άνομη, μωρή μαριολεμένη

εγώ έχω δεκαοχτώ πουλιά, πάσχω να τ' αναθρέψω

και συ έκανες χρυσόν υγιό, πας να τον ρεματίσεις

Και στην ποδιά της το 'βαλε, στο σπίτι της πηγαίνει

το έβαλε στην κούνια του, το τραγουδεί και λέει:

— Γιε μου, σαν γίνεις κυνηγός, σαν γίνεις παλικάρι

σαν απαντήσεις πέρδικα, να μην τηνε σκοτώσεις

ή πέρδικα είναι ή μάνα σου, κι εγώ ή μητριά σου

Νάνι, δρακέλι μ', νάνι, νάνι. Νάνι, κοπελαρέλι μ', νάνι, νάνι