Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
"ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ" Ένας Ρωμιός Ιεράρχης χτίζει τα οχυρά του Ελληνισμού! (Να βοηθήσουμε κι εμείς)...
π.ΙΩ Ρωμανίδης _Λόγια σταράτα, εὐθέα, ὀρθόδοξα !
.
ANAΘΕΜΑΤΑ
Όσιοι Μεγάλοι Αββάδες Βαρσανούφιος & Ιωάννης!
Όσιοι Μεγάλοι Αββάδες Βαρσανούφιος & Ιωάννης!
Αγίου Σωφρονίου του Αθωνίτου_Η οδός του ιερέα
Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος :Ὁ Θεὸς διψᾶ νὰ διψᾶται ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους
π. Ἰωάννης Ρωμανίδης: "Ἐλεύθερος κατὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος βρίσκεται σὲ κατάσταση φωτισμοῦ"
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΠΟ ΣΕΙΣΜΟ
«Χριστὸς μὲθ΄ἠμῶν στήτω» Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος όταν έγιναν οι μεγάλοι σεισμοί της Αντιόχειας και ήταν ακόμα ιερέας πριν γίνει Επίσκοπος είπε στους Χριστιανούς: Να πάτε να γράψετε όλοι επάνω στους τοίχους «Χριστός μεθ' ημών στήτω» και εννοούσε ότι: «Ο Χριστός είναι μαζί μας, σπίτι μου να σταθείς, όχι να πέσεις». Όσοι Χριστιανοί τον άκουσαν τα σπιτικά τους δεν έπεσαν.
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ -(+) από τον μακαριστό π. Κωνσταντίνο Στρατηγόπουλο
Τὰ ‘’ἐμβόλια’’ ἔναντι τοῦ Covid-Sars 2 ὑπὸ τὸ φῶς τῆς διδασκαλίας τῆς Μιᾶς Ἁγίας Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας
Σημασία έχει πως μας παρέδωσε ο Χριστός, και πως βίωσαν την Αλήθεια Του οι Άγιοι.
Υπάρχει Σωτηρία εκτός Ορθόδοξου Εκκλησίας;
Θεολογική ἀπάντηση σέ σύγχρονους προβληματισμούς περί σαρκός, Πνεύματος καί πνευμάτων...
"τελῶναι καί αἱ πόρναι προάγουσιν ἡμᾶς εἰς τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν"
Η πανορθόδοξη ανυποληψία Ιεραρχών και Πατριαρχών
+Γέρων Θεόδωρος Σπηλαιώτης: «Ὁ ἀσκητὴς τοῦ Ἁγιοφαράγγου»
«Ἂν θὰ μὲ ρωτούσατε νὰ σᾶς πῶ, τὶ κατάλαβα τόσα χρόνια στὴν ἔρημο, θὰ σᾶς ἀπαντοῦσα μὲ μιὰ λέξη: τὴν δύναμη τοῦ ψαλτηρίου. Ἂν ξεκινοῦσα τὴν ζωὴ μου τώρα, ἕνα θὰ πάσχιζα νὰ κάνω, νὰ ἀποστηθίσω τὸ ψαλτήρι. Αὐτὸ εἶναι ἡ γονικὴ μήτρα τῆς νοερᾶς προσευχῆς. Αὐτὸ εἶναι τὸ εὔφορο χῶμα, ὅπου εὐδοκιμεῖ ὁ σπόρος τῆς εὐχῆς. Αὐτὸ μαστίζει τοὺς δαίμονες. Ὅταν διάβαζα, στὶς ἀγρυπνίες μου, τὸ ψαλτήρι, ἐρχόνταν ὁ δαίμονας, ποὺ μούγκριζε σὰν ἀγριόχοιρος στὸ αὐτὶ μου. Εἰδικὰ, ὅταν ἔλεγα τὸν στίχο, «Ἀναστήτω ὁ Θεός…» καί τὸν στίχο ποὺ λέει, «Ἐσὺ εἶσαι Κύριος καὶ Θεὸς μου». Λυσσοῦσε, μὲ ἔπιανε ἀπὸ τὸν λαιμό, μὲ ἔπνιγε. Μπέρδευε τὰ λόγια μου, γιὰ νὰ μὴν τὸ πῶ. Τόσο πολὺ καιγόταν…»
.
Άντε και πίστεψα – Τώρα τι κάνουμε;
Ο Ζωοδότης Χριστός δεν αγαπάει τις μάσκες...
Ἐπικήδειος Γερόντισσας Γαλακτίας Μοναχῆς
Άσηπτη θεολογία ή θεολογία της μολύνσεως;_ Με αφορμή την μεγάλη αλλοίωση της Ορθόδοξου εμπειρίας των αγίων μας που συμβαίνει τον τελευταίο καιρό από Συνόδους ,Επισκόπους ,Ιερείς ,Λαϊκούς .Παρατηρούμε δε και εδώ στην παράγκα μας καθημερινά σχεδόν να "βομβαρδιζόμαστε από σχολαστή /ες" από ψυχοπαθολογικές απνευμάτιστες ερμηνείες απιστίας ,είπαμε , να ξαναθυμηθούμε δυο πολύ καλές τοποθετήσεις που εκφράζουν την Ορθόδοξη πίστη και με επιστημονικό λόγο ,προς στηριγμό, όσων κρατάμε ανοικτές τις ψυχές μας είτε υγιείς είτε άρρωστοι σωματικά .Και ας φωτίσει ο Θεός όσους αδυνατούν να έχουν καθαρό νου ,το έχουμε τόσο πολύ ανάγκη όλοι μας και για τα ερχόμενα...
Βαδίζοντας προς την αυτάρκεια
Σοβαρές και απειλητικές για τη ζωή παρενέργειες από τη χρήση μάσκας προσώπου
Η διοικούσα Εκκλησία της Ελλάδος δυστυχώς κινείται σε ολισθηρό έδαφος.
Όταν σε αφήνουν να πεθαίνεις απ την πείνα αλλά θέλουν να σε σώσουν από τον κορωνοϊο!
Η αδυναμία Επισκόπων να αντιληφθούν το διακύδευμα της κρίσης του κορόϊδο-ιού
.
Τα Χριστούγεννα στη λογική του Νέου Προγράμματος Σπουδών στα Θρησκευτικά
.
Οι Πατέρες της Εκκλησίας ως πρότυπα της Οικουμενικής Κινήσεως. Απάντησις εις τα κατάπτυστα δημοσιεύματα των Ζηλωτών ενάντια στο Κολυμπάριον
Σταράτες κουβέντες που οι οσφυόκαμπτες, μεγαλόσχημοι ρασοφόροι σκέφτονται, αλλά δεν λένε!
.
ΕΠΟΙΚΙΣΜΟΣ ΤΕΛΟΣ!
.
Σκέψεις με αφορμή κάποιες προτάσεις από το άρθρο του Δοσιθέου Τατάρνας
Σχόλια σε μερικές από τις θεολογικές θέσεις του Μεσσηνίας Χρυσοστόμου
Σχόλια σε θεολογικές θέσεις του Μεσσηνίας Χρυσοστόμου
.
Περί Διώ(χ)την το ανάγνωσμα...
Η παράγκα μας στο Rutube
Το facebook της παράγκας
.
Τρελο-γιάννης
.
Η παράγκα στο YouTube
ΠΡΟΣΟΧΗ
(υπο κατασκευή) Η Νεα παράγκα στο youtube
.
Η καπιταλιστική μυθολογία της παρακμής αναπαράγεται από κάποιους θλιβερούς «αριστερούς», σαν «ανθρώπινο δικαίωμα»!!!
.
.
Ομοφυλοφιλία και ο «αριστερός» ερμαφροδιτισμός
Η λίστα ιστολογίων μου
ΛΕΜΕ ΝΑΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ (Κλίκ στην εικόνα)
Οι ορθόδοξοι της Συρίας
.
Oρθόδοξη Ησυχαστική Παράδοση
O ΚΥΡ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
Ancient Faith Radio - Orthodox
Are you Amazed?
Στηρίξτε τους πολύτεκνους
Kιβωτός του κόσμου
Λευτεριά στην Παλαιστίνη!
Αϊ σιχτίρ -για την «ελεύθερη» δημοσιογραφία,την καταστροφή του Γένους.
βρε αντε
Εθνική βιβλιοθήκη
Καλάμι-Aνεξάρτητη έκδοση onLine
Το χαμόγελο του παιδιού
Τα απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη
Παλαμάς
Δεν συμμετέχω στον "σκοταδισμό" της παγκόσμιας οικολογικής ελιτείας
το ξέρασμα της υπεραξίας
Η εκδίκηση των γουρουνιών
Ερωτήσεις Χριστιανών σε Ισλαμιστές για τις πηγές του Ισλάμ
Όχι στη φίμωση των blogs
Γιάννης Τσαρούχης
ΣΥΛΛΟΓΗ ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ
(κάντε κλίκ στην εικόνα)
ενάντια στη φασιστική νοοτροπία της Google
Η Εκκλησία ως η καινή κτίση
Πως είπατε κυρ Γιάννη;
ΣΠΑΣΤΕ ΤΗΝ ΡΙΜΑΔΑ ..
Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ
4 σχόλια:
Σε τελική ανάλυση ας αποφασίσουμε τι θέλουμε. Θέλουμε τον φίλο μας, αλλά όταν μιλάει και λέει τη γνώμη του για ένα θέμα (π.χ. πολιτικό), η πρώτη εσωτερική μας αντίδραση μόνο και μόνο απ΄το γεγονός ότι έχει δική του γνώμη η οποία είναι διαφορετική απ΄τη δική μας, είναι ότι ο άλλος έχει υπερηφάνεια, και θέλει "να φαίνεται η γνώμη του".
Και αμέσως (με επιβλητικό και αυταρχικό τρόπο) λέμε το αντίθετο. Και του κολλάμε και τη γνώμη κάποιου με τον οποίο συμφωνούμε.Αν τώρα ο άλλος διαφωνήσει τον κατηγορούμε για χίλια δυό, ότι είναι εγωιστής, μέχρι και ότι ζηλεύει.. Και αν "μαζευτεί" για να μην μας δυσαρεστήσει, ή για να μην φτάσουν τα πράγματα σε άσχημο σημείο, πάλι τον κατηγορούμε ότι δήθεν "κρατάει χαρακτήρα", ή ότι δεν μας θέλει (σε προσωπικό επίπεδο), δεν θέλει την παρέα μας και όλα τα υπόλοιπα.
Όλα θα τα σκεφτούμε εκτός από το ότι καθένας έχει δικαίωμα να είναι αυτό που είναι. Έχει δικαίωμα να πιστεύει ότι θέλει, ακόμα και να μην δεχτεί αυτό που του λέμε, ακόμα και να μην συμφωνεί με ανθρώπους που εμείς συμφωνούμε χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχει τίποτα με κανένα.
Με λίγα λόγια πρέπει όλοι να "χαλαρώσουμε" στη ζωή μας, και να μην ασχολείται κανείς με κανένα παρά μόνο με τον εαυτό του.
Ας αφήσουμε στον άλλο ένα πεδίο ελευθερίας μέσα στην καρδιά μας, ας του αφήσουμε αέρα να αναπνεύσει, ας μην νιώθει ότι τον παρατηρούμε και τον ΚΡΙΝΟΥΜΕ, αλλά ότι τον δεχόμαστε έτσι όπως είναι, με την διαφωνία του, με τη χαρά και τη λύπη του, με τις στιγμές που μπορεί να μας μιλήσει, και τις στιγμές που έχει προβλήματα και δεν μπορεί, και φεύγει (νοητά) για λίγο για πολύ για όσο θέλει.. Τότε είναι που θα τον κερδίσουμε καρδιακά και θα είναι δικός μας πραγματικά, μέσα από την ελευθερία του.
Συγγνώμη Τρελογιάννη αλλά αυτό είναι το πρώτο (απ΄ότι φαίνεται δεν ήρθε)
Πολύ ωραία τα λόγια του Αγίου Σιλουανού. Η υπερηφάνια είναι η ίδια η κόλαση, είναι η ουσία του Άδη όπως λέει ο γ. Σωφρόνιος.Είναι η ανικανότητα να βρεις τον τρόπο ύπαρξης του Θεού και να εκπληρώσεις το "καθ΄ομοίωσιν".
Όλοι οι μεταπτωτικοί άνθρωποι παλεύουν με την υπερηφάνια από την οποία απορρέουν όλα τα υπόλοιπα πάθη. Ένα όμως από τα πιο κοντινά της, είναι και η εξουσιαστικότητα, η προσπάθεια επιβολής στον άλλο, η "απορρόφησή" του αν είναι δυνατόν εξ ολοκλήρου, ώστε να "μην υπάρχει".
Το περίεργο όμως είναι ότι ο εξουσιαστικός άνθρωπος δεν βλέπει την δική του υπερηφάνεια και τον αυταρχικό χαρακτήρα του, και θεωρεί "υπερήφανους" αυτούς που δεν λένε "ναι" σε όλα (δηλ. "πετάει ο γάιδαρος;ναι πετάει.."). Δεν αναγνωρίζουν στον άλλο το δικαίωμα της γνώμης του, είτε στον επαγγελματικό χώρο είτε στον οικογενειακό είτε στον ευρύτερο κοινωνικό.
Συνέχεια τον παρατηρούν, τον περνάνε από κόσκινο, τον "πνίγουν", δεν τον αφήνουν να νιώσει ελεύθερος, δεν του αφήνουν "αέρα να αναπνεύσει". Ότι και αν κάνει το ερμηνεύουν με τον δικό τους τρόπο. Δεν είναι ποτέ ευχαριστημένοι, παρά μόνο (ίσως), αν τα πράγματα φτάσουν σε ένα σημείο απόλυτου ελέγχου του άλλου, ώστε να αφομοιωθεί μαζί τους. Δεν αναγνωρίζουν "ιδιωτικό χώρο" μέσα στην ψυχή του άλλου, δεν μπορούν να δεχτούν ότι ο άλλος μπορεί να είναι διαφορετικός.
Ο άλλος τώρα έχει δύο επιλογές. Η να δέχεται αυτή την κατάσταση (συνήθως όταν δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά, ενώ μέσα του υποφέρει) ή να αντιδράσει και να αρχίσουν οι κατηγορίες ότι "είναι υπερήφανος και εγωιστής", ότι "δεν δέχεται την γνώμη των άλλων, (συνήθως μεγαλύτερων) που ξέρουν καλύτερα", και όλα τα υπόλοιπα..
Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν ένα περίεργο μονόπλευρο τρόπο να βλέπουν τα πράγματα. Και καμιά φορά δεν υπάρχει ούτε η ευελιξία να σκεφτούμε μήπως, (λέω μήπως), κάνουμε λάθος στην οπτική μας. Μήπως τελικά πέφτουμε σε ΚΑΤΑΚΡΙΣΗ.
Όλα τα ερμηνεύουμε με βάση δικές μας ιδέες και προκαταλήψεις. Αν π.χ. μας μπει η ιδέα ότι κάποιος έχει εγωισμό και θέλει να είναι πρώτος, τότε όλα τα ερμηνεύουμε με βάση αυτό.
Ακόμα και τις διαφωνίες του, ακόμα και την "απομάκρυνσή" του για να μην φτάσουμε σε σημείο να τσακωθούμε, την ερμηνεύει ως "κλείσιμο" δικό μας απέναντί του, ακόμα και ως αντιπάθεια.Το γεγονός ότι κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και έχει δικαίωμα να βλέπει όπως θέλει τα πράγματα δεν το βλέπουμε καθόλου.
Σου λέει π.χ. κάποιος "κοίτα τι λέει αυτός, κοίτα τι έκανε ο άλλος.. αυτό να κάνεις κι εσύ..". Μπράβο του. Αυτός πιστεύει αυτό και κάνει εκείνο. Εγώ όμως δεν είμαι αυτός. Έχω το δικαίωμα να μην είμαι "αυτός". Εσύ απ΄την πλευρά σου έχεις επίσης το δικαίωμα να εγκρίνεις τις απόψεις του άλλου, και να τις υιοθετείς, δεν έχεις όμως το δικαίωμα να προσπαθείς να τις επιβάλεις και σε μένα. Και όταν εγώ διαφωνώ και αποχωρώ να με κατηγορείς για εγωιστή..
Έλεος δηλαδη.. Έχουμε παρανοήσει.. Ποιός είμαι εγώ που θα καθίσω να κρίνω τι γίνεται μέσα στην ψυχή του άλλου;; Να κατακρίνω τον άλλο και μάλιστα για πράγματα που εμπίπτουν στη σφαίρα υποθέσεων και εικασιών.. Να φτάνω στο σημείο να σκέφτομαι ότι επειδή δύο άνθρωποι διαφωνούν και επειδή ο ένας δεν δέχεται να του επιβάλλουν τις απόψεις του άλλου, (όπως εξάλλου κάνουν όλοι, και όπως κάνει και ο ίδιος), ότι "τον ζηλεύει"(!).
(συνεχίζεται)
Σε τελική ανάλυση ας αποφασίσουμε τι θέλουμε. Θέλουμε τον φίλο μας, αλλά όταν μιλάει και λέει τη γνώμη του για ένα θέμα (π.χ. πολιτικό), η πρώτη εσωτερική μας αντίδραση μόνο και μόνο απ΄το γεγονός ότι έχει δική του γνώμη η οποία είναι διαφορετική απ΄τη δική μας, είναι ότι ο άλλος έχει υπερηφάνεια, και θέλει "να φαίνεται η γνώμη του".
Και αμέσως (με επιβλητικό και αυταρχικό τρόπο) λέμε το αντίθετο. Και του κολλάμε και τη γνώμη κάποιου με τον οποίο συμφωνούμε.Αν τώρα ο άλλος διαφωνήσει τον κατηγορούμε για χίλια δυό, ότι είναι εγωιστής, μέχρι και ότι ζηλεύει.. Και αν "μαζευτεί" για να μην μας δυσαρεστήσει, ή για να μην φτάσουν τα πράγματα σε άσχημο σημείο, πάλι τον κατηγορούμε ότι δήθεν "κρατάει χαρακτήρα", ή ότι δεν μας θέλει (σε προσωπικό επίπεδο), δεν θέλει την παρέα μας και όλα τα υπόλοιπα.
Όλα θα τα σκεφτούμε εκτός από το ότι καθένας έχει δικαίωμα να είναι αυτό που είναι. Έχει δικαίωμα να πιστεύει ότι θέλει, ακόμα και να μην δεχτεί αυτό που του λέμε, ακόμα και να μην συμφωνεί με ανθρώπους που εμείς συμφωνούμε χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχει τίποτα με κανένα.
Με λίγα λόγια πρέπει όλοι να "χαλαρώσουμε" στη ζωή μας, και να μην ασχολείται κανείς με κανένα παρά μόνο με τον εαυτό του.
Ας αφήσουμε στον άλλο ένα πεδίο ελευθερίας μέσα στην καρδιά μας, ας του αφήσουμε αέρα να αναπνεύσει, ας μην νιώθει ότι τον παρατηρούμε και τον ΚΡΙΝΟΥΜΕ, αλλά ότι τον δεχόμαστε έτσι όπως είναι, με την διαφωνία του, με τη χαρά και τη λύπη του, με τις στιγμές που μπορεί να μας μιλήσει, και τις στιγμές που έχει προβλήματα και δεν μπορεί, και φεύγει (νοητά) για λίγο για πολύ για όσο θέλει.. Τότε είναι που θα τον κερδίσουμε καρδιακά και θα είναι δικός μας πραγματικά, μέσα από την ελευθερία του.
Σωστη τοποθετηση !
Δημοσίευση σχολίου