Μου ‘δωσες μια συμβουλή.
Δεν ξέρω πώς την είπες,
μα με άγγιξε.
Δεν ένιωσα μέσα μου αντίδραση,
θυμό ή νεύρα.
Μα κυρίως μέλι και γάλα
και γεύση
από ζεστό ψωμί
με φρέσκο βούτυρο.
Έφυγες μετά.
Μα ο απόηχος των λόγων σου
συνέχιζε να με σπρώχνει
να κάνω πράγματα καινούργια
και να αλλάξω.
Λόγια τυλιγμένα με μυρωδιές
και γεύσεις
νοσταλγικές.
Χωρίς πίκρα ή ξινίλα.
Αυτά ζηλεύω.
Αυτό το λεξικό ζητώ.
Του Χριστού.
Της Καρδιάς Του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου