Τήν ανθρώπινη "σοφία" τήν διαψεύδει τό καινόν μνημείον του σταυρωθέντος καί αναστάντος Ιησού Χριστού αλλά καί τό νέφος τών εκατομμυρίων μαρτύρων (ακόμη καί σήμερα) οι οποίοι μέ τό αίμα τους πότισαν τήν Εκκλησία Του.
Η γιαγιά είναι ουσιαστικά μιά δυστυχισμένη ύπαρξη εφόσον δέν πιστεύει στήν μεταθανάτια ζωή καί τήν ανάσταση.
Αυτός δέ που που τήν ρωτούσε έπρεπε νά τής απαντήση αποστομωτικά όταν αυτή ερωτούσε "ποιός γύρισε πίσω" λέγοντάς της "ο Χριστός!".
Οι εξυπνάδες φτάνουνε μέχρι το Νεκροταφείο γιαγιά...
Δυστυχώς να είσαι σε τέτοια ηλικία και να μιλάς έτσι ,τραγικό! Και άν γιαγιούλα μας, αν, είναι αλήθεια αυτά που λένε ο παπάδες;;;;;
Του Παναγιώτη Π. Νούνη
Ένας παπάς, ένας παραδοσιακός θεολόγος, ένας άγιος άνθρωπος δεν κατάφερε να αλλοιώσει πνευματικά αυτήν την ταλαίπωρη ψυχούλα την γιαγιούλα που πιστεύει, δυστυχώς, στο αθεϊστικό παραμυθόδρομα του μηδενισμού; Μπορεί κανένας να φανταστεί τι σόϊ ανθρώπους, παιδιά-εγγόνια-δισέγγονα κ.λπ. έβγαλε στην κοινωνία με τέτοια κακόβουλα κακοπροαίρετα και σατανικά μυαλά; Το γεγονός ότι αυτά τα δικά της πανάθλια πιστεύματα να είναι όντως γραώδη μύθοι και παραμύθια της Χαλιμάς το εσκέφθην ποτέ της μέσα στον εωσφορικόν οίστρον και συσκοτισμόν της; Αν μη τι άλλο ας υπάγει πρώτιστα, ένας επιστήμων, κυρίως φυσικός, και να της εξηγήσει, κάτι το απλόν που διδάσκονται τα παιδάκια του δημοτικού: ότι η υπάρχουσα ύλη μεταβάλεται από μορφή σε μορφή και δεν μηδενίζεται τίποτε απολύτως. Θα ήτο μέγα ευτύχημα άν επέστρεφε κάποιος από τον θάνατο και να μας επιστοποιούσε τά περί επιστροφής του ανθρώπου στο απόλυτον μηδέν... αλλά τούτο θα ήτο μάλλον αντίφαση αφ΄ εαυτού του γεγονότος της νεκρανάστασης. Όμως, πώς μπορεί κανείς να πιστεύει, στα περί μηδενισμού του ανθρώπου, όταν θρησκειολογικά, θεολογικά και κυρίως επιστημονικά δεν μπορώσι να στηριχθώσι με αναντίρρητες αποδείξεις; Έχει αποδείξει η Επιστήμη, ότι ο άνθρωπος μετά θάνατον μηδενίζεται; Έπειτα ας υπάγει κανένας παπάς να της δαβάσει εξορκισμούς, ιερόν ευχέλαιον κ.ο.κ., να την προετοιμάσει τέλος πάντων, και έπειτα να την πληροφορήσουν καλά, ότι υπάρχουσι όντως Άνθρωποι που επέθαναν και επέστρεψαν. Ένας εκ των Ανθρώπων, ήταν και είναι ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός, πρίν από Αυτόν τον Κύριον της Δόξης, ήταν ο Λάζαρος... κ.α. ενώ η ιερά Παράδοση της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, έχει πάμπολλα παραμυθητικά ιστορικά γεγονότα περί επιστροφής ανθρώπων από την άλλη ζωή είτε ισχυρές αληθινές διηγήσεις περί απλανών ονείρων και οραμάτων, που δίδουσι ορθόδοξες πληροφορίες για τα μετά θάνατον. Άραγε, δεν είναι ότι χειρώτερον, και τρανή απόδειξις απείρου ανοησίας, να περιμένει άνευ τινός ελπίδος, ο κάθε άθεος άνθρωπος, τον θάνατο και τόν δήθεν μηδενισμό του; Δηλαδή, ήρθε από το μηδέν στην ύπαρξη για να υπάγει και πάλιν πίσω στο μηδέν; Τούτος είναι ο σκοπός της ζωής των άφρονων αθέων; Υπάρχει πιο μεγίστη Κόλαση από αυτό το δραματικό σκεπτικόν; Και αν εν τέλει πέσουν πάρα πολύ έξω στους γελοίους και μηδενιστικούς «εναέριους» υπολογισμούς τους; Και αν όντως τα εκκλησιαστικά και θεολογικά «παραμύθια» αποδειχθώσι τελικώς πιο πραγματικά και αληθή, ακόμη και από την ίδια φρικτή χωροχρονική τους πραγματικότητα; Τι θα προλάβωσι να ξεστομίσουν εν εκείνη τη φοβερή Ημέρα, την 8η Ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας του Αναστάντος Σωτήρος; Όντως έχει δίκαιον η γιαγιούλα, ότι θα πάμε στον αέρα... αλλά το πρόβλημα είναι, ότι στον αέρα υπάρχει πλούσια πνευματική κινητικότης και φοβερά αρπακτικά «εναέρια τελώνια» που καραδοκώσι ίνα συλλάβουν αιφνιδιαστικά την μόλις κεκοιμηθήσα ψυχούλα που αρχινά το μεγάλο ταξίδι της προς την αιωνιότητα... και αλοίμονόν μας αν είμεθα απροετοίμαστοι!
