Οι άγριοι κρόκοι της Πίνδου!!

  

φωτο Thanos Stoupas

Το σχέδιο για το Αιγαίο αποκαλύπτεται και είναι ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟ!

 Οι δηλώσεις της γενικής διευθύντριας του ΕΛΙΑΜΕΠ Μαρίας Γαβουνέλη προκαλούν τεράστιο προβληματισμό όχι για το που κατευθύνεται ο μυστικό διάλογος της κυβέρνησης Μητσοτάκη με τον Ερντογάν, αλλά για το που έχει ήδη φθάσει. 

Ο Παναγιώτης Παύλος σχολιάζει τις δηλώσεις της γενικής διευθύντριας του ΕΛΙΑΜΕΠ και ζητά την άμεση παραίτηση της. Θεωρεί ότι οι δηλώσεις περί 8 και 9 ναυτικών μιλίων για την Ελλάδα στο Αιγαίο, έγιναν για να μετρηθεί η αντίδραση της κοινής γνώμης , η οποία έτσι κι αλλιώς δεν έχει την παραμικρή ενημέρωση για το τι συζητά και τι κάνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη με την Τουρκία. Ο ορυμαγδός καθησυχαστικών δηλώσεων διαψεύδεται εντός ημερών για να μην πούμε ωρών από τις δηλώσεις Ερντογάν αλλά και τις προκλήσεις της Άγκυρας ,όχι μόνο στο Αιγαίο και στην Κύπρο, αλλά και στην Θράκη.

 Ο Παύλος μιλά για μειοδοσία και αναρωτιέται τι συζητά ο ΥΠΕΞ Γιώργος Γεραπετρίτης με τον Τούρκο ομόλογο του. Υπάρχει κάτι ,κάποιος, κάποιοι που μπορούν να σταματήσουν την κατηφόρα στο θέμα του Αιγαίου; Η απουσία αξιόπιστης αντιπολίτευσης δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία για ένα τόσο σοβαρό εθνικό θέμα. Όποιος θέλει να βάλει φρένο στην καταστροφή που έρχεται θα πρέπει να σταματήσει να μιλάει και να κάνει πράξεις.Αυτό αφορά και στους δύο πρώην πρωθυπουργούς Καραμανλής και Σαμαράς που έχουν πει πολλά αλλά δεν είναι αρκετά για να σταματήσουν αυτό που ήδη φαίνεται ότι θα αντιμετωπίσει η χώρα: τον ακρωτηριασμό της.

Άγιος Ιουστίνος Ποποβιτς_Κάθε άνθρωπος είναι ο αιώνιος αδελφός σου, ο αιώνιος συνάδελφος σου. Πρόσεχε λοιπόν πώς του συμπεριφέρεσαι! Πρόσεχε τί σκέφτεσαι περί αυτού! Πρόσεχε τί επιθυμείς γι’ αυτόν! Επειδή στην αιωνιό­τητα μέλλεις να ζήσεις μαζί με εκείνον. Γι’ αυτό, ας είναι όλα μέσα μας αθάνατα και αιώνια

 

Πόσο βρεφοποιημένοι θεωρούν ότι είμαστε για να μας αφηγούνται τέτοια παραμύθια;

Κωνσταντίνος Βαθιώτης

Αν ο ελληνικός λαός δεν αντιληφθεί τον ανθελληνικό ρόλο που παίζει ο Άδωνις Γεωργιάδης αλλά και πολλοί άλλοι υπουργοί της Νέας Δικτατορίας, δεν θα μπορέσει να είναι θωρακισμένος απέναντι στην κτηνωδία που μαγειρεύεται σε βάρος της Ελλάδος και της ανθρωπότητος.

Συζητούμε, λέει ο κ. Γεωργιάδης, «για το πώς θα αντιμετωπίσουμε τις ενδεχόμενες επερχόμενες πανδημίες και πώς θα αντιμετωπίσουμε από κοινού όλες τις μεγάλες προκλήσεις που η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει σήμερα και λόγω της κλιματικής αλλαγής και όλων των αλλαγών που συμβαίνουν στη ζωή μας».

Πόσο βρεφοποιημένοι θεωρούν ότι είμαστε για να μας αφηγούνται τέτοια παραμύθια;

Ότι ξεκινά με πρόθημα το παν- είναι προϊόν πανουργίας.

Και κάπως έτσι, από την παν-δημία θα περάσουμε στην παν-θρησκεία και από την παν-θρησκεία στην παν-κόσμια κυβέρνηση…

Όποιοι θυμούνται τι είπε προ ολίγου καιρού ο πατερ(κ)ούλης του 41% στην Νέα Υόρκη, δηλ. ότι οι παγκόσμιες απειλές απαιτούν παγκόσμιες λύσεις, γνωρίζει ότι και ο κάθε Άδωνις Γεωργι-άδης συμμετέχει ενεργά στα παγκόσμια μαγειρέματα για την εμφάνιση της παγκόσμιας κυβέρνησης.

Αυτήν την στιγμή εκτιμάται ότι συντονίζονται από τα επιμέρους ιερατεία των μεγάλων στοών όλα τα… μεγάλα (και προπάντων σατανοκίνητα) μυαλά, που θα υποδεχθούν μετά βαΐων και κλάδων τον παγκόσμιο κυβερνήτη, ο οποίος θα προσποιηθεί ότι ήρθε για να επιβάλει, με το μαγικό του ραβδί, ειρήνη και ασφάλεια σε όλη την οικουμένη.

Το ενδιαφέρον, βεβαίως, ζήτημα επικεντρώνεται στο ποιος θα είναι αυτός ο διαβόητος παγκόσμιος κυβερνήτης.

Όποιοι έχουν μελετήσει την βασική βιβλιογραφία για την παγκόσμια κυβέρνηση γνωρίζουν ότι αυτή είναι συνώνυμη της παγκόσμιας δικτατορίας.

Άρα παγκόσμιος κυβερνήτης = παγκόσμιος δικτάτωρ.

Παγκόσμιος δικτάτωρ = ?*

* Τι κάνει νιάου-νιάου στα εωσφορικά κεραμίδια…

Χερουβικός Ύμνος - Άγιον Όρος Ι.Μ Φιλοθέου

ἀσθενοῦντας θεραπεύετε, λεπροὺς καθαρίζετε, νεκροὺς ἐγείρετε, δαιμόνια ἐκβάλλετε· δωρεὰν ἐλάβετε, δωρεὰν δότε.

 

 

 

"μὴ κτήσησθε χρυσὸν μηδὲ ἄργυρον μηδὲ χαλκὸν εἰς τὰς ζώνας ὑμῶν,

μὴ πήραν εἰς ὁδὸν μηδὲ δύο χιτῶνας μηδὲ ὑποδήματα μηδὲ ῥάβδον· ἄξιος γάρ ἐστιν ὁ ἐργάτης τῆς τροφῆς αὐτοῦ. "

Η Σύναξη πάντων των Αγίων Αναργύρων.

Κοσμάς και Δαμιανός οι Ρωμαίοι, Σαμψών ο Ξενοδόχος, Θαλλέλαιος, Μώκιος ο Ιερομάρτυς, Ιουλιανός, Παντελεήμων, Ερμόλαος ο Ιερομάρτυς, Κοσμάς και Δαμιανός οι εξ Ασίας, Κύρος, Ιωάννης, Φώτιος, Ανίκητος, Διομήδης, Τρύφων, Κοσμάς, Δαμιανός, Λεόντιος, Άνθιμος, Ευτρόπιος οι εξ Αραβίας.

Αυτοδίδακτος καλλιτέχνης μετατρέπει τα ανακτημένα υλικά σε συναρπαστικά γλυπτά!

Τι βλέπετε όταν κοιτάτε ένα  πιρούνι, μια βίδα, ένα μέρος αυτοκινήτου και άλλα απορρίμματα; Οι περισσότεροι από εμάς βλέπουμε κάτι που ανήκει σε χωματερή, εκτός από τον Brian Mock, έναν γλύπτη και έναν “μεταλλικό επαναστάτη” που φέρνει στη ζωή τα ανακτημένα υλικά με μια μορφή θεαματικής γλυπτικής τέχνης.

“Τα γλυπτά μου είναι κατασκευασμένα εξ ολοκλήρου από ανακτημένα αντικείμενα και επανακατασκευασμένα υλικά (σχεδόν όλα τα μέταλλα, αλλά μερικές φορές θα προσθέσω κομμάτια πλαστικού για χρώμα). Μου αρέσει ότι οι άνθρωποι αλληλεπιδρούν μαζί τους, διασκεδάζουν αναζητώντας αντικείμενα που μπορούν να αναγνωρίσουν. Ξεκίνησε ως ένα χόμπι, αλλά καθώς βελτιώθηκα στη γλυπτική, το μετέτρεψα σε επάγγελμα πλήρους απασχόλησης »

ΠΕΡΙΠΛΑΝΩΜΕΝΟΣ

Ταξιδεύουμε στα όρια της Ελλάδας. Σε ένα μέρος που μας έχει μαγέψει... το Δέλτα του Έβρου!

 

Δεν θα σας δείξουμε όλες τις ομορφιές μονομιάς αλλά θα μοιραστούμε μαζί σας μία ανεπανάληπτη εμπειρία που ζήσαμε με τα άγρια άλογα της περιοχής! Ανάμεσα στο υγρό περιβάλλον περπατούσαν νωχελικά και έδιναν στην όλη έκταση μία νότα διαφορετική και συνάμα μοναδική.

Η βόλτα με το βαρκάκι σε όλο το δέλτα του ποταμού είναι ένα κρυμμένο διαμάντι. Θα συναντήσετε μπροστά σας μοναδικά πουλιά όπως φλαμίνγκο, ερωδιούς και κορμοράνους αλλά και άγρια ζώα όπως τα μοναδικά άλογα που σας δείχνουμε.

Ακόμα και με συμβατικό αυτοκίνητο η πρόσβαση είναι εύκολη σε αρκετά σημεία της έκτασης. Ανακαλύψτε και εσείς εικόνες όπως τα ψαρόσπιτα δίπλα από την κοίτη του ποταμού. Η απόσταση από την Αλεξανδρούπολη διανύεται σε 35-40 λεπτά.

Photos: @iliaskotsireas

!!

 

Σε μια γειτονιά του Πειραιά υπάρχει αυτό το εγκαταλελειμμένο σπίτι σε μια προθήκη του κρέμονται πουκάμισα ακόμη δείγμα μια άλλης εποχής. Λέγεται ότι το σπίτι ανήκε σε έναν μεγαλογιατρο.

Η μακιαβελική δυναμική του προσωπικού αριθμού

Αφυπνιστικό αφιέρωμα στο εφιαλτικό ηλεκτρονικό φακέλωμα με αφορμή έναάρθρο-ρετρό, δημοσιευμένο πριν από 34 χρόνια στο περιοδικό «ΕΝΑ» / Κείμενο 2\

Γράφει η Ευγενία Σαρηγιαννίδη, ψυχολόγος και συντονίστρια του Δικτύου «psy-counsellors»

---

Το κείμενο που ακολουθεί συνέταξε η συγγραφέας Ευγενία Σαρηγιαννίδη στο πλαίσιο του αφιερώματος του παρόντος ιστολογίου με αφορμή ένα άρθρο-ρετρό του Βαγγέλη Γρηγόρη, δημοσιευμένο στο περιοδικό «ΕΝΑ» πριν από 34 χρόνια (25 Απριλίου 1990, Tεύχος 17, σελ. 28 επ.) με τίτλο «Ο Μεγάλος Αδελφός σε παρακολουθεί!».

---

«Δεν είμαστε στην ίδια την συχνότητα,

δεν είμαστε στον ίδιο τον σταθμό,

τα όνειρά μου έχουν  ταυτότητα,

τα όνειρά σου έχουν αριθμό.»

Λαϊκό Άσμα

---

Ο νέος Homo, που οραματίζεται η μεταμοντέρνα εποχή, θα είναι ένας σύγχρονος αν-ιστορικός, αν-εθνικός, ά-τοπος, ά-φυλος κ.λπ. νομάς, που θα περιδιαβαίνει υποτίθεται τον κόσμο, χωρίς να μετακινείται απαραίτητα από τον καναπέ του σπιτιού του, θα αξιοποιεί τις δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης, υποβιβάζοντας το πνεύμα του σε λειτουργικό σύστημα και την σκέψη του σε μια διαδικασία υπολογισμού.

Η μετανθρωποποίηση επομένως του ανθρώπινου είδους διέρχεται μέσα από:

• Την απανθρωποποίησή του

• Την εργαλειοποίησή του

• Την ρομποτοποίησή του

• Την ψηφιοποίηση («4η βιομηχανική επανάσταση» κ.λπ.)

Αυτό το νέο μοντέλο ανθρώπου στη μετανεωτερίζουσα εκδοχή των βιωμάτων του χώρου και του χρόνου εισηγείται ότι ο απόλυτα εξατομικευμένος, μοναχικός, «νεότερος» δυτικός άνθρωπος, αφενός «αποεδαφοποιείται» φαντασιακά (αισθάνεται λόγου χάρη «νομάς» ή «πολίτης του κόσμου» κ.λπ.), αφετέρου εγκλωβίζεται σε μια πρωτόγονη αίσθηση του αέναου παρόντος που βρίσκεται εξ ορισμού εκτός κάθε πραγματικής ιστορικής συνέχειας. Με ένα λόγο, αποσυγκεκριμενοποιεί τα παραπάνω βιώματα, τα αφαιρεί από την συλλογική, κοινωνιοπολιτική εμπειρία, σε βαθμό μάλιστα, που θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι σε σχέση με αυτές τις ανθρωπολογικά στοιχειώδεις εμπειρίες, το άτομο τείνει κάποτε να βρίσκεται συνειδησιακά «εκτός τόπου και χρόνου».

Αναφορικά με τον χώρο, πρόκειται για μια ξενοδοχειακή παράσταση της κοινωνίας, η οποία δημιουργείται στα πλαίσια ενός ψευδούς κοσμοπολιτισμού, ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με τον παραδοσιακό αστικό κοσμοπολιτισμό και τις αξίες του. Η σχέση του σύγχρονου ανθρώπου με το διαδίκτυο διαταράσσει ακόμα περισσότερο την παραδοσιακή σχέση με τον χώρο, αφού όλα καθίστανται εικονικώς προσβάσιμα. Το άτομο, παραμένοντας κατοικιδιοποιημένο, «φλερτάρει», «ταξιδεύει», «αλληλεπιδρά», «χωρίζει» ή «σχετίζεται», «εργάζεται» ή «επικοινωνεί», χωρίς να μετακινείται από τον καναπέ του σπιτιού του. Συνεπώς, διαρρηγνύει (ή αν αναφερόμαστε σε μικρότερες ηλικίες δεν οικοδομεί καν) την σχέση με το σώμα του. Ο συγκεκριμένος ενσώματος εαυτός υποτιμάται, ο ψηφιακός και ασώματος πριμοδοτείται.   

Αυτός ο «εκτός τόπου και χρόνου άνθρωπος» θα διαθέτει μια ρευστή ατομική ταυτότητα, διαρκώς ενδεχομένως μεταβαλλόμενη και ασταθή ανάλογη με τα γούστα, τις μόδες και τις συγκυρίες της εκάστοτε εποχής. Συνεπώς, μια ταυτότητα η οποία δεν θα είναι σταθερή και δεν θα είναι διπολική (π.χ. άντρας-γυναίκα, αλλά θα είναι Non-binary). Με άλλα λόγια, μια ταυτότητα που δεν εντάσσει το άτομο σε ένα ιστορικό, συλλογικό συνανήκειν είτε έθνους ως εθνοτικής ταυτότητας, είτε κοινωνικής τάξης, ως ταξικής ταυτότητας, είτε βιολογικής, ως ταυτότητας φύλου ή φυλής. Οι συλλογικές ταυτότητες αυτού του είδους αποτελούν εμπόδια στην επέκταση της εμπορευματοποίησης των πάντων, όπως εμπόδιο θεωρούνται και τα έγγραφα που πιστοποιούσαν τα ατομικά χαρακτηριστικά των ταυτοτήτων του νεότερου «παλαιού κόσμου». Πλέον το άτομο θα ταυτοποιείται από τις αρχές με βάση τον προσωπικό του αριθμό: «Όλα σε ένα, ενοποιημένα!». Όλα τα ατομικά του στοιχεία (επιλογές, κοινωνικές αλληλεπιδράσεις, καταναλωτικές συνήθειες, κατάσταση υγείας, οικονομική και οικογενειακή κατάσταση, ποινικό μητρώο κ.ά.) θα μπορούν να συμπληρώνουν το ψηφιακό προφίλ που θα συνοψίζεται σε έναν αριθμό απαλλαγμένο από την ιστορία που κουβαλάει το όνομα και το επίθετο ενός ανθρώπου.

Η πολιτική διαχείριση του παγκόσμιου πλήθους, μαζί με τις ταυτότητες και τα έγγραφα πιστοποίησης των ατόμων, στοχοποιούν συνεπώς:

• Τις μη αποϊεροποιημένες συνειδήσεις

• Τους βιολογικούς και ιστορικούς προ- και επικαθορισμούς

• Τις ρίζες

• Την ιστορία

• Την μνήμη

• Τα υπερβατικά πρότυπα

• Την θρησκευτική ταυτότητα

• Την παράδοση, τα ήθη και τα έθιμα

Πρόκειται για μια πολιτική και πολιτισμική αντεπανάσταση, η οποία λαμβάνει χώρα κάτω από τα μάτια μας εδώ και τέσσερις περίπου δεκαετίες στο όνομα της προόδου και του εκσυγχρονισμού. Η επιτυχία μιας τέτοιας πολιτικής αντεπανάστασης, αυτής δηλαδή της απίστευτης οπισθοδρόμησης που εμφανίζεται ως πρόοδος, διέρχεται ψυχοπολιτικά από το συστηματικό στιγματισμό όλων των κοινωνικών και πολιτικών αντιστάσεων ως αντιδραστικών, λαϊκίστικων, συνωμοσιολογικών ή ακροδεξιών.

Έτσι ακριβώς απαξιώνονται σε όλο το δυτικό κόσμο οι λαϊκές διαμαρτυρίες που δεν αποδέχονται την αποδόμηση της πολιτικής και πολιτισμικής ιστορίας τους, από τα νεοταξίτικα ιεροεξεταστικά οργουελιανής, θα λέγαμε, εμπνεύσεως αφηγήματα που στοχεύουν στην αποσάθρωση της συνεκτικότητας των κοινωνιών από διάφορους ατομικούς νομικούς δικαιωματισμούς made (κατά πρώτο λόγο) in USA.

Η κατάσταση αυτή αντανακλά προφανώς τα συμφέροντα μιας διεθνοποιημένης ελίτ που διαχειρίζεται αλαζονικά τα πεπρωμένα της παγκοσμιοποιημένης αγοράς και του ασύδοτου καζινοκαπιταλισμού της. Και βεβαίως, η εν λόγω ελίτ προωθεί τη δική της πολιτική θρησκεία: εκείνη την ψευτοπροοδευτική θρησκεία των νομικών, ανθρώπινων δικαιωμάτων, η οποία αναδεικνύεται πλέον σήμερα σε ολοκληρωτική κοσμοθεωρία του δυτικού κόσμου, ανεκτική σε όλα, όπως υποτίθεται, εκτός από το να διαφωνεί κάποιος μαζί της. Εναντίον των αποκλεισμών, αλλά αποκλείοντας ρητά και απόλυτα οτιδήποτε μοιάζει μη προοδευτικό ή μη δικαιωματίστικο. Πρόκειται για μια προσχηματική, υποκριτική και μασκοφορεμένη ιδεολογία, που καταγγέλλει τους πιστούς του «παλαιού κόσμου» για να φέρει τους δικούς της, εκείνους που έχουν εξαπολυθεί σε σταυροφορίες για το Άγιο Δισκοπότηρο της πολιτικής ορθότητας. Πρόκειται θα σημειώναμε για μια νέα μορφή του γνωστού προτεσταντικού ιεραποστολισμού.

Θα μπορούσαμε λοιπόν να ισχυριστούμε, όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει σε πρόσφατο άρθρο του με τίτλο «Εδώ “ακροδεξιός”, εκεί “λαϊκιστής”, πού είναι ο φασίστας;»¹ ο καθηγητής Γιάννης Παπαμιχαήλ, πως έχουμε μπει για τα καλά σε μια φάση «ήπιου ολοκληρωτισμού», που αντιστοιχεί απόλυτα στις λογικές του νέου διεθνοποιημένου τεχνοφεουδαρχικού καθεστώτος πολιτικής και κοινωνικής κυριαρχίας. Προφανώς, ο ολοκληρωτισμός δεν μπορεί να γίνει κατανοητός αφηρημένα, αλλά πάντα σε σχέση με τον απώτερο στόχο του, που δεν είναι άλλος παρά η απόλυτη ευθυγράμμιση των ηθών και των νοοτροπιών των πολιτών. Ακόμα κι αν τα μέσα αλλάζουν, ο στόχος παραμένει σταθερός: οι καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης που καταλήγουν στην πολιτική νομιμοποίηση όλων των μέτρων εξαίρεσης, παρακολούθησης και υποχρεωτικού εγκλεισμού των πληθυσμών με το πρόσχημα οποιασδήποτε κατάστασης κρίσης (υγειονομικής, κλιματικής κ.λπ.). Η ασφάλεια και η μόνιμη διασύνδεση των ιδιωτών που ζουν, συνομιλούν και εργάζονται «από τις τρύπες τους» αποτελούν τις νέες μήτρες του ελευθεροκτόνου ολοκληρωτισμού σε επιστημονικό, βιοπολιτικό και ιδεολογικό επίπεδο.

Αυτό το νέο είδος «ήπιου ολοκληρωτισμού», όπως αναφέρεται από τον Παπαμιχαήλ, μπορεί να προσιδιάζει στην «τέλεια δικτατορία», όπως περιγράφεται από τον Χάξλεϋ.

Εκείνη που «θα έχει την εμφάνιση της δημοκρατίας. Μια φυλακή χωρίς τοίχους στην οποία οι κρατούμενοι δεν θα ονειρεύονται να δραπετεύσουν. Ένα σύστημα δουλείας, όπου χάρη στην κατανάλωση και τη διασκέδαση οι δούλοι θα αγαπήσουν τη δουλεία τους».

Πράγματι, στην προοπτική του Χάξλεϋ περί της ιδεώδους μορφής δουλείας (εκείνης που οι άνθρωποι θα αγαπήσουν τη δουλεία τους, θα την επιθυμούν, θα την επιδιώκουν), είναι προφανώς αδύνατον να εγκαθιδρυθεί η δημοκρατία, όπως το είχε επισημάνει ο Μακιαβέλι στη «Χειραγώγηση του Όχλου»². Το διαδίκτυο, ως προς αυτό, ασκεί στους πληθυσμούς την ασυγκράτητη γοητεία του. Οι άνθρωποι πιστεύουν πως το διαδίκτυο «με τις απεριόριστες δυνατότητές του» τους απελευθερώνει από τους γεωγραφικούς περιορισμούς.

Νιώθουν πως δραπετεύουν από τους εδαφικούς περιορισμούς που συνδέονται με την σωματική τους εμπειρία.  Πως βγαίνουν από το συγκεκριμένο πεδίο δράσης και μπαίνουν αυτομάτως με την χρήση της τεχνολογίας σε ένα εικονικό, ψηφιακό και αφηρημένο. Επίσης, πιστεύουν πως μπορούν να κρυφτούν οι ίδιοι και η προσωπική τους ζωή από τον πλησίον τους, να κατασκευάσουν έναν εαυτό έτσι όπως θεωρούν πως οι άλλοι θα ήθελαν να είναι για να αρέσουν. Και αυτό ακριβώς δείχνουν προς τα έξω. Χωρίς ενδεχομένως να συνειδητοποιούν ή να τους ενδιαφέρει πως κάθε φορά που η οθόνη τους κρύβει από τον συνάνθρωπο, τους ξεγυμνώνει μπροστά στον «τεχνοφεουδάρχη ηγεμόνα» τους.

Με πρόσχημα την κατ’ οίκον «απελευθέρωσή» τους οι δυτικοποιημένοι άνθρωποι ενέδωσαν στην χειρότερη μορφή πλήρους ελέγχου, καταστολής και επιτήρησης. Με άλλα λόγια, εισήλθαν οικειοθελώς σε ένα ψηφιοποιημένο πανοπτικόν και έτσι απώλεσαν και την ελευθερία και την ιδιωτικότητα. Διότι, η ελευθερία ενσαρκώνεται σε έναν χώρο όπου τα όρια και τα περιθώριά του τίθενται εξ ορισμού από το άτομο και τους οικείους του. Η λαϊκή θυμοσοφία περιέγραφε την εν λόγω κοινωνική κατάσταση ως εξής: «το ιδιωτικό ξεκινάει εκεί που κλείνει η πόρτα σου».

Μέσα στο ψηφιοποιημένο «πανοπτικόν» του διαδικτύου τα άτομα απεμπολούν την ιδιωτικότητά τους με πρόσχημα το σλόγκαν «γρήγορα – εύκολα – σίγουρα». Ο ιδιώτης-καταναλωτής –πολίτης του κόσμου–, επιρρεπής στις διαφημιστικές καμπάνιες και μαγεμένος από τη σαγήνη των δικτύων, παρότι διαρκώς παραπονείται για τη ζωή που γίνεται όλο και πιο δύσκολη και για τα συναισθήματα ανασφάλειας που βιώνει, στο δια ταύτα, μοιάζει να αποδέχεται την οικοδόμηση του ψηφιακού «πανοπτικού» που τον περιλαμβάνει ως ένδειξη βελτίωσης, καλυτέρευσης των συνθηκών ζωής και προόδου: «Όλα γίνονται με ένα κουμπί από τον καναπέ του σπιτιού σου...».

Όπως χαρακτηριστικά είχε επισημάνει ο Φουκώ στο «Επιτήρηση και Τιμωρία»:³

«με τον πανοπτισμό έχουμε την πειθαρχία-μηχανισμό: ένα λειτουργικό σύστημα που βελτιώνει την άσκηση της εξουσίας, καθιστώντας την ταχύτερη, ελαφρότερη, αποτελεσματικότερη – ένα σχέδιο έντεχνων και αθόρυβων καταναγκασμών που προορίζεται για μια μελλούμενη κοινωνία».

Εν κατακλείδι, «το πανοπτικόν είναι τόπος προνομιούχος για την εφαρμογή πειραμάτων πάνω στους ανθρώπους»⁴. Η αρχιτεκτονική του πανοπτικού μηχανισμού έχει βρει λοιπόν στην οργάνωση και λειτουργία του διαδικτύου το ιδεώδες πεδίο εφαρμογής της.

«Διότι, χωρίς κανένα υλικό όργανο, παρά μόνο με την αρχιτεκτονική και τη γεωμετρία, επενεργεί άμεσα στα άτομα· δίνει στο νου εξουσία πάνω στον νου»⁵.

Ο «ηγεμόνας», δηλαδή οι νέες μορφές τεχνοφεουδαρχικής εξουσίας, οι νέες μορφές καζινοκαπιταλιστικής οικονομίας και διαχείρισης ροών και δεδομένων, εξυπηρετούνται απόλυτα από ένα «πανοπτικό» σύστημα παγκοσμιοποιημένης επιτήρησης των ανθρώπινων μονάδων-νομάδων που αποτελούν το ανθρώπινο πλεόνασμα των «ούτε καν δούλων», συγχρόνως άμεσα αξιοποιήσιμων και αναλώσιμων, έτοιμων να «πεταχτούν στον κάλαθο των αχρήστων» της παγκόσμιας διακυβέρνησης. Μέσα από το ψηφιοποιημένο, διαδικτυακό «πανοπτικόν» απαντάται στην πράξη το ερώτημα, όπως το έθετε ο Julius στα «Μαθήματα περί φυλακών» γύρω από το «πώς να παρέχεται σ’ έναν μικρό αριθμό ανθρώπων –ή και σε έναν μόνο άνθρωπο– η στιγμιαία θέα ενός μεγάλου πλήθους»⁶.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το ανωτέρω κείμενο αποτελεί εμπλουτισμένη εκδοχή του άρθρου της συγγραφέως που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, σελ. 59.

Λέσβος: Λαογραφικό Μουσείο Μεσοτόπου

Δέκα ανεμογεννήτριες των 120 μέτρων στην Καράβα των Αγράφων έλαβαν έγκριση πειβαλλοντικών (!!!) όρων. ΕΓΚΛΗΜΑ

 

Ναι οι ξεφτιλισμένοι ΕΔΩ

Γ. Ρίτσος ~ Αυτά που χάθηκαν.αυτά που δεν ήρθαν μην τα κλαις. Αυτά που τα ‘χες και δεν τα ‘δωσες κλάφ’τα.

 

Ο Νίκος Τομαράς στα κοπάδια του Παναιτωλικού όρους

 

ΕΔΩ

Ή θάλασσα μαίνεται, εσύ όμως πλέεις μέ γαλήνη, γιατί έχεις κυβερνήτη τήν ανάγνωση τών Γραφών. Κι αυτό τό σχοινί δέν τόν σπάζει ό πειρασμός τών δοκιμασιών τής ζωής.

 

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος.

Πιστοποιητικά τυφλότητος!

«Πολλή δυστυχία έχει έρθει στον κόσμο λόγω της αμηχανίας και των πραγμάτων που μένουν ανείπωτα».

  

«Σε μια καρδιά που αγαπά πραγματικά ή η ζήλια θα σκοτώσει την αγάπη ή η αγάπη θα σκοτώσει την ζήλια».«Μα πως θα μπορούσες να ζήσεις και να μην έχεις μια ιστορία να πεις;»

«Σας ορκίζομαι κύριοι, ότι το να σκέφτεσαι υπερβολικά είναι μια αρρώστια, μια πραγματική ασθένεια»

«Τι είναι η κόλαση; Υποστηρίζω ότι είναι ο πόνος του να μην μπορείς να αγαπάς» 

«Όσο πιο σκοτεινή η νύχτα, τόσο πιο φωτεινά τα αστέρια. Όσο πιο βαθιά η θλίψη, τόσο πιο κοντά είναι ο Θεός!»

«Δεν θα φτάσεις ποτέ στον προορισμό σου αν σταματάς και ρίχνεις πέτρες σε κάθε σκυλί που γαβγίζει».

 «Να είσαι ο ήλιος και όλοι θα σε βλέπουν».

 ρητά του Ντοστογιέφσκι

(Ο αλήτης) Βαγγέλης Δεληκούρας

Σμύρνη 1919: Τούρκος πωλητής και ζεύγος Ελλήνων Μικρασιατών.

 

Ἅγιος Νεῖλος Σόρσκυ, Ἐπιστολή πρός Κασσιανό*

 

 «Αὐτός πού ἔσωσε τόν Ἰωσήφ στήν Αἴγυπτο καί διαφύλαξε τόν Δανιήλ ἀβλαβή στό λάκκο τῶν λεόντων καί ἀκατάφλεκτους τούς τρεῖς Παῖδες στήν κάμινο τοῦ πυρός, πού λύτρωσε τόν Ἱερεμία ἀπό τό λάκκο τοῦ βορβόρου, ἔβγαλε τόν Πέτρο κεκλεισμένων τῶν θυρῶν ἀπό τή φυλακή καί φύλαξε τόν Παῦλο ἀπό τό συνέδριο τῶν Ἰουδαίων· Αὐτός ὁ πανθαύμαστος καί εὔσπλαχνος Θεός, ὁ πανταχοῦ παρών καί παντοδύναμος, θά βγάλει κι ἐμᾶς καί θά μᾶς ἐλευθερώσει, ἄν εἶναι γιά ὠφέλεια τῶν ψυχῶν μας. Μόνο ἄς ἀναθέσουμε ὅλη τήν ἐλπίδα μας καί τήν προσδοκία καί τή πνοή μας μέ κάθε προθυμία σ’ Αὐτόν. Καί ἄς ὑπομείνουμε μέ εὐγνωμοσύνη, εἴτε δίκαιες εἴτε ἄδικες θλίψεις. Καί ἀφοῦ καθαρισθοῦμε μέ αὐτές θά παραστοῦμε ἀκατηγόρητοι μπροστά στό βῆμα τοῦ Χριστοῦ»

* (+2 Ὀκτ.), Ἅπαντα, 1985, 279-280

Το ανθελληνικό ΕΛΙΑΜΕΠ μας προετοιμάζει για την εθνική μειοδοσία

Στο λιμανάκι των Ψαράδων Φλώρινας που βρίσκεται στη νότια όχθη της Μεγάλης Πρέσπας

 

Ο Άγιος Σωφρόνιος όπως τον γνώρισα (Dr Jean Claude Polet)

agiazoni · Ὁ Ἅγιος Σωφρόνιος ὅπως τὸν γνώρισα - Dr Jean Claude Polet

Παρουσίαση που έκανε στην Ιερά Μονή Τροοδιτίσσης ο Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Louvain-la-Neuve του Βελγίου, δόκτωρ Φιλοσοφίας και Γραμμάτων Dr. Jean-Claude Polet, σχετικά με το ως άνω θέμα: “Ο Άγιος Σωφρόνιος όπως τον γνώρισα” Είναι πράγματι ένα θαύμα της δεξιάς του Υψίστου και της χάριτος του Παναγίου Πνεύματος, στο οποίο πρωτεύοντα λόγο έπαιξε η προσωπικότητα του Αγίου Σωφρονίου του Έσσεξ, το πώς ο λόγιος Καθηγητής Dr. Jean-Claude Polet, ο οποίος ήτο γέννημα και θρέμμα ισχυρού Καθολικού περιβάλλοος μετεστράφη στην Ορθοδοξία!

Ή ελπίδα είναι το έδαφος πάνω στο οποίο φυτρώνει η χαρά.

 

  Κάποιος λέγει ότι η ελπίδα είναι η χαρά πριν από την χαρά, σαν να λέμε το γλυκοχάραμα της χαράς. Ελπίζεις να απολαύσεις κάτι και τότε, όταν το απολαύσεις, είναι βέβαια φυσικό να χαίρεσαι. Αλλά και πριν το απολαύσεις, όταν ελπίζεις με όλη την ψυχή σου, και θεωρείς σίγουρο ότι θα γίνει αυτό που θέλεις, χαίρεσαι προκαταβολικά γι’ αυτό. Τόσο στην Παλαιά όσο και στην Καινή Διαθήκη υπάρχουν μαρτυρίες για την μεγάλη αυτή αλήθεια.

Στην Παλαιά Διαθήκη, και συγκεκριμένα στον 5ο Ψαλμό, γράφει ο Προφήτης και βασιλεύς Δαυΐδ «εὐφρανθείησαν πάντες οἱ ἐλπίζοντες ἐπὶ σέ».

Η Ζωή Μελά κόρη του Μεγάλου Ήρωα του Μακεδονικού Αγώνος Παύλου Μελά

 

Η Ζωή Μελά κόρη του Μεγάλου Ήρωα του Μακεδονικού Αγώνος Παύλου Μελά, εξιστόρησε πριν πολλά χρόνια σε γεροντική ηλικία το χρονικό της τραγικής είδησης του ηρωικού θανάτου του πατέρα της.

Δυστυχώς εμείς αυτή την εποχή γινόμαστε μάρτυρες της ξεδιάντροπης προδοσίας και ξεπουλήματος της Μακεδονίας και της θυσίας των Ηρώων από κάποιους που λέγονται πολιτικοί....

Θεέ μου πόσο παράξενοι είν’ οι δικοί μας τόποι. Θλιμμένα τα τραγούδια μας και γελαστοί οι ανθρώποι.

Δημήτρης Μπάσης, Θέμης Αδαμαντίδης, Γιώτα Νέγκα

14 Οκτωβρίου 1904 – Αικατερίνη Χατζηγεωργίου: Η δασκάλα του Μακεδονικού Αγώνα που έκαψαν ζωντανή οι Κομιτατζήδες

Παιδιά μου , γιατί χύνεται δάκρυα με τόση λαύρα 
κι όλα φοράτε μαύρα στο έρμο αυτό σχολειό ;
– Έκαψαν τη δασκάλα μας Βούλγαροι δολοφόνοι
κι έχουμε μείνει μόνοι , χωρίς μανούλα πλειό.
Γιατί από μάνα πιο πολύ μας αγαπούσε εκείνη ,
η δόλια Αικατερίνη από τη Γευγελή.
Της είπαν να παραδοθεί τα τέρατα εκείνα.
Μ’ αυτή σαν Μπουμπουλίνα, ενώ πυροβολεί, τους λέει
” Δεν παραδίνεται ποτέ της μια Ελληνίδα “.
Κι ως λύκαινα ηρωίδα τρεις ώρες τους κρατεί.
Μα τέλος την εκάψανε κι επέταξε στα ουράνια
κι εμάς σε μαύρη ορφάνια μας άφησε στη γη.  

 

Η Αικατερίνη Χατζηγεωργίου υπήρξε ένα κορίτσι, το οποίο άφησε τον μάταιο ετούτο κόσμο μόλις στα είκοσι της χρόνια μιας και είχε μπεί στο μάτι του βουλγαρικού κομιτάτου, το οποίο την είχε “προγράψει” για την αγάπη που έτρεφε στην Ελλάδα και για το οτι κρατούσε την φλόγα της ελπίδας για λευτεριά ζωντανή στα σκλαβωμένα εδάφη της Μακεδονίας των αρχών του 20ου αιώνα. Πριν όμως καεί ζωντανή, πήρε μαζί τις στον τάφο αρκετές  ψυχές Βουλγάρων κομιτατζήδων δια μέσου του πιστολιού της, αν και εγκλωβισμένη στο σπίτι στο οποίο έβαλαν τελικά φωτιά  καίγοντας την μαζί με όσους βρίσκονταν μαζί της εκείνο το κρύο βράδυ του 1904.

 

Στις 14 Οκτωβρίου 1904 στην Μακεδονία βασιλεύει ο τρόμος, διότι μια μέρα πριν οι Τούρκοι στρατιώτες σε συνεργασία με τους Βούλγαρους κομιτατζήδες δολοφόνησαν τον Παύλο Μελά (Μίκη Ζέζα) στο χωριό Στάτιστα (το οποίο σήμερα ονομάζεται Παύλος Μελάς προς τιμήν του ήρωα). Η Μακεδονία θρηνεί έναν από τους μεγάλους υπερασπιστές της. Όλοι είναι λυπημένοι μα και αισιόδοξοι συνάμα, γιατί ξέρουν πως με το αίμα ενός τέτοιου παλληκαριού θα ποτιστεί το δέντρο της ελευθερίας και θα καρπίσει.

 

Κάπου πιο μακριά σ’ ένα χωριό της σκλάβας Μακεδονίας, στην Γρίτσιστα (Ελληνικό) της περιοχής Γευγελής (νότια Σκόπια), ζει μια κοπέλα, η Αικατερίνη Χατζηγεωργίου. Είναι η μόλις 21 ετών δασκάλα του χωριού, η οποία, αν και μικρή στην ηλικία είναι μεγάλη στην ψυχή. Η Κατερίνα διδάσκει με ζέση τους μαθητές της σαν να πρόκειται για δικά της παιδιά. Διδάσκει την ιστορία αυτής της χιλιοβασανισμένης, μα πάντα Ελληνικής γης, που τόσοι και τόσοι βάρβαροι προσπάθησαν να αφελληνίσουν αλλά δεν τα κατάφεραν.

 

Όλοι στο χωριό την γνωρίζουν σαν το καλόκαρδο κορίτσι που βοηθάει πάντα τους Μακεδονομάχους αγωνιστές με όποιον τρόπο μπορεί. Οι Βούλγαροι κομιτατζήδες την έχουν βάλει στο μάτι γιατί κρατάει άσβεστη την φλόγα της ελληνικότητας στα μικρά παιδιά και στο χωριό. Την παρενοχλούν συνεχώς, την βρίζουν, την απειλούν, της περιγράφουν τι θα της κάνουν όταν θα πέσει στα χέρια τους. Την Κατερίνα όμως, δεν την νοιάζει η ζωή της παρά μόνο να μην χάσει η Μακεδονία την ελληνικότητά της. Οι Βούλγαροι μετά τον θάνατο του Παύλου Μελά έχουν αποθρασυνθεί και θέλουν να τελειώνουν με κάθε εστία Ελληνικής αντίστασης.

 

Όταν οι κομιτατζήδες καταφτάνουν στο χωριό, τα παράθυρα και οι πόρτες των σπιτιών κλείνουν. Οι χωριανοί κρυφοκοιτάζουν ανάμεσα από τις γρίλιες τους κομιτατζήδες να κατευθύνονται στο σπίτι της δασκάλας. Φτάνοντας έξω από την πόρτα του σπιτιού της, της φωνάζουν να βγει έξω. Η Κατερίνα τους ακούει από μέσα και αποκρίνεται πως «δεν παραδίδεται ποτέ της μια Ελληνίδα». Η ατρόμητη ψυχή της δεν τους φοβάται. Μαζί της βρίσκονται ακόμη έξι Μακεδονομάχοι έτοιμοι να δώσουν την ζωή τους για την πατρίδα. Η περήφανη Ελληνίδα λέει πως δεν παραδίδεται και με το όπλο της ρίχνει μια βολή εναντίον των αιμοβόρων κομιτατζήδων και η μάχη ξεκινάει.

 

Οι σφαίρες των Βουλγάρων χτυπάνε τους τοίχους του σπιτιού γεμίζοντάς το τρύπες. Μετά από τρεις ώρες αναποτελεσματικών πυροβολισμών κι ενώ φαίνεται ότι το σπίτι της δασκάλας είναι άπαρτο κάστρο, ένας κομιτατζής δίνει την ιδέα να το κάψουν. Όλοι συμφωνούν, μιας και δεν υπάρχει άλλος τρόπος να καταβάλουν τους Έλληνες αγωνιστές. Ένας κομιτατζής τρέχει με αναμμένο πυρσό, σπάει το παράθυρο και τον ρίχνει μέσα. Το εσωτερικό του σπιτιού είναι ξύλινο και λαμπαδιάζει αμέσως. Οι αγωνιστές όμως δεν βγαίνουν έξω. Προτιμούν να καούν ζωντανοί παρά να πέσουν στα χέρια των Βουλγάρων. Οι φλόγες λαμπαδιάζουν το σπίτι, δημιουργώντας μια κόλαση πυρός. Η Κατερίνα όπως και οι άλλοι αγωνιστές συνεχίζουν να πυροβολούν μέχρι να σωθούν οι σφαίρες τους και να τους καταπιούν οι φλόγες.

 

Οι Βούλγαροι πανηγυρίζουν για το φοβερό «κατόρθωμά» τους, καθώς από το σπίτι έχουν πια μείνει μόνο στάχτη και καπνισμένα ντουβάρια. Ένα ακόμη ολοκαύτωμα, πήρε την θέση του δίπλα στο Κούγκι, στο Σούλι, στα Σάλωνα, στο Αρκάδι της Κρήτης και σε όλα τα ολοκαυτώματα του Ελληνισμού για την ελευθερία της πατρίδας από τον βάρβαρο ζυγό.

 

Το 1939 βρέθηκε στο νεκροταφείο της Γευγελής ο τάφος της ηρωικής Ελληνίδας δασκάλας. Ο σταυρός, έγραφε:

«Υπέρ της εις τον Θεόν των Ελλήνων πίστεως αγωνιζομένη, πυρί υπό των Βουλγάρων παραδοθείσα, ενθάδε κείμαι, Αικατερίνη Χατζηγεωργίου διδάσκαλος, 14 Οκτωβρίου 1904».

 πηγή

Ντοστογιέφσκι_Πονῶ, ἄρα ὑπάρχω.

 

Το Τζ̌ελάδημαν του Φου

 

Έθελα να’μουν το πουλλίν πριχού να τζ̌ιηλαδήσει, τζ̌ειαμαί που ‘κόμα μάσ̌ιεται ούλλα να τα κουρτίσει, που σκέφτηκεν τζ̌ι’αννοίματα βαθκειά μες τη φωνήν του, να φαίνουνται τζ̌ι’ όσα ‘κρυψεν κάθε φοράν στο πειν του. Τζ̌ιείνος που εν είδεν το φως που μέσα που τ’ αμμάδκια, το πόξω πο’ σ̌ιει να θωρεί εν φως μ’ οσ̌σ̌ιές τζι’ αγκάθκια. Εν το που μέσα πο’ν μπορεί σύννεφον να του ντζ̌ίσει, τζ̌’ ούτ’ άνεμος εβρέθηκεν ποττέ για να το σβήσει. Να μεν λαλείς ότι το φως εν πράμαν πο’ν το πκιάνεις, πως ρέσσει που τα σ̌ιέρκα σου τζιαι φεύκει τζι’εν το φτάννεις. Το φως κραδκιέται, τζ̌ι’άμαν πεις πως ότι εν δικό σου, αννοίει στράτες ξέχωρες τζ̌ι’ άλλους τόπους ομπρός σου. Το φως εν όπως το βουνόν αντάν να το χαλάσουν, αντάν το κομμαδκιάσουσιν, τες πέτρες του να πκιάσουν μα τζ̌είνον το κομμάτιν φως που ππέφτει στην αυλή σου εν να ξανακομμαδκιαστεί που σεν τζιαι που το δειν σου.

Η καυτή πατάτα του Πάσχα στα χέρια του Μητσοτάκη.

Γράφει ο Μέτοικος

Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού και, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, αφού πρώτα αμάρτησε βαρύτατα στο θεμέλιο της Ελληνικής κοινωνίας την οικογένεια, νομιμοποιώντας τους γάμους ομοφυλοφίλων, τώρα, και σύμφωνα με αξιόπιστες δημοσιογραφικές πληροφορίες*, ετοιμάζεται να πλήξει βάναυσα και την Ορθόδοξη πίστη του Ελληνικού Λαού που αλώβητο τον κράτησε τα χρόνια της αιμοσταγούς τουρκικής σκλαβιάς, ενώ τον έσωσε απ΄ το να γίνει ντονμέ  των Λατίνων.

Η «καυτή πατάτα» του γάμου των ομοφυλοφίλων, πολιτικά τσουρούφλισε τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Τώρα και, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, η κυβέρνηση της Ν.Δ ετοιμάζεται για το δεύτερο λάθος της που, άλλο δεν είναι απ’ το να κρατήσει στα χέρια της την πυρακτωμένη πατάτα του κοινού εορτασμού του Πάσχα των Ορθοδόξων με τους αιρετικούς Λατίνους.

Στις 8 Μαΐου 2024, ο Έλληνας υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων Κυριάκος Πιερρακάκης πιασμένος αλαμπρατσέτα με τον Αρχιεπίσκοπο Καθολικών Αθηνών Θεόδωρο Κοντίδη και τον Γενικό Γραμματέα Θρησκευμάτων Γεώργιο Καλαντζή επισκέφτηκαν στη Ρώμη τον Πάπα και, ο Έλληνας Υπουργός διαβεβαίωσε τον «Vicarius Christi» ότι, η κυβέρνηση της Ν.Δ είναι ενθουσιασμένη!! Με την προοπτική του κοινού εορτασμού του Πάσχα με τους παπικούς που, προωθεί ο δυσσεβής π.Βαρθολομαίος.

Νωρίτερα και, στα πλαίσια της συναλληλίας Εκκλησίας και Κράτους, συναντήθηκαν ο χλιαρός στην υπεράσπιση των πατρώων Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Β΄ Λιάπης και ο Κυριάκος Πιερρακάκης για να συζητήσουν και διευθετήσουν μικρές και μεγάλες εκκρεμότητες. Η συνέντευξη αυτή πραγματοποιήθηκε στην Αρχιεπισκοπή στις 23 Απριλίου, δηλαδή, λίγο πριν αναχωρήσει για τη Ρώμη ο Υπουργός Παιδείας, προκειμένου να επισκεφθεί στο βασίλειο του τον Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο, γνωστό και ως Φραγκίσκο Πάπα της Ρώμης.

Η επίσκεψη του Έλληνα Υπουργού Παιδείας στη Ρώμη, ήταν προγραμματισμένη από καιρό.

Οπότε, προκύπτουν κάποια ερωτήματα που αφορούν, κυρίως, την Εκκλησία της Ελλάδος.

Πόσο πιθανό είναι να μην ρώτησε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος τον Υπουργό Παιδείας για το σκοπό τού ταξιδιού του στην Ρώμη;

Πόσο πιθανό είναι ο Κυριάκος Πιερρακάκης να δήλωσε στον πάπα Ρώμης ότι, η Ελληνική Κυβέρνηση «στηρίζει ένθερμα» τον κοινό εορτασμό του Πάσχα Ορθοδόξων και Λατίνων χωρίς να το γνώριζε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης;

Εάν η απάντηση στα δύο ερωτήματα είναι το «καθόλου», πόσο πιθανό είναι να μην συζητήθηκε το θέμα του κοινού εορτασμού του Πάσχα ανάμεσα στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και τον Υπουργό Παιδείας; 

Εάν ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ήταν κάθετα αντίθετος με τον κοινό εορτασμό του Πάσχα, υπήρχε περίπτωση ο Κυριάκος Πιερρακάκης να δηλώσει στον Πάπα Φραγκίσκο τον ενθουσιασμό της Ελληνικής Κυβέρνησης για κατάργηση του διττού εορτασμού;  

Προφανώς, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος έχει ακούσει τον π. Βαρθολομαίο να διατυμπανίζει όπου σταθεί και όπου βρεθεί, τον επικείμενο κοινό εορτασμό του Πάσχα με τους αιρετικούς Λατίνους.

Οπότε, γιατί δεν αντιδρά; Μήπως θεωρεί το Πάσχα ως ημερολογιακό ζήτημα, που μπορεί να διευθετηθεί χωρίς σοβαρές αντιδράσεις από το χριστεπώνυμο πλήρωμα;

Συμφωνεί ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος με τον απροϋπόθετο κοινό εορτασμό των Ορθοδόξων με τους αιρετικούς Λατίνους;

Τα μέλη της Συνοδικής Επιτροπής επί των Δογματικών και Νομοκανονικών Ζητημάτων ζεύγη βοών ηγόρασαν πέντε ή αναπαύονται στον ίσκιο του μανδραγόρα; Τι περιμένουν για να προστατεύσουν τα πατρώα ;

Δεν τους απασχολεί η βεβαιότητα του διχασμού στο χριστεπώνυμο πλήρωμα της Ελληνικής Εκκλησίας με μια απόφαση για κοινό εορτασμό του Πάσχα με τους αιρετικούς Λατίνους; Μήπως τους αναπαύει μια νέα διάσπαση της Ορθοδόξου Εκκλησίας;

Θα τολμήσει ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Β΄ να φέρει σε συζήτηση το θέμα του κοινού εορτασμού του Πάσχα με τους αιρετικούς Λατίνους στη Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος ή καταφεύγοντας στις συνοδικές αθλιότητες αναγνώρισης της ψευδοεκκλησίας Βαρθολομαίου στην Ουκρανία και, με προϋπάρχουσα συνεννόηση, θα περιμένει το θέμα να ανοίξει πρώτη η Κυβέρνηση;

Θα έχουμε, με λίγα λόγια, τα χαβάδια των τετελεσμένων κυβερνητικών αποφάσεων για τον COVID-19 τότε που Δ.Ι.Σ και ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος δέχθηκαν να κλείσουν οι Ορθόδοξες Εκκλησίες στην Ελλάδα, αφήνοντας αλειτούργητους τους Έλληνες;

Η Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη θα πληρώσει βαρύτατο πολιτικό τίμημα εάν προσβάλει την πίστη των Ορθοδόξων Ελλήνων, ενώ, δεν αποκλείεται οι χρυσοστολισμένοι επίσκοποι να ακούν συχνά πυκνά το «ανάξιος» σε δημόσιες παρουσίες τους.

*Εφ. Πρώτο Θέμα 8/10/2024 «…ο κ. Πιερρακάκης, κατά τη συζήτησή του με τον Ποντίφικα επιβεβαίωσε ότι η ελληνική κυβέρνηση στηρίζει ένθερμα την ιδέα να καταργηθεί ο διττός εορτασμός του Πάσχα για τους Ορθόδοξους και τους Καθολικούς»!

Λές ακόμα να είναι μαζί;

 

Η χοντρόπετση ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΛΙΑΜΕΠ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΣΟΚ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΤΡΟ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΕΙΟΔΟΣΙΑΣ! ΤΑ ΧΩΡΙΚΑ ΥΔΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

Το αναφαίρετο δικαίωμα της Ελλάδος για επέκταση των χωρικών της υδάτων στο Αιγαίο στα 12 μίλια είναι υπό διαπραγμάτευση με την Τουρκία, παρόλο που, με βάση το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας ασκείται μονομερώς. Σε αυτή την αποκάλυψη ” βόμβα” προβαίνει η Γενική Δ/ντρια του ανθελληνικού ΕΛΙΑΜΕΠ Μαρία Γαβουνέλη σε συνέντευξη της, δείχνοντας (άθελά της;) ότι ο περιβόητος Ελληνο- Τουρκικός διάλογος εμπεριέχει τον κίνδυνο της διολίσθησης της χώρας μας σε σοβαρές υποχωρήσεις! Πιο αναλυτικά, η Μ.Γαβουνέλη αφού επανέλαβε ότι σε μια διαπραγμάτευση πάντα υπάρχουν υποχωρήσεις, ρωτήθηκε μέχρι που θα φθάνουν τα χωρικά μας ύδατα. «Στα 12, στα 6 ναυτικά μίλια, που θα είναι», τη ρώτησε ο δημοσιογράφος και εκείνη απάντησε: «Στα 8, στα 9 μίλια, να μια διαπραγμάτευση». Αποκάλυψε επίσης ότι αυτό το θέμα το συζητούν αποκλειστικά οι ΥΠΕΞ των δύο χωρών, χωρίς να μιλάνε με κανέναν άλλο. Δηλαδή είναι στα χέρια του κ.Γεραπετρίτη το Αιγαίο… Ειδικότερα, όπως είπε: «Σήμερα τα χωρικά μας ύδατα στο Αιγαίο είναι στα 6 μίλια, στο Ιόνιο, δηλαδή από το Ακρωτήριο Ταίνερο και δυτικότερα. Είναι 12, είναι μία πολύ σημαντική εξέλιξη, το γεγονός ότι αποφασίσαμε μία στιγμή, ότι η χώρα δεν χρειάζεται να έχει ενιαίο εύρος αιγιαλίτιδας ζώνης και επομένως “σπάσαμε” αυτή τη διαφορά. Δυτικά 12, ανατολικά 6. Οι δύο υπουργοί Εξωτερικών κρατάνε αυτή τη διαπραγμάτευση, πάρα πολύ κοντά τους. Δεν έχουν επιτρέψει σε κανέναν άλλο να κάνει αυτή τη συζήτηση, στην πραγματικότητα, μιλάνε οι δυο τους. Νομίζω ότι αυτό που προσπαθούν να κάνουν είναι να δούνε αν μπορούν να περάσουν στην επόμενη ημέρα». 

 Μακελιο

Πάντων αντιλήπτωρ καί φρουρός, Ήχος β΄

 

Ψάλλει ο Γέρων Δαμασκηνός Νεοσκητιώτης με τη συνοδεία του,στην πανήγυρη του Αγίου Αθανασίου του Αθωνίτη

"Η ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ ΦΥΣΗ!

Ένα θηλυκό γεράκι με σύστημα δορυφορικού εντοπισμού τοποθετημένο στη Νότια Αφρική πριν μεταναστεύσει, ταξίδεψε μέχρι την Φινλανδία σε μόλις 42 ημέρες.

Κάλυψε πάνω από 10.000 χλμ, με απίστευτο μέσο όρο 230 χλμ την ημέρα. Είναι πραγματικά εκπληκτικό το γεγονός ότι το γεράκι έχει τραβήξει μια ευθεία γραμμή κατά μήκος της Αφρικανικής Ηπείρου (εκτός από όταν έπρεπε να πετάξει πάνω από το νερό) , αλλά πιο συναρπαστικό είναι ότι, σύμφωνα με το σήμα ιχνηλάτισης, το γεράκι έστριψε δεξιά στην πηγή του Νείλου

(Σουδάν), ακολουθήστε την πορεία του ποταμού προς τη Μεσόγειο, πεταξε στην συνέχεια πάνω από τα μεσογειακά παράλια της Εγγύς Ανατολής, αλλά και από την ενδοχώρα και τα βόρεια παράλια της Τουρκία, κατά μήκος πηγών και ποταμών, για να ακολουθήσει στην συνέχεια ευθεία πορεία πετάγματος πάνω από την Ευρώπη."