Σβῦσε τὰ μάτια μου· μπορῶ νὰ σὲ κοιτάζω,
τ' αὐτιά μου σφράγισέ τα, νὰ σ᾿ ἀκούω μπορῶ.
καὶ δίχως στόμα μπορῶ νὰ σὲ παρακαλώ.
Κόψε τὰ χέρια μου, θὰ σὲ σφιχταγκαλιάζω,
σὰ νὰ ἦταν χέρια, ὅμοια καλά, μὲ τὴν καρδιά.
Σταμάτησέ μου τὴν καρδιά, καὶ θὰ καρδιοχτυπῶ
μὲ τὸ κεφάλι.
Κι' ἂν κάμης τὸ κεφάλι μου σύντριμμα, στάχτη, ἐγὼ
μέσα στὸ αἷμα μου θὰ σ᾿ ἔχω πάλι.
•
Λίγες ημέρες πριν από τον θάνατό του κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, ο Κωστής Παλαμάς δημοσιεύει την παραπάνω μετάφραση στίχων από το Βιβλίο των Ωρών του Rainer Maria Rilke. Πρόκειται για στίχους με ιδιαίτερο συμβολισμό από έναν ποιητή που αισθάνεται το τέλος να πλησιάζει μέσα σε μια κοινωνία που δοκιμάζεται.
•
Η εξαιρετική μελοποίηση των στίχων που συνοδεύει την ανάρτηση είναι σε μουσική Δημήτρη Παπαδημητρίου και ερμηνεία Φωτεινής Δάρρα.
Στη φωτογραφική σύνθεση, ο Rainer Maria Rilke (1875-1926) και ο Κωστής Παλαμάς (1859-1943).

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου