Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος και όσοι Οικουμενιστές περί αυτόν ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία θρησκευομένων, ως φαίνεται, που έτυχε να γεννηθούν σε μια θρησκεία και την ασπάζονται κατ΄ ανάγκην. Δεν την αγαπάνε πραγματικά, αλλά έχει απλά εγκλωβιστεί η θρησκευτικότητά τους στην αναγκαιότητα της φυσικής γέννησης και ανάπτυξης σε συγκεκριμένο περιβάλλον. Κάτι παρεμφερές είχε πει ο όσιος Πορφύριος για τον Ελύτη που θαυμάστηκε για τις αναφορές του στην Εκκλησία. Ήταν δηλαδή αρκετά έξυπνος για να προσαρμόσει την ποιητική του στην εθνική θρησκεία του, όπως θα έκανε και σε οποιαδήποτε άλλη χώρα γεννιόταν.
Επανέρχομαι στην οικουμενιστική φιέστα του Φαναρίου που για μια ακόμη φορά προσέβαλε βάναυσα τις συνειδήσεις των ορθοδόξων πιστών. Σε γενικές γραμμές ήταν μια επανάληψη της επίσκεψης και των προγενέστερων Παπών. Το ίδιο ακριβώς έργο. Φαίνεται πως μέχρι εκεί μπόρεσε ο σημερινός Πατριάρχης να φτάσει τα πράγματα. Το τυπικό συγκεκριμένο και σχεδόν απαράλλαχτο: κοινές δηλώσεις, χαιρετούρες από τον εξώστη, πολυχρόνιο και τεμενάδες στον αιρετικό επίσκοπο Ρώμης με κορύφωση της προδοσίας στον λειτουργικό ασπασμό πριν την απαγγελία του Πιστεύω στην ώρα της Θείας Λειτουργίας.
Είπα σχεδόν ίδιο τυπικό, διότι είδαμε και μια προσθήκη που διαφεύγει της προσοχής των περισσοτέρων: στη λατινική λειτουργία του Ποντίφικα στη Volkswagen Arena μια μέρα πριν, ο Βαρθολομαίος πήγε και ασπάστηκε λειτουργικά τον Πάπα πίσω από τη λατινική “αγία τράπεζα”, ένας ασπασμός που προηγείται της θείας κοινωνίας των Παπικών. Σαν να μας λέει δηλαδή ότι αυτός (ο Πατριάρχης) είναι έτοιμος να κάνει το βήμα του κοινού Ποτηρίου, αλλά ακόμη εμποδίζεται από κάποιους παλαβούς ζηλωτές που θα αντιδράσουν έντονα και θα καταστρέψουν το πολυετές χτίσιμο της πολυπόθητης για αυτόν τον ίδιο ένωσης…
Η εικόνα που ο γράφων ανέγνωσε και φαντάζομαι όχι εγώ μονάχα, είναι μιας σχέσης ερωτικής στην οποία είθισται ο ένας να είναι πιο χαλαρός και ο άλλος φουλ ερωτευμένος και να εκβιάζει τον έτερο να πάρει επιτέλους το περιπόθητο δαχτυλίδι του αρραβώνα. Ο Πάπας χαλαρός και σχεδόν συρόμενος ακολούθησε το βαρετό πρωτόκολλο και μάλιστα την προηγούμενη απέφυγε να προσευχηθεί μέσα στο Μπλε Τζαμί. Ο δικός μας τουναντίον έσπευσε να τον εναγκαλιστεί και μόνο που δεν έκλαψε που δεν δέχτηκε την όστια από τα χέρια του “αδελφού” Λέοντος. Και στην ορθόδοξη λειτουργία την επομένη έκανε σαν παλαβός να τιμήσει παντί τρόπω τον Ποντίφικα και εξήλθε από την αγία Τράπεζα με ερωτικό πόθο να ασπαστεί λειτουργικά τον Πάπα, πράγμα που αποτελεί σαφή παράβαση των ορθόδοξων ιερών κανόνων. Μήπως αυτά είναι αποκυήματα της φανταστικής μου ανάγνωσης; Ο καθένας ας κρίνει εκ των ιδίων οφθαλμών…
Και άντε, υμείς βαυκαλίζεστε πως προωθείτε την ένωση των Εκκλησιών και έχετε πωρωθεί μέσα στη φοβερή πλάνη του Οικουμενισμού, τι σας φταίνε όμως τα πλήθη των Ορθοδόξων να τα ξευτελίζετε τόσο προκλητικά, καθώς και την αγία μας Ορθοδοξία, το μοναδικό εναπομείναν μύρο στη γη της γενικευμένης αποστασίας από τον Θεό; Γιατί;
Κ. Ν.
Λάρισα, 30/11/2025
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου