Φιέστες για το περιοδικό ΘΕΟΛΟΓΙΑ και στη Θεσσαλονίκη

 

 

Άρθρο του Ελευθέριου Ν. Κοσμίδη

Αφού έχει καταντήσει οικουμενιστικό θεολογικό κουρελόχαρτο, πασχίζει να διασωθεί με όρους κοσμικοφροσύνης

Με προσκεκλημένους την «αφρόκρεμα» του εκκλησιαστικού και πολιτειακού μας βίου, παντρεύοντας με μαεστρία την θεολογία, την πολιτεία και την τέχνη, διοργανώνεται στη Θεσσαλονίκη σε τόπους με έντονο συμβολισμό, το συνέδριο για τα εκατό χρόνια του περιοδικού Θεολογία, οργάνου της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Αρκεί να ανατρέξει κανείς στους διατελέσαντες διευθυντές σύνταξης και θα διαπιστώσει δίχως μεγάλη δυσκολία την επικράτηση των ιδεών του θεολογικού συνδέσμου ΚΑΙΡΟΣ και εκεί. Μετά από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και την βέβηλη μετατροπή του μαθήματος των Θρησκευτικών από ομολογιακό σε θρησκειολογική σούπα, την Αποστολική Διακονία και τον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος, δεν θα μπορούσε το περιοδικό ΘΕΟΛΟΓΙΑ να αποτελέσει εξαίρεση στην επιχειρούμενη οικουμενιστική θεολογική στροφή που συμβαίνει και στη Εκκλησία της Ελλάδος.

Ο Αρχιεπίσκοπος επιδίδεται σε ρεσιτάλ απαξίωσης του Συνοδικού θεσμού, αφού εκλέγει όποιον Μητροπολίτη επιθυμεί, και μάλιστα περηφανεύεται για αυτό.

Ταυτόχρονα σε σχέση με τις κυβερνήσεις που πέρασαν, η στάση του (άρα και η στάση της Ιεράς Συνόδου), από τη συμφωνία των Πρεσπών για το ξεπούλημα της Μακεδονίας επί κυβέρνησης Τσίπρα, μεχρι τον υγειονομικό παροξυσμό, τον νόμο για τον γάμο των ομοφυλοφίλων, την βέβηλη έκθεση βλάσφημων έργων στην Εθνική Πινακοθήκη, και εσχάτως στις ηλεκτρονικές ταυτότητες και τον προσωπικό αριθμό επί κυβέρνησης Μητσοτάκη, δείχνει ένα μοντέλο εκκλησιαστικής διοίκησης που βρίσκεται σε θεολογική αφασία.

Οι Μητροπολίτες μοιάζει να παθαίνουν αλλεργικό σοκ όταν έρχονται σε επαφή με το Πατροπαράδοτο σέβας και τους Αγίους Πατέρες της Εκκλησίας.

Το περιεχόμενο και τα παραλειπόμενα από το Συνέδριο θα τα σχολιάσουμε σε επόμενο άρθρο. 

Η σημερινή επισήμανση γίνεται για να αναδείξει τον παραλογισμό που επικρατεί στην Ορθοδοξία στις μέρες μας.

Είναι ποτέ δυνατόν αυτοί οι άνθρωποι, με αυτές τις ιδέες, να εξουσιάζουν την Ορθοδοξία; 

Δεν φοβούνται τον Θεό; 

Είναι σαν να πάρει απόφαση ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως να τιμήσει την Α’ Οικουμενική Σύνοδο, και αντί να προσκαλέσει στη Νίκαια Πανορθόδοξο εορτασμό με την παρουσία των προκαθημένων όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών, αυτός να προσκαλεί τον Παπά! 

Είναι ποτέ δυνατόν; 

Για τέτοιο παραλογισμό μιλάμε.

Αλήθεια δεν υπάρχει καθόλου φόβος Θεού;

πηγή