Πέτρος, μετά από 15 χρόνια εργασίας στον κλάδο της εστίασης στα Τρίκαλα, έψαχνε έναν τρόπο διαφυγής από τη ζωή στην πόλη. Η ευκαιρία παρουσιάστηκε το 2023, όταν έμαθε πως είναι διαθέσιμο το παλιό κοινοτικό κατάστημα στο χωριό Περιβόλι Γρεβενών. Μετακόμισε λοιπόν με τη σύζυγό του σε ένα από τα μεγαλύτερα χωριά των Βλάχων στην Ελλάδα, που όμως τον χειμώνα φιλοξενεί μόνο 10 κατοίκους, ανακαίνισαν ολικά το εστιατόριο και άνοιξαν τον ξενώνα «Αρκουδόρεμα» στην πλατεία του χωριού.
Έναν χρόνο μετά, αισθάνεται δικαιωμένος από την επιλογή του.
Το Περιβόλι βρίσκεται 45 χλμ. από την πόλη των Γρεβενών, είναι χτισμένο στις πλαγιές της οροσειράς της βόρειας Πίνδου, στα όρια Μακεδονίας και Ηπείρου, και έχει υψόμετρο που ξεκινάει από τα 1.260μ. και φτάνει ως τα 1.450. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα χωριά των Βλάχων στην Ελλάδα, με 900 σπίτια και πληθυσμό που τους καλοκαιρινούς μήνες αγγίζει τους 3.000 κατοίκους. Τον χειμώνα το σκηνικό αλλάζει και οι μόνιμοι κάτοικοι είναι περίπου 10 –προς το παρόν–, ενώ κάθε χρόνο αυξάνονται ευχάριστα.
«Στο Περιβόλι εγκατασταθήκαμε με τη γυναίκα μου, Μαρία, τον Δεκέμβριο του 2023, λίγο πριν από τις γιορτές των Χριστουγέννων, όταν και ανοίξαμε το εστιατόριό μας, μετά από ολική ανακαίνιση, και τον ξενώνα "Αρκουδόρεμα" στην πλατεία του χωριού.
Το Περιβόλι βρίσκεται στην καρδιά της Βάλια Κάλντα, του πιο όμορφου και άγριου Εθνικού Δρυμού της Πίνδου, που το όνομά του σημαίνει ζεστή κοιλάδα στα βλάχικα και η έκτασή του φτάνει τα 69.000 στρέμματα.
Για πάνω από 15 χρόνια εργαζόμουν στον κλάδο της εστίασης στην πόλη των Τρικάλων και έψαχνα έναν τρόπο να φύγω από την πόλη και να δραστηριοποιηθώ σε έναν ήρεμο και όμορφο τόπο. Πληροφορήθηκα ότι το παλιό κοινοτικό κατάστημα του χωριού είναι κλειστό και ελεύθερο. Αυτό ήταν αρκετό για να παρθεί η απόφαση να αφήσουμε την πόλη και να έρθουμε στο Περιβόλι να κάνουμε την προσπάθειά μας και το όνειρό μας πραγματικότητα. Σήμερα, μετά από έναν χρόνο λειτουργίας, έχω να σας πω ότι πήραμε τη σωστή απόφαση.
Το Περιβόλι βρίσκεται στην καρδιά της Βάλια Κάλντα, του πιο όμορφου και άγριου Εθνικού Δρυμού της Πίνδου, που το όνομά του σημαίνει ζεστή κοιλάδα στα βλάχικα και η έκτασή του φτάνει τα 69.000 στρέμματα. Εδώ βρίσκουμε ένα υπέροχο δάσος με τα μαύρα και κόκκινα πεύκα, όπως και τα ρόμπολα, ένα μοναδικό είδος λευκόδερμης πεύκης με ηλικία που κυμαίνεται στη μία χιλιετία, το οποίο είναι και προστατευόμενο.
Η Βάλια Κάλντα αποτελεί καταφύγιο για κάθε λογής άγρια ζώα, αρκούδες, ζαρκάδια, αγριόγιδα και άλλα. Ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει το μπάνιο του στα κρύα αλλά υπέροχα νερά του Αρκουδορέματος, που είναι στο κέντρο της κοιλάδας και έχει όμορφες βάθρες που δημιουργήθηκαν από τα ορμητικά νερά των χειμάρρων που διασχίζουν όλη την κοιλάδα.
Ένας περίπατος στο χωριό αλλά και στον προαύλιο χώρο του Αγίου Γεωργίου, που βρίσκεται στην πλατεία του χωριού και χρονολογείται στις αρχές 17ου αιώνα, με τα τεράστια πλατάνια γύρω του, είναι η βόλτα που χρειάζεται κανείς για να καθαρίσει το μυαλό του και να ηρεμήσει πραγματικά.
Οι μανιταροκεφτέδες με μαγιονέζα τρούφας που φτιάχνει ο Στέλιος στην κουζίνα του είναι πλέον η «σημαία» του εστιατορίου μας. Το σπετσοφάι με χωριάτικο λουκάνικο, τα πρόβεια παϊδάκια, το αγριογούρουνο στιφάδο και πολλά άλλα φαγητά που θυμίζουν μαγειρέματα της γιαγιάς είναι λίγα από τα πιάτα που μπορεί κανείς να απολαύσει στο εστιατόριό μας.
Τα νεότερα χρόνια οι μόνιμοι κάτοικοι του χωριού κατά τους χειμερινούς μήνες ήταν μόνο ο φύλακας με τη σύζυγό του, αλλά εδώ και 7 χρόνια εγκαταστάθηκε εδώ με τη γυναίκα του ο Μιχάλης Μούχας, που έχει καταγωγή από το Περιβόλι. Ο Μ. Μούχας κατάφερε να δώσει ζωή στο χωριό με την παρουσία του εδώ χειμώνα-καλοκαίρι, να κρατάει τους δρόμους ανοιχτούς τους χειμερινούς μήνες, να βοηθάει περαστικούς και πολλά άλλα, που μόνο κάποιος σαν τον Μιχάλη, που γνωρίζει πολύ καλά την περιοχή και τα βουνά της, μπορεί να κάνει. Είναι ένας πρέσβης του χωριού. Έτσι, αρκετοί χωριανοί βρίσκουν αφορμή να επισκέπτονται το Περιβόλι καθ' όλη τη διάρκεια χρόνου. Ο Μ. Μούχας είναι ένας από τους ζωντανούς θρύλους του χωριού.
Κάθε χρόνο τα πράγματα γίνονται όλο και καλύτερα για εμάς, βρίσκουμε σιγά σιγά τα επαγγελματικά πατήματά μας και η ζωή στο χωριό έχει μόνο καλά και καθόλου εμπόδια. Προνοούμε για τρόφιμα, ξύλα και ό,τι μπορεί να χρειαστούμε κατά τους χειμερινούς μήνες και έτσι είμαστε αυτόνομοι και έτοιμοι πάντα να εξυπηρετήσουμε τους επισκέπτες.
Το να ζεις και να εργάζεσαι σε ένα τέτοιο περιβάλλον σού δίνει τη δυνατότητα να δώσεις σημασία στα απλά και στα σημαντικά για τον άνθρωπο πράγματα, όπως είναι η επαφή με τη φύση, η συναναστροφή με αγνούς ανθρώπους και η ηρεμία της ψυχής που λείπει από τους ανθρώπους που ζουν στις πόλεις.
Σε μένα δεν λείπει κάτι, γιατί η απόφαση να ζήσω στο Περιβόλι ήταν ξεκάθαρα συνειδητή και γενικά νιώθω χορτάτος από τη ζωή στην πόλη και τις «ευκολίες» της. Αν θες, όλα λύνονται και προσπερνιούνται.
Δεν θα άλλαζα κάτι, λοιπόν, αλλά θα ήταν μεγάλη βοήθεια για όλους εμάς, που δραστηριοποιούμαστε και μένουμε μόνιμα σε απομακρυσμένα χωριά της Ελλάδας, η πολιτεία να μας υπολογίζει και να μας μετράει διαφορετικά από τις υπόλοιπες επιχειρήσεις.
Το καλοκαίρι, λόγω της αυξημένης κίνησης στο χωριό και στο μαγαζί, δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου ελεύθερος χρόνος. Σε αντίθεση με τον χειμώνα, που η κίνηση είναι κατά κύριο λόγο τα Σαββατοκύριακα και οι καθημερινές είναι ιδανικές για βόλτες στο δάσος, στα βουνά και στις ομορφιές του χωριού και της ευρύτερης περιοχής. Μια κλασική συνήθεια-απόλαυση είναι το τσιπουράκι με εκλεκτούς μεζέδες μπροστά από το επιβλητικό πετρόκτιστο τζάκι που έχουμε στο εστιατόριό μας.
Για να εγκατασταθεί κανείς σε ένα τέτοιο μέρος θα πρέπει να του αρέσει πραγματικά και όχι απλώς να είναι μια διαφυγή από τα "προβλήματα" της πόλης. Επίσης, το πιο σημαντικό είναι να λύσει το βιοποριστικό του, για να μπορέσει να έχει διάρκεια η παραμονή του εδώ. Οι δυνατότητες είναι πολλές και η προοπτική του τόπου είναι μόνο ανοδική. Ο κόσμος όλο και πιο συχνά πλέον επιλέγει τις ορεινές διακοπές, όπως και το να δραστηριοποιηθεί στα όμορφα και μοναδικά βουνά της χώρας μας».
5 σχόλια:
... θέλει γενναιότητα -κάποτε και καμπόση απελπισία-
για να κάνει κάποιος ένα τέτοιο βήμα,
μακρυά από τον ήδη ξεπεσμένο πιά
τον... νάϋλον... τάχα παράδεισο τού τσιμέντου
που ξεμυάλισε και ξεκοκκάλισε τα νιάτα μιάς άλλης εποχής
και που κληρονομήθηκε σε μάς σαν μία φυλακή
αλλά και δόλια μοίρα πιά και ριζικό
και οι όποιες ατομικες αποδράσεις
δεν εχουν την δύναμη να ξαναζωντανέψουν
αυτόν τον για αιώνες δομημένο
χαρακτήρα
τής οικονομικής
α υ τ ά ρ κ ε ι α ς
που βίωναν τα χωριά μας
όταν κάποτε είχαν τα πάντα σε αγσθά... εκτός από λεφτά...
(και μεταξενια σωβρακα...)
Υπερθεματίζω.
Κατά την κατοχή, οι πρωτευουσιάνοι - ες εθεάθησαν στα χωριά και πουλούσαν χρυσαφικά για λίγο λάδι για λίγο αλεύρι. Στα χωριά όλα αυτά ήταν άφθονα.
Φοβάμαι πως θα ξαναδούμε κατοχή με άλλη όψη.
... τώρα στὰ χωριά...
λίγο μὲ τὶς πανδημίες τῶν αἰγοπροβάτων...
λίγο μὲ τὴν ξηρασία... καὶ πὼς νὰ ὁργώσεις καὶ νὰ σπείρεις
αλλά...
καὶ τὶ σοδειά νὰ ὑπῆρξε ἡ περσυνή, μὲ τὴν βροχούλα ἐξαϕανισμένη...
καὶ ἡ ἐπάρκεια τροϕῶν θὰ εἶναι ὁριακή,
ἅμα συμβεῖ νὰ καταρεύσουν οἱ ἐϕοδιαστικές ἀλυσσῖδες (ποὺ... μᾶς ἔχουν περάσει χειροπόδαρα...)
ὁ Θεός νὰ μᾶς λυπηθεῖ,
γιατί πολλά στραβά κάναμε, ποὺ τἄχαμε γιὰ ἴσια
καὶ ὁ χρόνος μετανοίας καὶ μεταβολῆς τοῦ βίου μας
ὅσο πάει στενεύει...
Δημοσίευση σχολίου