Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2024
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Η Ορθοδοξία ως θεραπεία_Γέροντας Δαμασκηνός Αγιορείτης
Μια θαυμάσια εκλαϊκευμένη κατήχησηΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ
ΟΤΙ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗ
αλλά μην νοιώθετε «λύπη»
που αντιγράφουμε τα δικά σας ,
χωρίς να σας ρωτήσουμε...
Για την παράγκα μας
είναι γ ε λ ο ι ό τ η τ α η λεγόμενη
«δεοντολογία περί πνευματικών δικαιωμάτων!»
9 σχόλια:
... όταν οι άλλες, οι κούφιες,
οι αγαπημένες τών αισθήσεων και τών παραισθήσεων...
θα μαραίνωνται κατά "φύσιν" ,
λόγω τής φθοράς πού αγαπήσαμε ως ανθρωπότητα και κάναμε κομμάτι τής ζωής...
(κατ'επιλογήν και... στερρώς επιμένωντες)
αλλά και θα παραμορφώνονται κατά την εικόνα τού ήθους και έθους μας...
παίρνοντας στο τέλος μας αυτό που αλίμονο μάς αξίζει...
Χα χα καλό! Αλλά όποιος έχει όμορφη ψυχή και τίποτα να μην έχει, όλα τα κατέχει, διότι όλα και παντού όμορφα τα βλέπει, όμορφα τα γεύεται, όμορφα τα αντιμετωπίζει, όμορφα κοιμάται, όμορφα ξυπνάει, όμορφα κυλάει η ζωή του, και είναι κάτι λέξεις που βγαίνουν όμορφες σαν τα του Ντοστογιέφσκι..
Ευλογημένη Αναστάσιμη όμορφη Κυριακή!
Χριστός Ανέστη! Και τώρα και σήμερα και πάντοτε!
Πιο απλά δεν λέγεται...
Εις υγείαν και μακροημέρευσιν των ομορφοτάτων ψυχών...
ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ, ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ.
EΝΑ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ.
https://www.youtube.com/watch?v=fIvTZwKGY2c
Ποιές στ'αλήθεια είναι οι όμορφες ψυχές, αφού οι ¨απαντήσεις είναι όσοι καί οί άνθρωποι στή γή καί βεβαίως θά είναι εντελώς υποκειμενικές;
Μπορώ ωστόσο αδελφοί μου νά καταθέσω, άν καί ίσως αδιάφορη στούς πολλούς, τήν δική μου, ταπεινή άποψη, σάν μικρό λιθαράκι στριμωγμένο ανάμεσα στούς πνευματικούς ογκόλιθους πού τόσο σοφά καί εύμορφα σχολιάζουν σέ τούτη τήν αγαπημένη "γωνιά" τού διαδικτύου.
Όμορφες ψυχές λοιπόν γιά μένα είναι, αυτές πού αφτιασίδωτα δείχνουν τίς αδυναμίες τους, τά λάθη τους, τά πάθη τους καί τό πόσο πονούν γιά όλα αυτά, αλλά αγωνίζονται, μοχθούν, σηκώνονται μετά από κάθε πτώση καί παραπατώντας τραβούν πάντα μπροστά, άνυποχώρητοι περιπατητές τής ζωής τους, κουβαλώντας ή σέρνοντας τόν μικρό ή μεγάλο σταυρό τους καί μπορούν νά ψελλίζουν πονεμένα: Δόξα Σοι ό Θεός, σέ ευχαριστώ Θεέ μου.
Καλό Τρελογιάννη... κι η ανηφόρα στα σκαλάκια, μια ανάβαση η ζωή, μια ανάβαση κι η ψυχή για να γλυτώνει από τα βασανιστικά τετριμμένα, να τα αφήνει πίσω κι έτσι να ψηλώνει...🌄
Στειλε μας εδω trelogiannis@yahoo.gr το mail σου !
... ολοι μας λιθαράκια είμαστε βρε Λευκή...
κι αφού σωπαίνουν οι λογάδες οι μεγάλοι και οι σπουδαίοι
γινόμαστε έτσι
μία παρέα όλοι εμείς,
κάτι σαν το... "και οι λίθοι κεκράξονται"...
Δημοσίευση σχολίου