ΟΙ ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΜΟΥ ΧΡΟΝΩΝ.

 

Άνοιξε η Έκθεση Θεσσαλονίκης και συγχρόνως άνοιξαν και οι πύλες των δικών μου αναμνήσεων!

Δεκαετία του 60 Σεπτέμβρης και Σαλονίκη κι εγώ μεγάλωνα,

στην οδό Σπανδωνής δολοφονούσαν τον Λαμπράκη

και στην Πλάκα γεννιόταν το Νέο Κύμα κι εγώ μεγάλωνα...

Ιουλιανά και στρατιωτικό πραξικόπημα στην Πατρίδα,

η Ελλάδα των φυλακών και των στρατοπέδων κι εγώ μεγάλωνα...

Η επεισοδιακή συναυλία των Ρόλινγκ Στόουνς,

η Α.Ε.Κ με το πρώτο ευρωπαϊκό κύπελλο στο μπάσκετ κι εγώ μεγάλωνα με τις εκθέσεις που πέρναγαν απ' την ζωή μου....

Σεπτέμβρης και γιορτή στην πόλη κάθε μέρα οι πιτσιρικάδες είμασταν εκεί, τζάμπα στην Έκθεση από τις τρύπες που βρίσκαμε ανάμεσα στα κάγκελα!

Έκθεση μια μαγική πόλη στα παιδικά μας μάτια,

τα περίπτερα, τα αστραφτερά αυτοκίνητα, η τεχνολογία της εποχής, το περίπτερο της Δ.Ε.Η με τα νερά και ο πύργος του Ο.Τ.Ε, η σακούλα με τα διαφημιστικά και τα ακροβατικά στην κεντρική οδό της έκθεσης....

Στις φτωχογειτονιές έκαναν την εμφάνιση τους οι πρώτες πολυκατοικίες με τις ταράτσες και τα βράδια όλη η γειτονιά εκεί για τα πυροτεχνήματα!

αααααα!!! το ένα καλύτερο από το άλλο....ωωωωω!!

Κάποια στιγμή ανέβαινε στην πόλη η θεία Ρούλα ξαδέλφη της μάνας μου απ' την Αθήνα,

έρχεται η Αθηναία, έλεγε η μάνα μου.....

Από τα τότε αγαπώ τις Αθηναίες ειδικά αυτές που γεννήθηκαν στην πόλη μου και έφυγαν για την Αθήνα,

φέρνουν μέσα τους κοσμοπολίτικο αέρα Ανατολής που ανακατεύτηκε με τον αέρα της Ευρώπης!

Τότε λοιπόν ήταν που η επίσκεψη στην έκθεση γινόταν νόμιμα με εισιτήριο και επίσημα, βόλτα στα περίπτερα της σοκολατοποιίας Παυλίδου στην Ιζόλα και στην Πίτσος τότε που ανθούσαν οι Ελληνικές βιομηχανίες, στα γυναικεία καλλυντικά και μετά για παγωτό στου ΦΛΟΚΑ...

Και ύστερα έφτανε η δικιά μου ώρα η ώρα του λούνα-παρκ!

Τρενάκι φάντασμα, ο γύρος του θανάτου με τις μοτοσυκλέτες, το ψάρεμα με τα μεταλλικά ψαράκια, η σκοποβολή για τα δώρα....

Και μετά η ώρα του τροχού κι εγώ στο τιμόνι,

θα σας πάω ψηλά να δείτε την πόλη μου εγώ θα οδηγήσω!

είμαι μεγάλος μαμά!

Βράδιασε και ο δρόμος οδηγεί για το τελευταίο προσκύνημα

για μαύρη μπύρα Φιξ και βραστό λουκάνικο με εκείνη την υπέροχη μουστάρδα!

Και τα χρόνια πέρασαν κι εγώ μεγάλωσα,

η μάνα μου, ο πατέρας, η θεία Ρούλα στις Εκθέσεις του Ουρανού βολτάρουν κι εγώ θα σας χαιρετήσω με την φράση του Άλκη Στέα όταν άρχιζε και τελείωνε το Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού της Έκθεσης..

Κυρίες και κύριοι Ευτυχείτε!

και ένα είναι σίγουρο ότι οι αναμνήσεις μας και τα όνειρά μας ποτέ δεν φυλακίζονται.

 θεία Ευτέρπη