Όταν παραδοθούμε σε Αυτόν, επιτελεί μεγάλα και θαυμαστά στην ψυχή.
Ώσπου όμως να φθάσουμε σε αυτό το σημείο, συχνά αισθανόμαστε τα χέρια Του σκληρά πάνω μας, καθώς μας αναπλάθουν, για να ζήσουμε αενάως ενώπιον του Προσώπου Του. Όποιος κατανοήσει το μυστήριο αυτό, δεν αποκάμνει στις θλίψεις, αντιθέτως, πάντοτε κατεργάζεται τρόπους να βαθαίνει ολοένα και περισσότερο στη γνώση των οδών της σωτηρίας, για να αναπτύξει θερμότερη σχέση με τον Σωτήρα Κύριο. Όσο πιο τέλεια παραδίδεται ο άνθρωπος στο θείο θέλημα, τόσο πιο άφθονα ο Θεός εμφανίζεται σε αυτόν, γεγονός που το παρατηρούμε στη διάρκεια των αιώνων να λαμβάνει χώρα σε όσους εκζητούν το Πρόσωπό Του.
(Μοναχισμός. Το περιεκτικό χάρισμα του Αγίου Πνεύματος., ιερομόναχος Ζαχαρίας Ι.Μ.Έσεεξ σελ.345, 351)
