Λένε ότι πριν μπει στη θάλασσα το ποτάμι τρέμει από φόβο. Κοιτάζει πίσω σε όλη τη διαδρομή, τις κορυφές και τα βουνά, τον μακρύ και ελικοειδή δρόμο που διέσχισε ανάμεσα σε ζούγκλες και πόλεις, και βλέπει μπροστά του έναν ωκεανό τόσο μεγάλο που η είσοδος σε αυτόν δεν μπορεί παρά να σημαίνει εξαφάνιση για πάντα.
Αλλά δεν υπάρχει άλλος τρόπος.
Το ποτάμι δεν μπορεί να πάει πίσω.
Κανείς δεν μπορεί να γυρίσει πίσω.
Είναι αδύνατο στη ζωή να πας πίσω.
Δεν υπάρχει άλλος τρόπος, το ποτάμι δεν μπορεί να επιστρέψει.
Το ποτάμι πρέπει να πάρει το ρίσκο του και να εισέλθει στον ωκεανό. Μόνο με την είσοδο στον ωκεανό θα εξαφανιστεί ο φόβος.
Γιατί μόνο τότε θα μάθει το ποτάμι ότι δεν πρόκειται να εξαφανιστεί στον ωκεανό, αλλά θα γίνει ωκεανός.
1 σχόλιο:
... μὰ... τὸ ποτάμι θὰ εἶναι πάντα ἕνα ποτάμι
καὶ ὁ ὡκεανός θὰ εἶναι πάντοτε ὁ ὠκεανός
ἁπλά... συναντιούνται... ὡς μέρη ἑνός κύκλου ποὺ ταξιδεύει στὸν χρόνο
ἀϕοῦ ὁ ὡκεανός ὁ μέγας ϕτιάχτηκε γιὰ νὰ ζεῖ ἀπὸ τίς συναγμένες
ἀκόμα καὶ στὶς πιὸ μικρές ὑδάτινες ἀρτηρίες του...
σταλαγματιές τοῦ οὐρανοῦ
γιὰ νὰ μὴν γίνει... λιμνάζοντα ὕδατα...
Δημοσίευση σχολίου