ΤΟ ΚΟΜΠΟΔΕΜΑ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΜΟΥ.

Βλέπω πρωί-πρωί τις ειδήσεις και σκέφτομαι το τι καλό μας έχει κάνει αυτός ο εκσυγχρονισμός τα τελευταία χρόνια σαράντα χρόνια και βάλε στην Ελλάδα μας, τέτοιος εκσυγχρονισμός που δεν υπάρχουν πλέον τα εργοστάσια εκείνα που δούλευαν χιλιάδες συμπολίτες μας, ούτε χωράφια υπάρχουν, ούτε και βιοτεχνίες κι ο πνευματικός μας κόσμος είναι σε μόνιμες διακοπές η χειρότερο σε καταστολή, μόνο επιδόματα υπάρχουν και η κατάντια μας να είμαστε ένας λαός κρεμασμένος και εξαρτημένος στα κινητά μας και στον υπολογιστή τρώγοντας αμάσητα ότι μας προσφέρουν οι επιτήδειοι της εκάστοτε εξουσίας....

Ότι σπέρνεις θερίζεις έλεγε η γιαγιά μου η Χρύσω και πάντα σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις και όχι μόνο την φέρνω στο μυαλό μου για να πάρω λίγη από την σοφία των λόγων και των πράξεων της.

Η γιαγιά μου λοιπόν η Χρύσω ήταν από το Σουφλί

κι ήταν μια απλή γυναίκα των χρόνων εκείνων,

των πραγματικά δύσκολων χρόνων με φτώχεια, πολέμους, εξορίες....

Οι αγρότες πότιζαν με τον ίδρωτα τους τα ευλογημένα χωράφια κι οι εργάτες στα εργοστάσια για το μεροκάματο με πόνο και με αίμα πολλές φορές....

Έβγαζε παραγωγή η επαρχία καπνό, σιτάρι, ελαιόδεντρα, φρούτα, εσπεριδοειδή...

Στους κάμπους και στα χειμαδιά πλήθος από πρόβατα, κατσίκια και αγελάδες και τα προϊόντα που έπαιρναν από αυτά, γάλα τυρί γιαούρτι κλπ.....

Οι θάλασσές μας γεμάτες από ψάρια και τα νησιά από ομορφιές!

Στο Σουφλί την μοναδική περιοχή στην Ελλάδα έβγαινε το μετάξι, στην Κίνα και στο Σουφλί....

Στην Νάουσα στην Έδεσσα στην Βέροια στην Αριδαία πλήθος τα φρούτα και μεγάλες οι εξαγωγές μέχρι που ήρθαν οι επιδοτήσεις για τις χωματερές.

Στην Καβάλα στις Σέρρες στην Δράμα στην Ξάνθη και στην Κομοτηνή τα καπνεργοστάσια ανθούσαν και πλήθος εργατών δούλευαν εκεί και έφτιαχναν οικογένειες και έφτιαχναν την οικονομία...

Στην Πελοπόννησο λάδι από τις ευλογημένες ελιές και το πιο ξακουστό μέρος της γης η Ολυμπία και στον Θεσσαλικό κάμπο και πέτρες να έσπερνες φύτρωναν.

Στα νησιά μας τα ψάρια οι ομορφιές και ο τουρισμός,

στην Θεσσαλονίκη οι βυζαντινές της εκκλησίες τα κάστρα και ο Λευκός Πύργος και στην Αθήνα το παγκόσμιο θαύμα της δημοκρατίας η Ακρόπολη με τον Παρθενώνα της...

Όλη η Ελλάδα έβγαζε νοικοκυραίους και προκομμένους ανθρώπους...

Τι έγινε ρε παιδιά και φτωχύναμε έτσι?

Τι έγινε ρε παιδιά και βγάζουμε στην πατρίδα μόνο λαμόγια και βλάκες?

Τι έγινε ρε παιδιά και τα δικά μας τα καλύτερα μυαλά παίρνουν των ομματιών τους για τα ξένα?

Αυτά σκεφτόμουν καθώς έβλεπα δύο από τους πιο αντιπροσωπευτικούς ανίκανους τύπους του συστήματος της βλακείας να μαλώνουν στην τηλεόραση, κάποιοι άλλοι για το είπε ο πολυχρονεμένος Σουλτάνος και κάποιοι άλλοι για την βενζίνη και τις ανατιμήσεις ακριβώς όπως μαλώναμε εμείς όταν είμαστε πιτσιρικάδες και μας έκλεβαν τους βόλους μας....

Είπα σύστημα βλακείας και θυμήθηκα ότι η γιαγιά μου είχε το σύστημα κομπόδεμα,

δηλαδή τα χρήματα στο μαντήλι δεμένο σε κόμπο,

αυτό το σύστημα το είχαν όλες οι νοικοκυρές του καιρού εκείνου...

Πως γινόταν βρε παιδιά που μ' αυτό το κομπόδεμα κάναν νοικοκυριό πάντρεψαν τα παιδιά τους δεν χρωστούσαν τίποτα και ήταν και ευτυχισμένοι?

Το σύστημα αυτό το μεταβίβασαν στα παιδιά τους

στους γονείς μας δηλαδή και συνέχιζε να ήταν πετυχημένο...

Έτσι και εμείς μεγαλώσαμε, σπουδάζαμε κάναμε οικογένειες και δεν χρωστάγαμε τίποτα.....

Και μετά ήρθαν οι σπουδαγμένοι και το κομπόδεμα έγινε μετοχές στο χρηματιστήριο και κατάθεση σε τράπεζες και σε ακίνητα πολλά ακίνητα και οι επιθυμίες μας μετατράπηκαν ως δια μαγείας σε ανάγκες.....

Τι έγινε βρε παιδιά και βρεθήκαμε να χρωστάμε σε όποιον μιλάει Ελληνικά και όχι μόνο?

Τι έγινε βρε παιδιά και η πατρίδα χρωστάει ακόμα και τους ιερούς τάφους των προγόνων μας?

Αχ μωρέ γιαγιά Χρύσω πόσες φορές σε θυμήθηκα όταν κάνουν σύναξη αυτοί οι Έλληνες και Ευρωπαίοι υπουργοί των οικονομικών και μιλάνε για την δικιά μας οικονομία....

Κάθε φορά που οι ειδικοί σπουδαγμένοι. απόφοιτοι ονομαστών οικονομικών πανεπιστημίων μιλάνε για οικονομία

κι εγώ γιαγιά μου να σκέφτομαι την Ελλάδα που ξεπούλησε τα ασημικά της και που θυσίασε τα παιδιά της στον βωμό των ντόπιων και των ξένων συμφερόντων και αυτό που φοβάμαι τώρα με τις πυρκαγιές η με την οικονομία είναι οι συσκέψεις των "παραγόντων" και οι συνεντεύξεις τύπου του πρωθυπουργού, αυτό με ανησυχεί και με φοβίζει ότι πάλι κι άλλο κακό θα μας συμβεί και εμείς πάλι θα πληρώσουμε κι αυτή την φορά δεν θα έχουμε κομπόδεμα, μας το έκλεψαν χρόνια τώρα κι αυτό...

Καλό Σαββατοκύριακο γείτονες καλά μπάνια σε όσους είναι τυχεροί ακόμη και πηγαίνουν στην θάλασσα, εκείνο το παλιό κομπόδεμα φταίει που έκαναν ένα σπιτάκι έστω και αυθαίρετο σε μια ακρογιαλιά της Ελλάδας και καλό κουράγιο σ' αυτούς που υποφέρουν από την αναλγησία της εξουσίας.

 θεία Ευτέρπη