Η Κύπρος δεν δικαιούται την ίδιαν θέρμην, όπως εκείνην δια την Ουκρανίαν;

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Θα πραγματοποιηθεί σε λίγες μέρες στην Ελβετία, διάσκεψη για την ειρήνη, όπως ισχυρίζονται, στην Ουκρανία.  Μόνο όμως στα πλαίσια του ΟΗΕ θα επιτευχθεί πραγματική ειρήνη.  Με διάσκεψη στα πλαίσια του ΟΗΕ, θα παρακαμφθεί η Νατοϊκή μονομέρεια και έτσι ευκολότερα θα διερευνηθούν και τα αίτια πριν τον πόλεμο ο οποίος άρχισε το 2022. 

Στα πλαίσια αυτά θα μπορέσουν να δουν και τη βαρβαρότητα των παραστρατιωτικών φιλοναζιστών μέχρι το έτος 2022.    Πριν το 2022 πολλοί ήταν εκείνοι οι οποίοι καταδίκαζαν τη φιλοναζιστική βαρβαρότητα στην Ουκρανία και τώρα αίφνης έγιναν διαφοροτρόπως ‘’συνοδοιπόροι’’. 

Πολλοί ήταν εκείνοι οι οποίοι καταδίκαζαν και ανησυχούσαν για την αρωγή των παραστρατιωτικών φιλοναζιστών στην ουνιτική κοινότητα, καθώς και στα δύο σχισματικά μορφώματα.  Ήταν και είναι γνωστή η αντιεκκλησιαστική βία σε βάρος της Αυτόνομης Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, της μονής αναγνωρισμένης Εκκλησίας της Ουκρανίας, από την πλειοψηφία των κατά Τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών.  Τώρα δυστυχώς επικρατεί μεγάλη ‘’σιωπή’’ και με πολλούς Ορθόδοξους να ‘’ισοκρατούν’’ τούτη τη ‘’σιωπή’’.

Δυστυχώς ο απάνθρωπος αυτός πόλεμος στην Ουκρανία, γίνεται με κριτήριο  την ένταξη ή όχι της χώρας αυτής στο ΝΑΤΟ.  Η συμπόνια μας λοιπόν, φυσικά και δεν είναι για τις κυβερνήσεις Ουκρανίας και Ρωσίας, αλλά για τους αδικημένους λαούς της Ουκρανίας και της Ρωσίας. 

Όσον αφορά τον πόλεμο στην Ουκρανία, στο τέλος θα δειχθεί ότι, ήταν άλλη η έγνοια για τις επιλογές της κυβέρνησης Ζελένσκι, κι άλλη ήταν η πραγματική αγάπη για τον δοκιμαζόμενο Ουκρανικό λαό.

Εάν επιθυμούν την ειρήνη, γνωρίζουν πολύ καλά, ότι μόνο στα πλαίσια του ΟΗΕ θα μπορούσε να επιτευχθεί, καθώς και τον τρόπο να τερματιστεί ο πόλεμος.  Τελικά με τη διάσκεψη Ελβετία, θα ενταθεί η υποστήριξη, στρατιωτική και άλλη, στην κυβέρνηση της Ουκρανίας, με τη μονομέρεια να γίνεται ακόμα πιο έντονη.   Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα;  Το αποτέλεσμα θα είναι περισσότεροι Ουκρανοί, αλλά και Ρώσοι, καθώς και περισσότερες απώλειες εκατέρωθεν.  Δεν είναι όμως εξαιρετικά ‘’σημαντικές’’ οι απώλειες της Ρωσίας για κάποιους; 

Γνωρίζουν ακόμη και το πως θα εμποδίζετο η απαρχή ενός τέτοιου πολέμου.  Τα δισεκατομμύρια τα οποία δίνονται στην Ουκρανία, για το καλό του Ουκρανικού λαού δίνονται;  Είναι πρωτόγνωρη μια τέτοια ‘’φιλάνθρωπη’’ πράξη.  Έχει μετατραπεί η Βορειοατλαντική συμμαχία αίφνης σε ‘’καθίδρυμα δικαίου’’;     

Στο τέλος δεν αμφιβάλλουμε ότι, αυτή η υπερβολική και ιδιάζουσα ‘’φιλία’’ προς την Ουκρανική κυβέρνηση, θα καταδείξει αν ήταν προϊόν πραγματικής φιλίας προς τον Ουκρανικό λαό.

Εμείς που μάθαμε να ζούμε στον ταραχώδη βίο, δυσκολευόμαστε δυστυχώς να καταλάβουμε, ότι οι διεθνείς συγκυρίες στην πολιτική σκηνή αλλάζουν και δεν αποκλείεται να μην αργήσει να δειχθεί αν η υπερβολική αυτή και ιδιάζουσα ‘’φιλία’’ προς την Ουκρανική κυβέρνηση, είχε και άλλες πτυχές.

Ο λαός της Κύπρου, ο πονεμένος λαός της Κύπρου, γνωρίζει το ρόλο στο πρόβλημα της Κύπρου, αρκετών από αυτές τις χώρες, οι οποίες θα παρευρεθούν στη διάσκεψη αυτή στη Ελβετία, καθώς και τη σημαντικότητα και τη προτεραιότητα των γεωστρατηγικών συμφερόντων τους.  

Είναι γνωστός ο ‘’σημαντικός’’ ρόλος, πολλών Νατοϊκών κρατών στο συνεχιζόμενο δράμα της Κύπρου, όπως των ΗΠΑ, της Μεγάλης Βρετανίας και εξόχως της Ολλανδίας.   Έτοιμοι είναι να αρχίσουν να συναγελάζονται με την Τουρκική κυβέρνηση ανά πάσα στιγμή (όχι μόνο αυτοί), για τους γνωστούς γεωστρατηγικούς λόγους. 

Το ρόλο ειδικά της Ολλανδίας, της ‘’συμμάχου’’ με την Ελλάδα Ολλανδίας, ο λαός της Κύπρου τη γεύτηκε αρκετά καλά.  Ο λαός της Κύπρου, γνώρισε τη διαχρονική φιλότουρκη έγνοια της για το ‘’δίκαιο’’.  Γνωρίζει ο λαός της Κύπρου, τη  διαχρονική στάση της Ολλανδικής κυβέρνησης. Ο πονεμένος Ελληνισμός της Κύπρου, ο οποίος δεν είναι εγκλωβισμένος στην υποχρεωτική και στυγνή διπλωματία, γνωρίζει αρκετά καλά τη στάση αυτή.

Οι μεγαλόστομες διακηρύξεις για τη Βορειοατλαντική συμμαχία, προβληματίζουν τον απλό λαό της Κύπρου.  Ο μεγαλύτερος εχθρός της Ελλάδας, είναι η ‘’σύμμαχος’’ στο ΝΑΤΟ Τουρκία και ας την καλούν τεχνηέντως ‘’γείτονα’’ και με σημασία πέραν της γεωγραφικής.  Γείτονας είναι φυσικά η Τουρκία, αλλά αναμφισβήτητα κακός γείτονας, όσον αφορά την πολιτική της. Η πρόσφατη ισλαμική καυχησιολογία του Ερντογάν, κατέδειξε πολλά, αν και άφησε αδιάφορους αυτούς που θέτουν τα γεωστρατηγικά σχέδιά τους, πάνω από όλα.  

Νομίζουν ότι μας ξεγελούν οι Νατοϊκοί με κάποιες μεγαλόστομες διακηρύξεις τους, ότι δήθεν το πρώτιστο για αυτούς δεν είναι τα γεωστρατηγικά συμφέροντα τους;  Δεν ελπίζουμε στη δικαιοσύνη τους.  Ούτε στη συμπαράσταση των ΗΠΑ ελπίζουμε, ούτε όμως και της Ρωσίας. 

Το πρώτιστο γι’ αυτούς, είναι τα γεωστρατηγικά συμφέροντά τους.  Ξέρει ο λαός της Κύπρου ότι δεν πρόκειται να υπάρξει τέτοια θέρμη, παρόμοια με εκείνη η οποία επιδεικνύεται για την Ουκρανία και για τη συνεχιζόμενη κατοχή της Κύπρου και για τις βεβηλώσεις εκκλησιών μας. 

Πόσοι από αυτούς οι οποίοι θα παρευρεθούν στη διάσκεψη η οποία πραγματοποιηθεί σε λίγες μέρες στην Ελβετία, για την ειρήνη όπως λένε στην Ουκρανία, θα τολμήσουν να πουν τα πράγματα με το όνομά τους για την συνεχιζόμενη βάρβαρη Τουρκική κατοχή;