Ξέρω ότι μερικές φορές δεν με συμπαθείτε γιατί τρέφομαι με τα φύλλα του κήπου ή τα φυτά σας.
Σας δίνω όμως μερικές συμβουλές: μη με σκοτώσετε με δηλητήρια που μου προκαλούν πόνο και μολύνουν τον κήπο σας!
Αν βάλετε κόκκους καφέ γύρω από τα φυτά σας θα μείνω μακριά και θα θρέφετε το χώμα, γιατί οι κόκκοι του καφέ είναι λίπασμα!
Αν με δείτε δεμένο σε βάζο μη με σκίσετε από εκεί, σπάει το προστατευτικό περιτύλιγμα μου και θα πεθάνω.
Αν δείτε ότι με ακολουθούν παρθένες μην επεμβαίνετε τα παιδάκια μου τα γέννησα. Γεννιούνται χωρίς κοχύλι, είναι πολύ λεπτεπίλεπτα! Τότε, σε λίγο χρόνο, η φύση θα τους προικίσει με ένα μικροσκοπικό μαλακό κοχύλι (μην το αγγίζετε, είναι εύθραυστο! ) Τα λίγα μου επέζησαν!
Αλλά είμαστε ζώα χρήσιμα για το οικοσύστημα, η ιστορία μας είναι πολύ αρχαία!
Βοηθήστε μας να επιβιώσουμε, ευχαριστώ πολύ
4 σχόλια:
https://youtu.be/BeXCOjLw7iw?feature=shared
Τα είχα δοκιμάσει μικρός μαγειρεμένα με σάλτσα και μπόλικο κρεμμύδι, ήταν νοστιμότατα.
Κάποια στιγμή είδα να τα ρίχνουν ζωντανά στο ζεματιστό νερό. Αυτό ήταν, δεν τα ξανακούμπησα, ούτε ξανάρθαν στο σπίτι.
... κλασσικό, πεντανόστιμο νηστήσιμο
τού Δεκαπενταύγουστου
αλλά με τα χρόνια, το ξεχάσαμε...
(εδώ κοντεψαμε, κάποια στιγμή, να ξεχάσουμε και τον ίδιο τον Δεκαπενταύγουστο, δηλαδή... !)
Μικρό παιδί του δημοτικού ήμουν και τα μαζεύαμε σέ ένα λόφο με θυμάρι μετά την βροχή! Κάπου ξέφυγε ή κατάσταση όπως συνήθως και απαγορεύτηκε, τώρα έμεινε μόνο ή ανάμνηση...
Δημοσίευση σχολίου