Mόλις έχουν έρθει στην Ελλάδα
από την πατρίδα τους τα Φάρασα,
που τα λέγαν Βαρασό.
Η Αρχοντία και ο Βασίλης
με τον πρώτο τους γιο Κωσταΐνο.
Η φωτογραφία βγήκε στην Αθήνα
όπου έμειναν για λίγο με συγγενείς,
ώσπου να καταλήξουν στα ορεινά χωριά της Δράμας
και κατόπιν με τον πόλεμο στη Χωριστή Δράμας.
Το αγέρωχο στήσιμο τους,
η ομορφιά τους,
η αρχοντιά τους,
το καθάριο βλέμμα τους...
...όσα τους καθορίζουν πασιφανή,
παρά τη δοκιμασία που ζουν...
☆ κι ένα πραγματικά πολύ ενδιαφέρον στοιχείο,
το -μη- χαμόγελο στις φωτογραφίες.
Ακούστε για λίγο την κυρα Κατίνα να τραγουδάει ΚΟΝΙΑΛΗ, τον Ύμνο της Καππαδοκίας...
Όσοι γνωρίζουν, καταλαβαίνουν και πως χορευόταν αυτός ο υπέροχος σκοπός...
Οσα τους καθορίζουν πασιφανή,
παρά τη δοκιμασία που ζουν.
Παρά τον ξεριζωμό τους από την προγονική γη,
από το αγαπημένο χωριό τους,
τα Φάρασα τα αγιοτόκα και αγιοβάδιστα.
Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια
Σε μας απομένει
να τιμήσουμε τις ζωές των προσφύγων προγόνων μας..
Δέσποινα Βιτούνη
1 σχόλιο:
Ακόμα καί τά τραγούδια τους καί οι΄χοροί τους αποπνέουν σεμνότητα καί ήθος. Γι'αυτό η Καππαδοκία ανέδειξε τόσους Αγίους. Εμείς εδώ τί κάνουμε;
Δημοσίευση σχολίου