"Η αταξία που υπάρχει τώρα στον κόσμο αναστατώνει τον καλό Θεό"
Η ανθρωπότητα, με τον τρόπο που σκέφτεται και συμπεριφέρεται σήμερα, οδεύει προς το τέλος της.
Η
αταξία που υπάρχει τώρα στον κόσμο αναστατώνει τον Καλό Θεό. Σκέφτομαι
πρώτα απ' όλα την απιστία, την απόρριψη του Θεού στην οποία
βρισκόμαστε, καθώς και τις πράξεις μας, τις ανανεωμένες αμαρτίες μας,
αμαρτίες που η Βίβλος καταδικάζει πλήρως και τις οποίες η Κυβέρνηση
εγκρίνει.
Κάνουμε
ό,τι δεν του αρέσει, είμαι σίγουρος ότι δεν αρέσει στον Θεό. Για
παράδειγμα, για να αναφέρουμε μια αμαρτία που είναι πλέον διαδεδομένη
(και προστατεύεται από το νόμο) σε πολλές χώρες: ομοφυλοφιλία. Ανέφερα
πριν τις δύο πόλεις Σόδομα και Γόμορρα στην Παλαιά Διαθήκη όπου αυτό το
τρομερό αμάρτημα ήταν προς μεγάλη τιμή κάηκαν, δεν έχει μείνει τίποτα
από αυτά.
Γι' αυτό, σκεπτόμενος ένα τόσο ιστορικό γεγονός, νομίζω ότι ο κόσμος οδεύει προς αυτό το τέλος, ίσως αναπόφευκτα.
Το
τέλος θα μπορούσε ακόμη να αναβληθεί αν άρχιζε μια μεγάλη μετάνοια και
διόρθωση, που είναι πιο δύσκολο, δεν φαίνεται κάτι τέτοιο.
Δεν
γνωρίζω καλά όλα τα πολιτικά πράγματα, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι
στον σημερινό κόσμο, που βρίσκεται στον μεγάλο δρόμο των απολαύσεων και
των παθών, πρέπει να υπάρχει κάποιος, κάποιο είδος ηγέτη, που εκπαιδεύει
τους ανθρώπους σε αυτή την βιασύνη προς την αυτοκαταστροφή . Υπάρχουν
θεσμοί που δεν λένε κατάμουτρα ότι η πολιτική τους είναι η καταστροφή
της ανθρωπότητας, γιατί τότε κανείς δεν θα τους άκουγε. Αυτοί οι θεσμοί
οδηγούν τους λαούς στην καταστροφή, αλλά λένε ότι τους οδηγούν στην
ελευθερία (μια ελευθερία όπως την κατανοούν ορισμένοι, όχι όπως είναι
στην πραγματικότητα).
Για
άλλη μια φορά λέω: ο κόσμος θα μπορούσε να αναζωογονηθεί αν κάναμε
προσπάθεια να λυπόμαστε πραγματικά για τις αμαρτίες μας. αν
μετανοούσαμε όλοι, από τον βασιλιά μέχρι τον τελευταίο υπηρέτη, όπως
συνέβη στην πόλη της Νινευή στην Παλαιά Διαθήκη.
– Υπάρχουν άλλα σημάδια ότι οι σημερινοί καιροί μπορεί να είναι οι τελευταίοι;
- Δεν χρειάζονται άλλα σημάδια αφού υπάρχει αυτή η πορεία προς το κακό στις μέρες μας. […]
– Άλλες φορές δώσατε πιο συγκρατημένες απαντήσεις στις ίδιες ερωτήσεις...
–
Στο μεταξύ, πολλά πράγματα έχουν αλλάξει. Πιστεύω ότι όσο προχωράμε
προς το τέλος του κόσμου, τόσο περισσότερο ο Θεός θα παρεμβαίνει σε αυτό
το κομμάτι, όπου λίγοι θα παραμείνουν μαζί Του.
Στην
αρχή θα υπάρχουν πολλές πόρνες και πολλοί νέοι που θα Τον πλησιάσουν,
αλλά στο τέλος ελάχιστοι θα παραμείνουν στο πλευρό του Χριστού.
Όσοι
θα παραμείνουν Χριστιανοί μέχρι τέλους θα είναι λίγοι, αλλά θα είναι
πιο αποφασισμένοι και σταθεροί στην πίστη τους. Θα υπάρξει πολλή
διαμάχη, πολλή αμφιβολία, πολλή ανασφάλεια και απόρριψη του Θεού.
Πολλοί
θα τα δώσουν όλα για έναν, δηλαδή θα εγκαταλείψουν τον πλούτο τους, τα
αυτοκίνητά τους για να διατηρήσουν την πίστη τους. Θα έχουν μόνο όσα
χρειάζονται για να επιβιώσουν, όχι για να λιμοκτονήσουν. και άλλοι θα
ζήσουν στο huzur.
Οι
χριστιανοί θα εξεταστούν, θα εξεταστούν εξονυχιστικά, για να είναι
γνωστά τα πάντα γι' αυτούς. Θα υπάρχει πολύς εκφοβισμός και πολύς
φόβος, αλλά μεταξύ αυτών που θα ομολογήσουν Χριστό μέχρι τέλους θα
υπάρχει και αισιοδοξία και πολύ κουράγιο».
Αρχιμανδρίτης Sofian Boghiu, Ταπεινοφροσύνη και αγάπη, οι ιδιότητες της ορθόδοξης ζωής
