Όταν η Ελλάδα το 1981, γινόταν μέλος της ΕΟΚ έγραψε στο πρωτοσέλιδο της η εφημερίδα Le Monde "Καλωσορίζουμε στην Ευρώπη, την Ελλάδα της Φιλοκαλίας".
Στη συνέχεια βέβαια απογοητεύτηκαν αυτοί από εμάς, γιατί σχεδόν κανένας μας δεν γνώριζε τί είναι η Φιλοκαλία και εμείς από αυτούς γιατί μας βοήθησαν με τον τρόπο τους να παραμείνουμε Φίλοι του Κακού και όχι του Καλού, μέσω διεφθαρμένων ηγετών μας ώστε να υποδουλωθούμε σε αυτούς.
Άραγε αν γνωρίζαμε αυτό το εκπληκτικό βιβλίο που ονομάζεται Φιλοκαλία, το οποίο και διδάσκεται σε ξένα Πανεπιστήμια, μέσα στο οποίο είναι συμπυκνωμένη και απεσταγμένη όλη η πνευματική πείρα της Εκκλησίας του Χριστού από Ιδρύσεως Της, θα είχε αυτή την συνέχεια η Ελλάδα σήμερα;
Πιστεύω πως όχι, γιατί είναι ένα βιβλίο το οποίο πρώτον εξηγεί σωστά και πρακτικά το Ευαγγέλιο και δεύτερον αφυπνίζει και ενεργοποιεί το Καλό του έσω ανθρώπου.
Ένα βιβλίο το οποίο γράφτηκε "στο καύμα της πνευματικής ερήμου" από διαφόρους κατά τους χριστιανικούς αιώνες Πνευματοκίνητους ανθρώπους.
Ένας από αυτούς ήταν ο εορταζόμενος Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς.
Ο Άγιος Καλόγερος και Επίσκοπος Θεσ/νίκης ο οποίος σε δύσκολους και όμοιους με την εποχή μας καιρούς, υπερασπίσθηκε την ορθή θεολογία της Εκκλησίας, όταν με ύπουλο και τότε τρόπο προσπάθησε η Ρώμη να εισέλθει.
Δεν φαινόταν στην αρχή ως έργο του Πάπα, αλλά ως μια φαινομενικά λεπτή θεολογική διαφωνία Ανατολής και Δύσης, σαν και αυτές που σήμερα δεν δίνουμε και πολύ σημασία. Σαν μια προσωπική διαφωνία του Βαρλαάμ Καλαβρινού και του Γρηγορίου Παλαμά.
Επιγραμματικά θα την αναφέρω.
Η Δύση έλεγε ότι ''ο Θεός ανακαλύπτεται μέσω της γνώσεως'' η οποία και μπορεί να θεώσει τον άνθρωπο και η Ανατολή έλεγε ότι ο Θεός δεν ανακαλύπτεται, αλλά Αποκαλύπτεται στην καρδιά του ανθρώπου και τον οδηγεί στην Θέωση, η οποία και του χαρίζει την Αληθινή και Θεία Γνώση".
Μην βιαστούν κάποιοι να μειδιάσουν με αυτές τις λεπτές έννοιες που απασχολούσαν τους Χριστιανούς του 1300. Αυτή ακριβώς η θεωρία της Ρώμης επηρέασε ολόκληρη την σύγχρονη Ευρώπη και την οδήγησε στην οικτρή κατάσταση που ζούμε όλοι σήμερα.
Θεοποιήθηκε η Γνώση.
Δεν μπορούσαν και δεν μπορούν να καταλάβουν πως μπορεί ο Θεός να εργαστεί στην καρδιά ενός αγράμματου και να τον κάμει σοφότερο των εγγράμματων σοφών.
Δεν μπορούσαν να εννοήσουν τον λόγο του Απ. Παύλου " ότι τα μωρά (τους ανόητους) τους κόσμου εξελέξατο ο Θεός ίνα τους σοφούς καταισχύνει".
Είναι ένα έργο της Θείας Χάριτος μυστηριώδης το οποίο όχι μόνο χαρίζει ουράνια Σοφία σε άσοφους, αλλά οδηγεί κάποιους και στην Θέωση ακόμη.
Έχουμε τέτοια σύγχρονα παραδείγματα Αγίων στα οποία ακόμη και αυτοί οι Δυτικοί επιστήμονες θαύμασαν την γνώση τους.
Δεν είναι κάτι νέο στα θεολογικά πράγματα, έχει την αρχή του μέσα από τον Παράδεισο ακόμη στην ''άκοπη-χωρίς κόπο'' Γνώση που είχε ο Αδάμ προ της πτώσεως. Και αν ο νους του αναγινώσκοντος τα Ιερά Γράμματα είναι λεπτός θα συναντήσει αυτή την Αποκάλυψη του Θεού σε πολλούς αγράμματους και άσοφους από την Παλαιά Διαθήκη ακόμη.
Είναι η λεγόμενη Νηπτική Οδός, η οποία καθαρίζει τον αμαρτωλό, τον βάζει να περπατήσει στην στενή και τεθλιμμένη οδό, τον κάνει προσεκτικό, σοβαρό και έμπειρο πολεμιστή και ανάλογα της δεκτικότητας του καθενός, του αποκαλύπτει και του χαρίζει ουράνια Σοφία.
Και στις ημέρες του Γρηγορίου Παλαμά ήταν πολλοί Ορθόδοξοι και μάλιστα Επίσκοποι οι οποίοι επιπόλαια και χάριν της ενότητας με τους Παπικούς δέχθηκαν την θεωρία της Δύσης και καταδίωξαν τον καλόγερο Γρηγόριο. Είναι η ίδια πολυδιαφημιζόμενη Ενότητα Ανατολής και Δύσης που ακούμε και ζούμε στις μέρες μας από μερικούς Ορθόδοξους οι οποίοι ποτέ τους δεν γεύτηκαν αυτή την μυστική Αγιοπνευματική Θεολογία της Ορθοδοξίας, αλλά τυφλώθηκαν από τους προβολείς της Δύσης.
Για τους οποίους ο αγράμματος Όσιος Παΐσιος είπε ότι " αυτοί οι ενωτικοί ούτε φλοιό, ούτε ψίχα πνευματική έχουν".
Θαυμάζω όμως πως ο Θεός ενεργεί. Την στιγμή που ολόκληρη η Δύση προσπαθεί με μύριους τρόπους και σχέδια να αλώσει έσωθεν και έξωθεν την Ορθοδοξία, ο Θεός αθόρυβα εργάζεται κάτι θαυμαστό, το οποίο δεν το σχεδίασε άνθρωπος.
Θαυμάζω όμως πως ο Θεός ενεργεί. Την στιγμή που ολόκληρη η Δύση προσπαθεί με μύριους τρόπους και σχέδια να αλώσει έσωθεν και έξωθεν την Ορθοδοξία, ο Θεός αθόρυβα εργάζεται κάτι θαυμαστό, το οποίο δεν το σχεδίασε .
Αυτό που συμβαίνει αγαπητοί μου στην Αριζόνα των ΗΠΑ, ας μην το εξουθενήσει κανείς. Ένα άσημο φαινομενικά και ασθενικό γεροντάκι από το Άγιο Όρος πηγαίνει πριν λίγα χρόνια, με παρότρυνση και έξοδα φίλων του στην Αμερική για σοβαρούς λόγους υγείας και γίνεται χωρίς να το επιδιώξει "οσμή ευωδίας Θεού" μέσα από το νοσοκομείο ακόμη. Και ξεκινά ο Θεός ένα έργο αληθινό μέσα στην καρδιά της σύγχρονης Βαβυλώνας. Μην περιμένετε να τα ακούσετε αυτά από τα ΜΜΕ.
Σχεδόν είκοσι Αγιορείτικα Μοναστήρια έχουν γίνει, ένα νέο Άγιο Όρος πέραν του Ατλαντικού, στα οποία ο Θεός ζωοποιεί χιλιάδες νεκρές και μπερδεμένες ψυχές διαφόρων δογμάτων και θρησκειών.
Αυτός ο καλόγερος ο οποίος έγινε ο φόβος και ο τρόμος των χιλιάδων αιρέσεων της Αμερικής, είναι ο ολιγογράμματος Γιαννάκης τον οποίον ο Θεός έστειλε κάποτε από τον Βόλο να μαθητεύσει στις σπηλιές του Αγίου Όρους, δίπλα στον Όσιο Ιωσήφ τον Ησυχαστή, σε έναν γνήσιο πνευματικό απόγονο του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά.
Είναι ο Μακαριστός Εφραίμ της Αριζόνας (+2019) όπως έγινε γνωστός και συγχωρέστε με γιατί μαζί με την γνωστή εικόνα του Γρηγορίου Παλαμά θα βάλω και την φωτογραφία του Εφραίμ της Αριζόνας.
Πιστεύω ότι και ο ίδιος ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς χαίρεται βλέποντας τους καρπούς του έργου του να παραμένουν και μάλιστα να αυξάνουν μέσα στην καρδιά της Δύσης.
Χρήστος Κλητσινάρης
1 σχόλιο:
... ὅταν στὸ Παρίσι τῶν...φντεζί φώτων
βασίλευε,
στῆς διανοίας τὰ γοητευτικά ἀκροβατικά...
(ἕνός... ὑπέρλαμπρου τσίρκου),
ὁ ἄθεος
καὶ τῆς ἀθεΐας Πατριάρχης
Ζὰν Πὼλ Σάρτρ
(καὶ τῆς ἀνηθικότητας λατρεμένος μπροστάρης)
τότε, ὁ συνάθεος Ἀλμπέρ Καμύ
(ἕνα...ἐπαρχιωτάκι ἀπό τʹ Ἀλγέρι) ἀλλ’ἐπίμονος ἀναζητητής μιᾶς κάποιας αἰτίας, ποὺ θʹἀναστήλωνε τὸν ἐρειπιῶνα τῆς ἡθικῆς,
ἐγνώρισε ἀπό τὸν καλό του Φίλο (Ρουμᾶνο, ποὺ ξαναβρῆκε τὴν Ὀρθόδοξη ρίζα του)
Ἰονέσκο...
τὴν Φιλοκαλία τῶν Πατέρων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς
κι ἐξεπλάγη...
ἀπό τὶς ἀ π α ν τ ή σ ε ι ς
ποὺ δίνονταν ἐκεῖ μέσα γιὰ τὴν ἔξοδο ἀπὸ τὸ "ὑπαρξιακό κενό",
ποὺ βασάνιζε τὴν συνείδηση
τῶν παραδομένων στὴν ἄσκοπη
κι ἀκατάπαυστη
λατρεία
τῆς... κ α τ α ν ά λ ω σ η ς
τῆς ὕλης...
και τῆς σαρκός...
κι ὕστερα, σὰν ἔγινε γνωστό τὸ γεγονός ἐτοῦτο
κι ἐξαπλώθηκε μ ʹἐνθουσιασμό στοὺς κύκλους
τῶν... διανοουμένων,
τῶν φιλαναγνωστῶν...
καὶ τῶν βιβλιοφάγων...
ἔγινε ξάφνου μία εὐλογημένη πλημμυρίδα
ποὺ ἁπλώθηκε κι ἄγγιξε
ἕνα μέγα πλῆθος ψυχῶν
ποὺ ὅμως χωρίς λειτουργική ζωή
καὶ ἐκτεθειμένοι
στὸν ἐπίμονο κατάξερο ἄνεμο
τῆς ἀ π ο δ ό μ η σ η ς
χάθηκαν στὰ θολά της νερά
στὸ ἀλλόκοτο παιγνίδι
ποὺ σὰν τὴν μηχανή τοῦ κιμᾶ...
ἀ ν α λ ώ ν ε τ α ι σὲ μιάν ἐξαντλητική -χωρίς τελειωμό-
ἀ ν ά λ υ σ η
σὰν μιά μανία...
νὰ ξεβιδωθεῖ κάθε βίδα κάθε μηχανήματος...
νὰ ἐξαρθρωθεῖ κάθε ἁρμός...
τῆς κάθε κλείδωσης
καὶ νὰ ξεκλειδωθεῖ ἡ κάθε κλεῖδα...
καταλήγοντας
στὴν π ο λ τ ο π ο ί η σ η
τῆς οἰκουμένης
ὅπου... τὸ μηδέν καὶ τὸ ἕνα..
τὸ κάτι καὶ τὸ τίποτα...
δίπλα-δίπλα... σὰν...
ἕνα πρᾶμα...καὶ τὸ αὐτό...
...β ο υ λ ι ά ζ ο υ ν στὴν ψυχρή καὶ ἀφιλόξενη
οὐτοπική θηλιά
ἑνός ἄχρωμου... ἄοσμου... ἄβουλου...κι ἄβολου
παρανοϊκοῦ... Ζεν...
...
Δημοσίευση σχολίου