Έλεγαν για τον αββά Θεόδωρο και τον αββά Λούκιο του Ενάτου* ότι πέρασαν πενήντα χρόνια περιπαίζοντας τους λογισμούς τους και έλεγαν: «Μετά τον χειμώνα αυτόν θα φύγουμε απ’ εδώ». Κι όταν έφτανε το καλοκαίρι, έλεγαν: «Μετά το καλοκαίρι αυτό, αναχωρούμε απ’ εδώ». Και έτσι έκαναν σ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους οι αείμνηστοι Πατέρες.