Την εποχή της αρχιερατείας του Αγίου Χρυσοστόμου υπήρχε ένας άδικος και σκληρός άρχοντας, ο ύπατος Ευτρόπιος, ο οποίος κοντά στα άλλα εγκλήματα του κατάφερε να καταργηθεί το εκκλησιαστικό άσυλο. Την εποχή εκείνη όποιος φυγόδικος ή εγκληματίας κατάφερνε να εισέλθει στον Ιερό χώρο, διεκδικούσε άσυλο και δεν τον άγγιζε ούτε νόμος, ούτε βασιλιάς. Αυτό τον νόμο εισηγήθηκε ο Ευτρόπιος να καταργηθεί. Έφτασε όμως και η δική του ώρα να καταδιωχθεί για την αντιλαϊκή πολιτική του και επειδή ο όχλος θέλησε να τον λιντσάρει κατέφυγε ικέτης στην Εκκλησία και πήρε αγκαλιά τον βωμό. Τότε ο Χρυσόστομος έβγαλε τους δύο περίφημους λόγους του " ότε ο Ευτροπιος..."! για την ματαιότητα των εγκοσμίων. Ο Ευτρόπιος τελικά αποσπάστηκε απο εκεί, εξορίστηκε και αργότερα θανατώθηκε.
Όποιος σήκωσε χέρι εναντίον των Ιερών το χέρι του ξεράθηκε. Μακριά το Κράτος και η Βία των κοσμικών αρχόντων από την Εκκλησία.Υπάρχει ανταπόδοση και σε αυτή τη ζωή και την άλλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου