Όταν άκουσε αυτό το λόγο μαζί με την εξήγησή του, ο π. Γεράσιμος γέλασε ανοιχτόκαρδα, αν και δεν ακολούθησε ποτέ αυτή την λαϊκή κυπριακή υπόδειξη.
Άκουσε από εμάς αυτή την κουβέντα για πρώτη φορά όταν ένας άνθρωπος που ευεργετούσε έκανε μεγάλες ταραχές.
Ο π. Γεράσιμος δεν έστελνε λεφτά σε κάποιο με το δικό του όνομα. Έδινε σε φίλους του χρήματα και τους έλεγε να τα στείλουν στην τάδε διεύθυνση με το δικό τους όνομα. Όλο τον μισθό του έδωσε σε ένα φίλο να στείλει σε κάποιο κι εκείνος ο άνθρωπος έγραψε στον αποστολέα: " Καλέ μου άνθρωπε, πώς ήξερες ότι καιγόμουνα κι αυτό ακριβώς το ποσό χρειαζόμουν για να γλιτώσω".
Ωστόσο, υπήρχε κι ένας από αυτούς που έπαιρναν βοήθεια κάθε μήνα που βρήκε το τηλέφωνο του αποστολέα και θέλοντας περισσότερα χρήματα, τηλεφωνούσε και ενοχλούσε κάθε τόσο, υβρίζοντας και απειλώντας.
" Άχ π. Γεράσιμε, λείψε που το ψυχικό να μη σε βρει το κρίμα. Αυτό έλεγαν οι πρωτινοί της Κύπρου".
"Δηλαδή";
" Έ .. να, κρατήσου και λίγο από τις ελεημοσύνες, να μην σκανδαλιστείς και αντί για το καλό της ψυχής σου, να αμαρτήσεις από αγανάκτηση"...
Του φάνηκε αστεία αυτή η προτροπή, και κάπου κάπου λεκτικά την επαναλάμβανε, αλλά φυσικά ποτέ δεν την ακολούθησε.
Τον επόμενο μήνα, πάλι λεφτά σε εκείνον τον "αφιλότιμο" και πάλι τηλεφωνήματα με απειλές.
" Δεν πειράζει, ο καημένος έχει πολλά ψυχολογικά προβλήματα. Και συν τοις άλλοις και θέμα αλκοολισμού"... είπε και αφήσαμε κι εμείς στην άκρη κάθε υπόδειξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου