Η Πάνσεπτη Ιερή και Εφέστια Εικόνα της Μονής
γράφει ο Νικόλαος Β. Χρονόπουλος
Στην
ξεχασμένη και διαρκώς φθίνουσα περιοχή της επαρχίας μας, της επαρχίας
Γορτυνίας, σώζονται πολλά και σημαντικά ιερά προσκυνήματα. Ένα από αυτά
είναι η Ιερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής της Παναγίας Κλειβωκάς.
Πρόκειται για εν ενεργεία γυναικεία Μονή, η οποία εκκλησιαστικώς ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως. Πανηγυρίζει την Παρασκευή της Διακαινησίμου, εορτή της Ζωοδόχου Πηγής και στις 23 Αυγούστου, εορτή της Αποδόσεως της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Η Μονή βρίσκεται κοντά στα χωριά Κοντοβάζαινα και Δήμητρα (πρώην Δίβριτσα) της επαρχίας Γορτυνίας του Νομού Αρκαδίας. Είναι χτισμένη σαν αετοφωλιά, σ' ένα πανύψηλο βράχο, που έχει ύψος πάνω από 200 μ. περίπου. Καθώς ο προσκυνητής την αντικρύζει απ΄τον απέναντι αμαξιτό δρόμο, έχει την εντύπωση ότι βρίσκεται στα Μετέωρα. Και η εντύπωση αυτή γίνεται ακόμη εντονότερη όταν αρχίσει κανείς ν' ανεβαίνει τα εκατό περίπου σκαλοπάτια που οδηγούν στο ναό της Μεγαλόχαρης.
Εξαιτίας αυτής της εντύπωσης ο Θεόδωρος Μαραγκός, διακεκριμένος θεολόγος από την Δήμητρα, έβαλε στο πολύ ωραίο βιβλίο που έχει γράψει για τη Μονή, τον τίτλο: “Το ΜΕΤΕΩΡΟ ΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ” (Αθήνα 1999).
Όταν ανεβούμε τα εκατό περίπου σκαλοπάτια, που αναφέραμε, φθάνουμε στο ναό της Θεοτόκου. Πρόκειται για ημισπηλαιώδη ναό. Ο μισός δηλαδή είναι σπηλιά και ο άλλος μισός είναι κτιστή προέκταση του στομίου της σπηλιάς.
Μπαίνοντας στο ναό βλέπουμε απέναντί μας την πάνσεπτη και θαυματουργή εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου, η οποία βρέθηκε μέσα στο σπήλαιο, όπου έχει κτισθεί ο ναός και η οποία κατά την παράδοση είναι έργο του Ευαγγελιστή Λουκά.
Στη σεπτή και θαυματουργή αυτή εικόνα της Παναγίας μας προσφεύγουν οι Χριστιανοί, όχι μόνο από τις κοντινές αλλά και από μακρινές περιοχές, προκειμένου να την προσκυνήσουν και να προσευχηθούν. Σ' αυτήν καταθέτουν τον πόνο τους, τους καημούς τους, τις αγωνίες τους, τα αιτήματά τους. Σ' αυτήν ακουμπούν την ψυχή τους και από αυτήν, την Μητέρα του Υιού του Θεού και Μητέρα όλων μας, αντλούν δύναμη και κουράγιο για να συνεχίσουν τον ανηφορικό και δύσκολο δρόμο της ζωής. Με δυο λόγια το Μοναστήρι της Παναγίας της Κλειβωκάς αποτελεί, όπως και κάθε άλλο μοναστήρι, αληθινή πνευματική όαση, όπου μπορεί να προστρέχει ο κουρασμένος στρατοκόπος της ζωής προκειμένου ν' αναβαπτισθεί στο αγιοπνευματικό φως του.
Όμως το λαμπρό αυτό αγιοπνευματικό Μετέωρο της Γορτυνίας, η Ι. Μονή της Παναγίας της Κλειβωκάς, αντιμετωπίζει σήμερα σοβαρό κίνδυνο. Γιατί; Γιατί η Γερόντισσα Χριστοδούλη, που επί δεκαετίες υπηρετεί με γρανιτένια πίστη και υποδειγματική ευλάβεια την Παναγία μας, είναι πλέον πολύ μεγάλης ηλικίας. Είναι ανάγκη επομένως να βρεθούν πρόσωπα, δηλαδή Μοναχές, οι οποίες θα προσφερθούν να συνεχίσουν να κρατούν ανοιχτό το Μοναστήρι και αναμμένη την καντήλα της Παναγίας.
Για το λόγο αυτό απευθύνουμε θερμή έκκληση στις Μοναχές των Μοναστηριών της Γορτυνίας, αλλά και πέραν αυτής, να σπεύσουν να προσφέρουν τις πνευματικές τους υπηρεσίες στην Ι. Μονή της Παναγίας Κλειβωκάς και τις διαβεβαιώνουμε ότι όλοι οι θεσμικοί παράγοντες, όπως η Μητρόπολή μας, η Ενορία Κοντοβάζαινας, στην οποία ανήκει η Μονή, η Μοναστηριακή Επιτροπή Διαχειρίσεως της Ι.Μονής αλλά και όλοι οι πιστοί, θα είμαστε, όπως πάντα, πρόθυμοι βοηθοί και συμπαραστάτες στο υψηλό πνευματικό τους έργο.
Πρόκειται για εν ενεργεία γυναικεία Μονή, η οποία εκκλησιαστικώς ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως. Πανηγυρίζει την Παρασκευή της Διακαινησίμου, εορτή της Ζωοδόχου Πηγής και στις 23 Αυγούστου, εορτή της Αποδόσεως της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Η Μονή βρίσκεται κοντά στα χωριά Κοντοβάζαινα και Δήμητρα (πρώην Δίβριτσα) της επαρχίας Γορτυνίας του Νομού Αρκαδίας. Είναι χτισμένη σαν αετοφωλιά, σ' ένα πανύψηλο βράχο, που έχει ύψος πάνω από 200 μ. περίπου. Καθώς ο προσκυνητής την αντικρύζει απ΄τον απέναντι αμαξιτό δρόμο, έχει την εντύπωση ότι βρίσκεται στα Μετέωρα. Και η εντύπωση αυτή γίνεται ακόμη εντονότερη όταν αρχίσει κανείς ν' ανεβαίνει τα εκατό περίπου σκαλοπάτια που οδηγούν στο ναό της Μεγαλόχαρης.
Εξαιτίας αυτής της εντύπωσης ο Θεόδωρος Μαραγκός, διακεκριμένος θεολόγος από την Δήμητρα, έβαλε στο πολύ ωραίο βιβλίο που έχει γράψει για τη Μονή, τον τίτλο: “Το ΜΕΤΕΩΡΟ ΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ” (Αθήνα 1999).
Όταν ανεβούμε τα εκατό περίπου σκαλοπάτια, που αναφέραμε, φθάνουμε στο ναό της Θεοτόκου. Πρόκειται για ημισπηλαιώδη ναό. Ο μισός δηλαδή είναι σπηλιά και ο άλλος μισός είναι κτιστή προέκταση του στομίου της σπηλιάς.
Μπαίνοντας στο ναό βλέπουμε απέναντί μας την πάνσεπτη και θαυματουργή εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου, η οποία βρέθηκε μέσα στο σπήλαιο, όπου έχει κτισθεί ο ναός και η οποία κατά την παράδοση είναι έργο του Ευαγγελιστή Λουκά.
Στη σεπτή και θαυματουργή αυτή εικόνα της Παναγίας μας προσφεύγουν οι Χριστιανοί, όχι μόνο από τις κοντινές αλλά και από μακρινές περιοχές, προκειμένου να την προσκυνήσουν και να προσευχηθούν. Σ' αυτήν καταθέτουν τον πόνο τους, τους καημούς τους, τις αγωνίες τους, τα αιτήματά τους. Σ' αυτήν ακουμπούν την ψυχή τους και από αυτήν, την Μητέρα του Υιού του Θεού και Μητέρα όλων μας, αντλούν δύναμη και κουράγιο για να συνεχίσουν τον ανηφορικό και δύσκολο δρόμο της ζωής. Με δυο λόγια το Μοναστήρι της Παναγίας της Κλειβωκάς αποτελεί, όπως και κάθε άλλο μοναστήρι, αληθινή πνευματική όαση, όπου μπορεί να προστρέχει ο κουρασμένος στρατοκόπος της ζωής προκειμένου ν' αναβαπτισθεί στο αγιοπνευματικό φως του.
Όμως το λαμπρό αυτό αγιοπνευματικό Μετέωρο της Γορτυνίας, η Ι. Μονή της Παναγίας της Κλειβωκάς, αντιμετωπίζει σήμερα σοβαρό κίνδυνο. Γιατί; Γιατί η Γερόντισσα Χριστοδούλη, που επί δεκαετίες υπηρετεί με γρανιτένια πίστη και υποδειγματική ευλάβεια την Παναγία μας, είναι πλέον πολύ μεγάλης ηλικίας. Είναι ανάγκη επομένως να βρεθούν πρόσωπα, δηλαδή Μοναχές, οι οποίες θα προσφερθούν να συνεχίσουν να κρατούν ανοιχτό το Μοναστήρι και αναμμένη την καντήλα της Παναγίας.
Για το λόγο αυτό απευθύνουμε θερμή έκκληση στις Μοναχές των Μοναστηριών της Γορτυνίας, αλλά και πέραν αυτής, να σπεύσουν να προσφέρουν τις πνευματικές τους υπηρεσίες στην Ι. Μονή της Παναγίας Κλειβωκάς και τις διαβεβαιώνουμε ότι όλοι οι θεσμικοί παράγοντες, όπως η Μητρόπολή μας, η Ενορία Κοντοβάζαινας, στην οποία ανήκει η Μονή, η Μοναστηριακή Επιτροπή Διαχειρίσεως της Ι.Μονής αλλά και όλοι οι πιστοί, θα είμαστε, όπως πάντα, πρόθυμοι βοηθοί και συμπαραστάτες στο υψηλό πνευματικό τους έργο.
Σπηλαιώδης χώρος όπου κατοικούσαν οι Μοναχές έως το 1972
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου