''Ελλάδα μου''

Πήρα μια χούφτα θάλασσα και μιας ματιάς τον ήλιο στα δυο μου χεριά κράτησα της Μάνας τ’ άγιο φως κι ώσπου να ρθει το χάραμα στεκόμουνα γυμνός. Πήρα μιας πέτρας την φωτιά βάφτηκε η πλάση αίμα επάνω σε ένα βότσαλο ανθίσαν πασχαλιές κι ώσπου να λιώσει το κερί άκουγε ο νους φωνές. Ελλάδα μου, Ελλάδα μου βοήθα με να ανασάνω φυτρώσαν αγριολούλουδα στα σπλάχνα σου σιμά αλλότρια ήθη κι έθιμα ρίζωσαν στην καρδιά Ελλάδα μου, πατρίδα μου πέτρα μου και θυμάρι μες σε λευκούς ορίζοντες χάνεται η ματιά πάνω στις στέγες του ουρανού θ’ ανάψει η φωτιά. Πήρα το δάκρυ του αχινού και το ντυσα γαλάζιο μες του ανέμου το χορό με κύκλωσαν πουλιά κι είπα να ζήσω λεύτερος στη στέρφα σου αγκαλιά Ελλάδα μου, Ελλάδα μου το χθες θρυμματισμένο ματώσανε τα σπλάχνα σου μα θα ρθει η στιγμή να ιερουργήσεις κεραυνούς στου χρόνου τη ρωγμή. Ελλάδα μου, πατρίδα μου χτυπάνε οι καμπάνες μες του Αιγαίου τα νερά που γέννησαν ζωή θα λάμψει πάλι η δόξα σου σ’ ολάκερη τη γη.