Για να καταλάβουμε ποιος ήταν ο Ζακχαίος της σημερινής περικοπής, πρέπει να δούμε ποια ήταν η θέση ενός Τελώνη εκείνη την εποχή.
Οι τελώνες νοικίαζαν ή αγόραζαν από τους Ρωμαίους τα δικαιώματα είσπραξης των φόρων και τα έπαιρναν από τους υποτελείς διπλάσια και τριπλάσια για να βγάλουν κέρδος. Και εκτός αυτού χρησιμοποιούσαν εκβιασμούς, μπράβους, απαγωγές και καταπίεση για να πετύχουν τον σκοπό τους. Επιπλέον συκοφαντούσαν ο ένας τον άλλο και έκαναν " πολέμους συμμοριών" για να εξασφαλίσουν επιρροή και περιοχές νομής και εξουσίας.
Ειδικά ο Ζακχαίος ήταν αρχιτελώνης και μάλιστα στην πιο κερδοφόρα περιοχή, την Ιεριχώ , η οποία ήταν κόμβος εμπορικών επιχειρήσεων και τόπος είσπραξης τελών ενός βαλσάμου, το οποίο έβγαινε εκεί. Είναι γνωστό από την παραβολή του καλού σαμαρείτη οτι ο δρόμος Ιεριχούς-Ιεροσολύμων ήταν αγαπημενο σημείο δράσης των ληστών, οι οποίοι χτυπούσαν τους πλούσιους ταξιδιώτες και τους εμπόρους.
Ο Ζακχαίος λοιπόν ήταν μέσα σε όλα τα κόλπα.Και μέσα σε όλα αυτά ήταν και θρησκευτικά στιγματισμένος γιατί καταφρονούσε τον Νόμο του Μωϋσή και κερδοσκοπούσε σε βάρος των ομοθρήσκων. Ακαθαρτος από παντού!
Όμως αυτός ο "νονός" της εποχής, είχε ξεχωριστές ανησυχίες και ίσως ενοχές και φόβο κρίσης από τον Θεό για την ζωή του. Άκουσε για τον Ιησού και έτρεξε να βρει απαντήσεις στους φόβους και τις αγωνίες και τα βάσανα της συνείδησης του. Και μάλιστα δεν υπολόγισε την κοινωνική του δύναμη και ισχύ, αλλά ανέβηκε σε ένα δέντρο για να δει τον Χριστό, σαν να ήταν ένα παιδί ή ενας ταπεινός άνθρωπος του δρόμου.
Όταν ο Χριστός μπηκε σπίτι του συνεφαγε και συνομίλησε με την μαφία και το " οργανωμένο έγκλημα" της εποχής και δεν υπολόγισε κανέναν, γιατί ήρθε να σώσει όχι αυτούς οι οποιοι ειχαν καλή ιδέα για τον εαυτό τους. Αυτοί συνήθως είναι γεμάτοι απο πεποίθηση για την πνευματική τους υγεία και δεν δινουν στον Θεό το περιθώριο να τους επισκεφτεί και να τους θεραπεύσει.
Αυτοί συνήθως μάλιστα δεν ανοίγουν το πορτοφόλι τους, ούτε δαπανούν τον εαυτό τους, όπως οι μετανοημενοι ζακχαίοι. Αλλά θεωρούν το χρήμα τους ιερό και ανταμοιβή από τον Θεό για την δικαιοσύνη τους. Αλλά ποιους;Ήρθε να σώσει τα χαμένα πρόβατα( το απολωλός), αυτούς με την συναίσθηση της βρωμιάς και της αδυναμίας, αυτούς που αισθάνονται φτωχοί, νεκροί και άρρωστοι και κραυγάζουν για βοήθεια!
Αυτή η κίνηση του Χριστού ήταν δυναμική, συμβολική, πάνω από την λογική και τα δεδομένα! Και όπως ήταν τέτοια, παρομοια αποτελέσματα είχε. Όπως πριν ανεστησε τον Λάζαρο έτσι και τώρα ανέστησε έναν πεθαμένο!
Ανάμεσα σε όλους αυτούς, τους ανθρώπους των χρημάτων, του συμφέροντος, της ομερτά, των δεσμών αίματος, ο Ζακχαίος, το μεγάλο αφεντικό , σηκώθηκε από βαρύ ύπνο και από Άδη απογνώσεως.Δεν φοβήθηκε,έπαιξε το κεφάλι του και αποκήρυξε όλο τον κόσμο και την ζωή του, μπροστά σε όλους τους συνεργάτες και τους ομοίους του.
"Να!Αυτή την στιγμή τη μισή μου περιουσία δίνω Κύριε στους φτωχούς και σε οποιους άρπαξα την περιουσία με εγκληματικές ενέργειες τους τα αποδίδω τετραπλάσια!"
π.π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου