Ιστορικοί και αρχαιολόγοι το υποπτεύονταν και έρχονται πλέον οι γενετιστές να το επιβεβαιώσουν.
Οι αρχαίοι Ιρλανδοί, που αποίκησαν το νησί τους και αποτέλεσαν τους προπάτορες του έθνους τους, προέρχονταν από τη Μέση Ανατολή και τον Ποντιακό Καύκασο, φθάνοντας στην Ιρλανδία μετά από μια περιπετειώδη μετανάστευση μέσω της Νότιας Ευρώπης (και της Ελλάδας).
Η καταγωγή των Ιρλανδών -διαφορετική από των αγγλοσαξώνων- εδώ και πολλά χρόνια είναι ένα επίμαχο και πολύπλοκο ζήτημα που προβληματίζει τους επιστήμονες. Οι γενετιστές του Ινστιτούτου Γενετικής Smurfit του Κολλεγίου Τρίνιτι του Δουβλίνου και οι αρχαιολόγοι της Σχολής Γεωγραφίας, Αρχαιολογίας και Παλαιοντολογίας του Πανεπιστημίου Κουίνς του Μπέλφαστ, με επικεφαλής τον καθηγητή Νταν Μπράντλεϊ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (PNAS) των ΗΠΑ, ανέλυσαν για πρώτη φορά τα γονιδιώματα τεσσάρων ατόμων, μιας γυναίκας που ζούσε πριν από 5.200 χρόνια και τριών ανδρών που ζούσαν πριν από 4.000 χρόνια περίπου στην Ιρλανδία.
Η γενετική ανάλυση αποκαλύπτει πως αρχικά υπήρξε μια μαζική μετανάστευση αγροτών της λίθινης εποχής από την «εύφορη ημισέληνο» της Μέσης Ανατολής και αργότερα, την εποχή του Χαλκού, ακολούθησε άλλη μία μετακίνηση από τη νοτιοανατολική Ευρώπη. Οι άποικοι αυτοί αποτέλεσαν την «μαγιά» για τον κελτικό πληθυσμό της Ιρλανδίας. Οι εξ ανατολών «οικονομικοί μετανάστες» δεν ανταγωνίσθηκαν τον τοπικό πληθυσμό των κυνηγών-τροφοσυλλεκτών (που γρήγορα εξαφανίσθηκαν), αλλά οι ίδιοι έγιναν οι πρώτοι Ιρλανδοί.
Οι αρχικοί μετακινούμενοι αγροτικοί πληθυσμοί από τις Βιβλικές περιοχές, όπου πρωτοεμφανίσθηκε η γεωργία, έφεραν μαζί τους τα ζώα τους, τα δημητριακά, τα κεραμικά, αλλά και τα γονίδια για τα μαύρα μαλλιά και τα καστανά μάτια που έχουν πολλοί σημερινοί Ιρλανδοί (και γι” αυτό μοιάζουν με Έλληνες). Οι επιστήμονες θεωρούν πιο πιθανό ότι, στο μακρύ ταξίδι τους από την Ανατολή έως τις ευρωπαϊκές ακτές του Ατλαντικού, οι πρώτοι μετανάστες πέρασαν από τη Νότια Ευρώπη.
Μετά από αυτούς τους πρώτους αγρότες, ακολούθησε ένα δεύτερο… ποντιακό κύμα αποίκων, από τις στέπες της νότιας Ρωσίας και τη βόρεια ακτή της Μαύρης Θάλασσας, οι οποίοι πλέον γνώριζαν την κατεργασία των μετάλλων, όπως του χρυσού και του χαλκού. Αυτοί μετέφεραν στην Ιρλανδία τα γονίδια για μια σπάνια -πολύ κοινή στη χώρα σήμερα- κληρονομική πάθηση του αίματος, την αιμοχρωμάτωση, καθώς επίσης τα γονίδια για την πέψη του γάλατος (ανθεκτικότητα στη λακτόζη) και τα γαλανά μάτια (που έχουν μερικοί σημερινοί Ιρλανδοί), αλλά πιθανώς και τη γλώσσα που κατόπιν εξελίχθηκε στα ιρλανδικά.
7 σχόλια:
Έλα υπερβολές. Λένε οι λοιμοξιωλόγοι ο καθένας τη μπαρούφα του και πάμε τόσο καλά, λένε οι δασολόγοι και οι πυρολόγοι (τη μάθαμε κι αυτή τη -λογία) τις δικές τους και έχουμε τεράστιες επιτυχίες, λένε και τούτοι τα δικά τους.
Τους ιρλανδούς πάντως τους αγαπάμε και τη μουσική τους την ακούμε, και τους παππούδες τους Dubliners θεοσχωρέστους, και τις κοπελίτσες τις Celtic Woman που είναι και γλυκύτατες, και άλλους.
μονο που οι Ιρλανδοι του τοτε (του τεστ δνα) ειναι οι σκωτσεζοι της σημερον και οι Ιρλανδοι της σημερον ειναι οι κελτες της ...Αγγλιας(οι κελτες των περιοχων που κατακτησαν οι αγγλοι και οι λοιπες δημοκρατικες δυναμεις). Βαλε και ολιγη απο βικινγκς και εχουμε τους συμπαθεστατους τωρινους ιρλανδους
...η γλωσσα τους ...
που μου θυμιζε σκουστικά
τ'αρβανιτικα πού άκουγα
μικρός
από την πλευρά τής μητέρας
και της γαλανομάτας
πυρόξανθης
μικρόσωμης
αεικίνητης
και πολύ π ι σ τ ή ς γιαγιάς
αρχόντισσας,
με μηδενικό υλικό πλούτο,
τόψαξα και πράγματι
συγγενεύει
με...ιρλανδικά
σκωτσέζικα
βρετόνικα
βασκικά...!
...
μιλώντας γιά βασκικά...
αυτον τον άγνωστο λαό...
από τον Ενρίκε και την
καταπληκτική παρέα του,
μη μου πείτε πως...
αν εστιασετε στην οργανική
μουσική
δεν σας φσινεται καπως σαν οικείο
σαν κατιτις π α ρ α δ ο σ ι α κ ό !
https://youtu.be/DRUlbEcfq7w
Όλη η λαϊκή μουσική, όλων των λαών, η πηγαία μουσική, που μιλάει για τα βάσανα του χωρικού, του ψαρά, του ερωτευμένου που του ψήνει το ψάρι στα χείλη η λεγάμενη, του μερακλή που κατέβασε κι ένα ποτήρι παραπάνω, αυτά τα απλά θέματα των απλών ανθρώπων, όλη είναι ωραία και γνήσια. Απλά μερικοί λαοί τη θυμούνται και τη σέβονται περισσότερο από άλλους. Σε άλλους πάλι λαούς, τη βρίσκει και τη θυμάται ένα "λήμμα", κάποιοι λίγοι που ψάχνονται.
Ο μύθος του John Barleycorn, προσωποποίηση του κριθαριού, που τραβάει τα χίλια δυο βασανιστήρια για να βγει το ζουμί του, δηλαδή να παραχθεί ουίσκι! Είναι αγγλικό, αρχαίο, αγνώστου δημιουργού εννοείται, ελάχιστοι άγγλοι το θυμούνται. Είναι γιάνκικη ενορχήστρωση, αλλά το έχω ακούσει a cappella σε συναυλία, ήταν σα γρηγοριανό μέλος.
https://www.youtube.com/watch?v=93mv8LPtmro
Ο Donegal Danny, πολύ γνωστό ιρλανδικό, αλλά το αξιοσημείωτο για μας, οι στίχοι σε μερικά σημεία είναι πολύ αντίστοιχοι με "θάλασσα λεβεντοπνίχτρα, θάλασσα φαρμακερή", ή "πανάθεμά σε θάλασσα".
https://www.youtube.com/watch?v=sKU9oXbmJSk
...το βινύλιο των βρετανών τράφικ
τόχαμε λυώσει κάποτε...
αν υπάρχει κάπου σε α καπέλλα
παρακαλώ γιά συνδεσμο...
ΟΚ δεν τους ήξερα τους τράφικ, μάλλον είμαι νιούφης, αλλά πού θα πάει θα μεγαλώσω :).
Το είχα ακούσει πριν καμιά εικοσαριά χρόνια, ήμουν στην Αγγλία τότε, συναυλία φολκ ένα μικρό ψαγμένο μπαντάκι που περιόδευε Χαμπσάιρ, Ντόρσετ κλπ κομητείες νοτιοδυτικά του Λονδίνου. Ήμουν εγώ καμιά 25ρια και ξένος, οι υπόλοιποι θεατές ντόπιοι πάνω από 70 χρονών! Πλάκα είχε.
Στο γιουτούμπι σου βρήκα αυτό, που είναι α καπέλλα αλλά μόνο μία φωνή.
https://www.youtube.com/watch?v=_NNgLqz89Z8
Αν βάλεις λίγο τη φαντασία σου, σε μερικά σημεία μπορείς να καταλάβεις λίγο πόσο ωραία θα ακούγεται αν έπεφταν και 2-3 φωνές ακόμα.
Κάπου πρέπει να έχω κι ένα σιντί, αλλά... είναι "κάπου" :). Έχω μετακομίσει κάμποσες φορές από τότε και τα σιντιά αποδείχτηκαν μάλλον ευαίσθητη τεχνολογία, δεν ξέρω αν θα παίζει ακόμα, ακόμα κι αν το βρω :).
Ωραία φωνή...
...χωρίς "πρόσθετα"...
και...συνρηρητικά...
...χωρίς σελλοφάν ...
και σοφιστικέ συσκευασίες...
Σ'ευχαριστώ πολύ...!
Δημοσίευση σχολίου