«Βαπτισθείς ο Ιησούς ανέβη ευθύς από του ύδατος και ιδού ανεώχθησαν αυτώ οι ουρανοί».
Βλέπετε ότι το άγιο Βάπτισμα είναι η πύλη των ουρανών που εισάγει εκεί τους βαπτιζόμενους; Διότι δεν είπε απλώς ανοίχθηκαν, αλλά ανοίχθηκαν γι’ αυτόν οι ουρανοί.
Αλλά όλα όσα έγιναν σ’ αυτόν, για μας έγιναν.
Λοιπόν, για μας ανοίχθηκαν οι ουρανοί και με ανοιγμένες τελείως τις πύλες τους περιμένουν την είσοδό μας.
Για μας ανοίχθηκαν οι ουρανοί και εμάς καθάρισε.
Διότι δεν χρειαζόταν ο ίδιος κάθαρση ή άνοιγμα ουρανών.
Και αυτά τα είδε ο Ιωάννης, για να μπορεί να λέει σ’ όσους θα ρωτούσαν ύστερα: «Καγώ εώρακα και μεμαρτύρηκα ότι ούτος εστίν ο Χριστός ο του Θεού υιός».
Είδε λοιπόν ο Ιωάννης το Πνεύμα του Θεού να κατεβαίνει ως περιστερά και να έρχεται πάνω στον Χριστό.
Φανερώνει δε και η μορφή της περιστεράς την καθαρότητα του Χριστού.
Διότι αυτό το πτηνό δεν πετά πάνω από τόπους ακάθαρτους και βρωμερούς.
Και μαρτυρεί μαζί με τη φωνή του Πατέρα από ψηλά που έλεγε την ίδια στιγμή «ούτος εστίν ο Υιός μου ο αγαπητός εν ω ευδόκησα».
Δηλαδή, αυτός είναι τον οποίον δείχνει το πνεύμα μου ως συναΐδιο Υιό.
Διότι ο Πατέρας χρησιμοποιώντας ως δάκτυλο το ίδιο και συναΐδιο και ομοούσιο και υπερουράνιο Πνεύμα με τη φωνή του και δακτυλοδεικτώντας από τον ουρανό συγχρόνως και δείχνοντας τη συνάφεια του προς αυτόν τον βαπτιζόμενο στον Ιορδάνη τον απέδειξε υιόν του αγαπητό φανερά και τον κήρυξε σε όλους.
Αναβιβάζεται δε και η δική μας φύση συνθεωρούμενη αχώριστη με τον Υιόν του Θεού προς εκείνη την αξία, ώστε εμείς βαπτιζόμενοι να βγάζουμε τον παλαιόν άνθρωπο και να ντυνόμαστε τον Χριστό, τον νέον Αδάμ.
Διότι εφ’ όσον ο μονογενής Υιός του Θεού έλαβε τη δική μου φύση και την έκανε καινούρια ενωθείς υποστατικά μαζί της, μετάδωσε σ’ αυτήν από τη χάρη του και ο καθένας από εμάς λαμβάνει από αυτόν την άφεση των αμαρτημάτων.
Και την μεν φύση μας την οποίαν προσέλαβε από εμάς για χάρη μας την έκανε καινούρια και αγιασμένη και δικαιωμένη την έδειξε υπάκουη στον Πατέρα κατά πάντα, με εκείνα τα έργα τα οποία ο ίδιος έπραξε και έπαθε ενωμένος μ’ αυτήν υποστατικά, σε κάθε ένα δε από εμάς τους πιστούς όχι μόνον τη φύση αλλά και την υπόσταση έκανε καινούρια και χάρισε την άφεση των αμαρτιών με το βάπτισμα, με την τήρηση των εντολών του, με την μετανοία, την οποία χάρισε στους πταίοντες και με την μετάδοση του σώματός του και του αίματός του.
πηγή:Απόσπασμα από τον “Λόγο στην αγία εορτή των Φώτων”, του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, όπως δημοσιεύεται σε νεοελληνική απόδοση στο περιοδικό “Αγιορειτική Μαρτυρία”, της Ιεράς Μονής Ξηροποτάμου Αγίου Όρους, τεύχος 10, του έτους 1991.
1 σχόλιο:
Μέρες ατέλειωτες
ο ευτυχής Κόντογλου
βρέθηκε σκαρφαλωμένος στην σκαλωσιά
στον Μυστρά
καθαρίζοντας
τοιχογραφίες...
που τότε, μόνο...
αρχαιολογικό και
...πολιτισμικό
ενδιαφέρον είχαν
γιά τους περισσότερους...
και χρειάστηκε να
δώσει άγρια μάχη
ενάντια στούς...
ωραιοπαθείς
δεσποτάδες με τα
ντελικάτα γούστα
και τις λεπτεπίλεπτες
θολολογικές
απόψεις
για να πείσει πως
στις παραδόσεις
της αγιογραφίας
βρίσκονται αποτυπωμένες
μεγάλες θεολογικές
α λ ή θ ε ι ε ς
σύμφωνα και με το
λόγο του Χρυσοστόμου
...
Δημοσίευση σχολίου