«Μαξιμαλιστές», ε;

 

 Ο Ερντογάν μίλησε στον Μακρόν, λέει, και του είπε το καταπληκτικό: –Τι θέλει η Γαλλία και υποστηρίζει τους… «μαξιμαλισμούς» της Ελλάδας; Σας θυμίζει κάτι αυτό;

—Πρώτον, ποιός τα λέει αυτά: Τα λέει ο Ερντογάν που διακηρύσσει ότι θέλει να μετατρέψει τη Μεσόγειο σε «Γαλάζια Πατρίδα» (όπως ακριβώς ο Μουσολίνι μίλαγε για Mare Nostrum)!

Τα λέει αυτά ο Ερντογάν, και που θέλει τα φτάσει τα χερσαία σύνορα της χώρας του ως τα «σύνορα της καρδιάς τους»! Δηλαδή στα όρια της πάλαι ποτέ Οθωμανικής Αυτοκρατορίας: από τον Δούναβη μέχρι τον Περσικό Κόλπο!

Τα λέει ο Ερντογάν που προσπαθεί να επιβάλει το – «άκυρο» – τουρκολυβικό μνημόνιο. Που έχουν καταδικάσει όλες οι χώρες…

* Δεύτερον, πριν ακόμα κι από τον Ερντογάν, για «μαξιμαλισμό της Ελλάδας» είχαν μιλήσει και Έλληνες… «ειδικοί».

Κάποιοι μάλιστα και επίσημοι «σύμβουλοι». (Που παραιτήθηκαν στη συνέχεια).

Και λίγο παλαιότερα, επί ΣΥΡΙΖΑ και δύο υπουργοί της κυβέρνησης Τσίπρα!

Καταλαβαίνετε; Τη «γραμμή Ερντογάν», την πιο προκλητική γραμμή του διακηρυγμένοι τουρκικού «επεκτατισμού» – αναθεωρητισμού, την είχαν υιοθετήσει και Έλληνες «επίσημοι» ή ημι-επίσημοι!

* Όμως, τι είναι ο περιβόητος «Ελληνικός Μαξιμαλισμός»;

Για να το πούμε με δύο κουβέντες είναι η επιμονή της Ελλάδας ότι τα νησιά και τα νησιωτικά συμπλέγματα έχουν πλήρη επήρεια σε θαλάσσιες ζώνες – δηλαδή και σε υφαλοκρηπίδα και σε ΑΟΖ (και σε αιγιαλίτιδα ζώνη).

Πού ακριβώς στηρίζεται ο λεγόμενος «μαξιμαλισμός» της Ελλάδας;

Μα στο… Διεθνές Δίκαιο! Ακριβέστερα στο Δίκαιο της Θάλασσας το περιβόητο UNCLOS (United Nations Conference) που ψηφίστηκε το 1982 στο Montego Bay και έγινε «εθιμικό» το 1995…

Δηλαδή σήμερα έρχονται κάποιοι «δικοί μας» και μας λένε ότι είναι… «μαξιμαλισμός» να επιμένουμε σε όσα μας αναγνωρίζει το Διεθνές Δίκαιο!

Δεν θα πω τη «κακιά» λέξη. Αλλά είναι ίδια ακριβώς με αυτήν που σκέπτεστε…

* Αν θέλετε να βεβαιωθείτε ότι αυτό ακριβώς προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο της Θαλάσσας, γκουγκλάρετέ το μόνοι σας. Πρόκειται για το άρθρο 121. Το οποίο (στην παράγραφο) 2 προβλέπει ότι τα νησιά έχουν τα ίδια δικαιώματα σε θαλάσσιες ζώνες – χωρικά ύδατα, ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα – όπως ακριβώς και οι χερσαίες περιοχές. (Αυτό ονομάζεται «πλήρης επήρεια»).

Ποιες νησιά εξαιρούνται; Τα τεχνητά νησιά, οι βράχοι που καλύπτονται από το χειμέριο κύμα και οι βράχοι που δεν μπορούν να συντηρήσουν ανθρώπινη ζωή ή οικονομική ζωή.

Δηλαδή κάθε «κατοικήσιμο» νησί έχει πλήρη δικαιώματα – «πλήρη επήρεια» ΑΟΖ. Τελεία και παύλα…

Αυτό προβλέπει ρητώς και σαφώς το Διεθνές Δίκαιο!

Κι όποιος τολμήσει να το υποστηρίξει αυτό θεωρείται… «μαξιμαλιστής», λέει!

Από κάποιους «δικούς μας»!

Ακριβώς, η λέξη που σας έρχεται στο μυαλό: ισχύει…

* Ποιος άλλος υποστηρίζει τον «ελληνικό μαξιμαλισμό»;

Ο λεγόμενος Χάρτης της Σεβίλλης, δηλαδή ένας χάρτης που απεικονίζει τα κυριαρχικά δικαιώματα σε ΑΟΖ των Ευρωπαϊκών Μεσογειακών χωρών. Και ο οποίος δίνει πλήρη δικαιώματα σε ΑΟΖ τόσο στο σύμπλεγμα Καστελόριζου, όσο και σε όλα τα ελληνικά νησιά – από τα πιο μικρά ως τα πιο μεγάλα.

Ο Χάρτης αυτός δημιουργήθηκε πριν 15 χρόνια μετά από παραγγελία της ίδιας της Κομισιόν. Και έκτοτε χωρίς ποτέ να υιοθετηθεί επίσημα από την ΕΕ – επίσης δεν αμφισβητήθηκε και ποτέ!

Άρα, αυτό που η Ελλάδα διεκδικεί είναι όχι απλώς ότι θεωρητικά της δίνει το Διεθνές Δίκαιο, αλλά και συγκεκριμένα ό,τι αποτυπώνεται επί του χάρτη! Από ανεξάρτητη μελέτη ξένων ειδικών που έγινε κατά παραγγελία της ΕΕ – και δεν αμφισβητήθηκε ως τώρα…

Φυσικά αυτός ο Χάρτης δεν έχει «επίσημο χαρακτήρα». Ούτε θα μπορούσε, άλλωστε. Τα όρια της ΑΟΖ τα διακηρύσσουν και τα διαπραγματεύονται τα επί μέρους κράτη. Είναι πολύ πέραν της «δικαιοδοσίας» των Κοινοτικών οργάνων…

Φυσικά δεν είναι «νομικά δεσμευτικός». Αλλά τον έφτιαξαν ΜΗ Έλληνες ειδικοί, και δεν τον αμφισβήτησαν ποτέ στην Ευρώπη.

Σήμερα λοιπόν, μας λένε ότι είναι… «μαξιμαλισμός» τάχα, να θεωρούμε ότι τα κυριαρχικά μας δικαιώματα είναι ό,τι αποτυπώνει χάρτης που έφτιαξαν άλλοι κατά παραγγελία άλλων, ως συγκεκριμένη αποτύπωση του Διεθνούς Δικαίου της Θαλάσσης.

Ούτε αυτό μπορούμε να διεκδικήσουμε, λέει! Ούτε καν ως σημείο αφετηρίας, λέει. Είναι «μαξιμαλισμός» λέει! Και τα λένε και «δικοί μας» αυτά…

Ακριβώς η λέξη που σκέπτεστε, μάλλον ισχύει στην περίπτωσή μας Δυστυχώς…

* Τι άλλο μας λένε; Ότι δεν υφίσταται κανένα κυριαρχικό δικαίωμα ΑΟΖ, μέχρι να το διαπραγματευθούμε με την «απέναντι» χώρα. Στην περίπτωσή μας με την Τουρκία…

Που το στηρίζουν αυτό;

Σε ένα άλλο άρθρο του Δικαίου της Θάλασσας (UNCLOS), το άρθρο 74, το οποίο αναφέρει ότι η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών πρέπει να γίνεται κατόπιν συμφωνίας μεταξύ κρατών, με απέναντι ή παρακείμενες ακτές (opposite or adjacent).

Προσοχή: Το άρθρο αυτό (74) αναφέρεται στην «υποχρέωση» των κρατών με γειτονικές ή απέναντι ακτές να οριοθετήσουν την ΑΟΖ τους.

Δεν θέτει σε αμφισβήτηση αν τα νησιά ενός κράτους έχουν πλήρη δικαιώματα ΑΟΖ. Αυτό έχει πλήρως απαντηθεί στο άρθρο 121.

Και ασφαλώς δεν αναφέρεται στην έκταση της ΑΟΖ που δεν είναι «απέναντι» από τις ακτές της άλλης χώρας, αλλά εκτείνεται προς την αντίθετη κατεύθυνση.

   Η Τουρκία δεν αμφισβητεί τα όρια της ΑΟΖ του Καστελόριζου προς βορράν – δηλαδή προς τις τουρκικές ακτές.

Η Τουρκία αμφισβητεί ότι το σύμπλεγμα Καστελόριζου έχει οποιαδήποτε ΑΟΖ προς οποιαδήποτε πλευρά, ακόμα κι εκείνη που βρίσκεται όχι προς την Τουρκία (προς βορράν), αλλά προς την Αίγυπτο (δηλαδή προς νότον)!

Η Τουρκία δεν ζητάει «οριοθέτηση» της ΑΟΖ του Καστελόριζου.

Αμφισβητεί πλήρως ότι το Καστελόριζο έχει οποιαδήποτε ΑΟΖ!

* Το δικαίωμα στην ΑΟΖ υπάρχει «κατόπιν διακήρυξης». Την οποία η Ελλάδα δεν έχει κάνει. Όντως…

Αλλά το δικαίωμα στην υφαλοκρηπίδα, δηλαδή στον υπόγειο πλούτο που υπάρχει κάτω από τον βυθό της θάλασσας, ΔΕΝ χρειάζεται «διακήρυξη»!

Το δικαίωμα στην υφαλοκρηπίδα – κατά το Δίκαιο της Θάλασσας του 1985 (αλλά και κατά το παλαιότερο και ατελέστερο Δίκαιο της Θάλασσας του 1958) – υπάρχει ανεξαρτήτως οποιασδήποτε προηγούμενης διακήρυξης.

Η υφαλοκρηπίδα είναι κυριαρχικό δικαίωμα που υφίσταται «αφ’ αυτού» (ipso facto) και «εξ υπαρχής» (ab initio).

[Μπορείτε κι αυτό να το γκουγκλάρετε για να βεβαιωθείτε.]

Η Διεθνής Σύμβαση του 1982 διεύρυνε τα όρια της υφαλοκρηπίδας σε σχέση με εκείνη του 1958 (και τα ταύτισε με τα όρια της ΑΟΖ), αλλά διατήρησε αυτόν τον «εξ υπαρχής» και «αφ’ εαυτού» νομικό χαρακτήρα του κυριαρχικού δικαιώματος ενός κράτους επί της υφαλοκρηπίδας.

Ο μόνος τρόπο να το χάσει, είναι κάποιος γείτονας να του το υφαρπάξει!

Κι όταν αντιστεκόμαστε σε αυτή την απόπειρα υφαρπαγής είμαστε, λέει… «μαξιμαλιστές»!

Δεν τα λέει μόνον ο Ερντογάν αυτά. Τα λένε και «δικοί» μας!

Ακριβώς αυτό που σκέπτεστε…

Θανάσης Κ.

 

ΥΓ.1 Και για να καταλάβετε: αν το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας προέβλεπε κάτι άλλο, η Τουρκία θα το είχε προσυπογράψει!

Αλλά η Τουρκία δεν έχει προσυπογράψει το Δίκαιο της Θάλασσας, ακριβώς επειδή είναι εντελώς αντίθετο στις επιδιώξεις της. Εντελώς αντίθετο στους ισχυρισμούς της. Και προσπαθεί να μας σύρει να υπογράψουμε «συνυποσχετικό» που θα παρακάμπτει το Δίκαιο της Θάλασσας! Επειδή ακριβώς το Δίκαιο της Θάλασσας δεν την συμφέρει.

Κι όσοι επιμένουμε να διεκδικήσουμε αυτά ακριβώς που μας δίνει το Δίκαιο της Θάλασσας – και να αντισταθούμε στις τουρκικές απειλές – είμαστε λέει, «μαξιμαλιστές».

Αυτό ακριβώς που σκέπτεστε…

ΥΓ.2 Κάποιοι επικαλούνται και παλαιότερες αποφάσεις διεθνών διαιτητικών δικαστηρίων που αναγνώρισαν «μειωμένη επήρεια» σε νησιά!

Και μας λένε, να ’το: τα νησιά δεν έχουν πάντα «πλήρη επήρεια».

Άρα εμείς που επικαλούμαστε την πλήρη επήρεια του Καστελόριζου είμαστε… «μαξιμαλιστές» (λέει)…

Ξεχνούν όμως να αναφέρουν ότι πρόκειται για αποφάσεις που ελήφθησαν πριν γίνει «εθιμικό» το σημερινό Δίκαιο της Θάλασσας (δηλαδή πριν το 1995). Δηλαδή επικαλούνται αποφάσεις βάσει προηγούμενου – και διαφορετικού – Διεθνούς Δικαίου (από εκείνο που ισχύει σήμερα…)

Είτε πρόκειται για περιπτώσεις νησιών που κρίθηκαν μετά το 1995, αλλά ήταν ΜΗ κατοικήσιμα σε βάθος χιλιετιών…

Ακόμα όμως και τις φορές που πάρθηκαν αποφάσεις «μειωμένης επήρειας» (πριν το 1995) ακόμα και τότε υπήρξε πρόνοια ώστε τα «αδικούμενα» νησιά μιας χώρας να μην εγκλωβίζονται σε ΑΟΖ άλλης χώρας.

Σε μας, ακόμα κι αν γινόταν σήμερα δεχτή η «μειωμένη επήρεια» των νησιών μας (κι όχι μόνο του Καστελόριζου) όλα θα εγκλωβίζονταν στην ΑΟΖ της Τουρκίας!

Δηλαδή ακόμα και περιπτώσεις που κρίθηκαν από διεθνή διαιτησία με το προηγούμενο νομικό καθεστώς, και πάλι δόθηκαν «αντίδωρα» στα «αδικούμενα νησιά». Που αν δίνονταν στο Καστελόριζο, και πάλι η επήρειά τους θα ήταν πολλαπλάσια αυτής που επιδιώκει η Τουρκία…

ΥΓ.3 Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι με την «επήρεια» του Καστελόριζου εξασφαλίζεται η συνέχεια – επαφή της Ελληνικής με την Κυπριακή ΑΟΖ.

Η Τουρκία αυτό θέλει να το ακυρώσει. Παραβιάζοντας τα κυριαρχικά δικαιώματα και της Ελλάδας, που δεν έχουν διακηρυχθεί ακόμα,

αλλά παραβιάζοντας και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου! Που έχουν διακηρυχθεί επισήμως και οριοθετηθεί πλήρως με δύο όμορες χώρες (Αίγυπτο και Ισραήλ) εδώ και δέκα-δεκαπέντε χρόνια!

Η Τουρκία παραβιάζει τα πάντα!

Κατά τα άλλα… εμείς είμαστε οι «μαξιμαλιστές»!

Κι αυτά τα λένε και «δικοί μας».

Αν σας έρχεται στο μυαλό η γνωστή «αμαρτωλή» λέξη, μην ανησυχείτε.

Όλοι το ίδιο σκεπτόμαστε…    

ΥΓ.4 Όταν σήμερα δίνουν στην Ελλάδα μέσα για πλήρη αεροπορική κυριαρχία και πλοία ανοικτής θαλάσσης για πλήρη ναυτικό έλεγχο, να ξέρετε ότι δεν της τα δίνουν για να κάνει σούρτα-φέρτα στο… Αιγαίο!

Της τα δίνουν γιατί κάποιοι «μεγάλοι» υπολογίζουν στην Ελλάδα να «ελέγχει» την περιοχή.

Συνεπώς μη βιάζεστε να ξεγράψετε την «επήρεια» του Καστελόριζου.

Έχουμε και πολύ ισχυρά νομικά πατήματα και πολύ ισχυρά νομικά προηγούμενα…

Τώρα πλέον έχουμε και πολιτικά ερείσματα.

Αλλά τα έχουμε μόνον αν ΔΕΝ φανούμε έτοιμοι να… «συνθηκολογήσουμε»! Γιατί αν εμείς συνθηκολογήσουμε οικειοθελώς, μην περιμένετε βοήθεια από κανένα.

Δεν είμαστε εμείς… «μοναχοφάηδες» που είπε κάποιος…

Δεν είναι η Ελλάδα «μαξιμαλιστική».

Απλώς ο Ερντογάν είναι επεκτατιστής μέχρι εκεί που δεν πάει.

Και κάποιοι «δικοί μας» έχουν ταυτιστεί πλήρως μαζί του.

(Οπότε μια λέξη μόνο έρχεται στο μυαλό κάθε λογικού ανθρώπου…)