1) Όταν φωτισθεί ο άνθρωπος του Θεού όπως ήταν οι Άγιοι Παΐσιος και Πορφύριος, η γνώση που τους δίνεται είναι απευθείας από τον Παράκλητο που σίγουρα είναι πάνσοφος και απείρως ανώτερος από οποιαδήποτε ανθρώπινη διανόηση και γνώση.
2) Ο Άγιος Παΐσιος είχε δώσει άμεσες και ορθές απαντήσεις σε ελάχιστη ώρα σε ερωτήματα 20 ετών θεολογικής έρευνας του καθηγητή θεολογικής σχολής και μακαρίτη πλέον Στυλιανού Παπαδόπουλου. Το έχει καταγράψει σε κείμενο ο ίδιος ο καθηγητής προ δεκαετιών. Άρα η γνώση των ανθρώπων όσο και να μελετήσουν τα βιβλία ακόμη και τα Ιερά, είναι πεπερασμένη. Μόνο ο Θεός την έχει ολόκληρη και την δίνει όταν κρίνει στους δικούς Του, όχι στους κατέχοντες πτυχία.
3) Ο Άγιος Πορφύριος έδινε ιατρικές και ψυχιατρικές συμβουλές που αποδεικνύονταν μετέπειτα σωστές σε ανθρώπους που πριν είχαν απευθυνθεί σε επιστήμονες και βρίσκονταν σε αδιέξοδο από άστοχες συμβουλές. Και εδώ λοιπόν φαίνεται το ίδιο πράγμα.
4) Άλλο πράγμα η γνώση που είχαν για τα γεγονότα των εσχάτων καιρών οι Άγιοι Παΐσιος και Πορφύριος και άλλο πράγμα ο διαφορετικός χαρακτήρας τους που αντιμετώπιζε διαφορετικά την επερχόμενη κατάσταση. Και οι 2 ήξεραν τι έρχεται και προσπαθούσαν να φέρουν τους ανθρώπους κοντά στο Θεό για να αντέξουν στα δύσκολα. Κανείς τους δεν ήθελε κοιμισμένους τους πιστούς. Αυτή είναι η ουσία. Και οι μάρτυρες μπροστά στο μαρτύριο (άλλος υπέφερε και πονούσε περισσότερο, άλλος χαμογελούσε όταν τον έγδερναν) δεν είχαν την ίδια ψυχολογία, όμως δεν λύγισαν τελικά και έλαβαν το στεφάνι.
5) Στα θέματα τα δογματικά επίσης είχαν την ίδια αντιμετώπιση στους αιρετικούς και τον συγκρητισμό. Ποτέ συμπροσευχή με αιρετικούς. Ούτε το Πάτερ ημών. Ποιος αποδεδειγμένα Άγιος άραγε είχε ποτέ άλλη στάση; Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, Άγιος Νεκτάριος και άλλοι με σοβαρές σπουδές είχαν καταδικάσει με αναλυτικότατα κείμενά τους τον Παπισμό ως αίρεση και όχι ως σχίσμα.
Έχουμε διαβάσει κι άλλα παρόμοιας επιχειρηματολογίας κείμενα από τον π.Βασίλειο τα τελευταία χρόνια που προσπαθούν να καλύψουν τις οικουμενιστικές κινήσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου και όχι μόνο. Αλλά σε τέτοιο σημείο που να αναιρεί τη δύναμη της Θείας γνώσεως να απαντά σε δογματικά θέματα μέσα από Αγίους δεν είχε ξαναφθάσει ο αγαπητός ιερέας. Το θαύμα με το κεραμίδι του βοσκού-επισκόπου Αγίου Σπυρίδωνος που ταπείνωσε τον Άρειο περισσότερο από τα λόγια των μορφωμένων τότε Αγίων Πατέρων το γνωρίζει σίγουρα ο π.Βασίλειος. Εύχομαι να έχει καταλάβει ήδη το ατόπημα και με επόμενη δημοσίευση να διορθώσει.
Δείτε ακόμη : Οι Άγιοι Πάντες Διδάσκαλοι Ορθοδοξίας
12 σχόλια:
Μας έχει απασχολήσει και άλλη φορά ο πατήρ . Παρά την παραδοσιακή εμφάνιση δεν φαίνεται νά βαδίζει σε στέρεο πατερικό δρόμο !
Δυστυχώς, πρόκειται
γιά... "άποψη"... που διακινείται ευρύτατα
σε "εκκλησιαστικούς" κύκλους...
κατά το... πές..πές
...κάτι θα μείνει...
...
και φοβάμαι πως πολλοί
τσιμπάνε...
(η επανάληψη δεν εμπαιδώνει, αλλοίμονο,
μόνο την... γνώση
αλλά αποτελεί και
βασικό εργαλείο της
προπαγάνδας...!)
Δεν γνωρίζω τον συγκεκριμένο κληρικό. Αλλά μερικά πράγματα που διαβάζω σε τελευταία άρθρα του, μου μοιάζουν λίγο με συμπτώματα επισκοπίτιδος. Μπορεί και να κάνω λάθος, επαναλαμβάνω δεν τον γνωρίζω προσωπικά.
Πάντως παλαιόθεν γνωστός ο ιός της επισκοπίτιδος. Χτυπάει κυρίως αρχιμανδρίτες, ή και νεαρούς άγαμους λαϊκούς αποφοίτους εκκλησιαστικής εκπαιδεύσεως με επαγγελματικές φιλοδοξίες "καριέρας στην Εκκλησία". Επηρεάζει τη διάνοια του ασθενούς, εις τρόπον ώστε κάθε του ενέργεια, σκέψη ή λόγος να στρέφεται γύρω από τον εμμονικό στόχο της δεσποτοποιήσεως. Σ' αυτά τα πλαίσια, ο ασθενής, μεταξύ άλλων, προσπαθεί να τα έχει καλά με όλες τις εξουσίες του κόσμου, ψάχνει άκρες σε όλες τις φράξιες της Ιεραρχίας, πασχίζει να αποδείξει πόσο καλά μπορεί να επιβληθεί σ' εμάς τα ζώα, τους υπανθρώπους τους λαϊκούς (πλην των εγγραμάτων, π.χ. Σταμούλη, Ζουμπουλάκη κλπ), έχει πλούσια ενοριακή δράση που συνίσταται σε προσκυνηματικές νυφοπαζαρικές εκδρομές για νέους, σχολή παραδοσιακής μουσικής (επιχορηγούμενη από ΕΣΠΑ) με ούτια, τζουράδες, μπουζούκια, μπαγλαμάδες, τουμπερλέκια, νταούλια, ζουρνάδες, λαγούτα, κλαρίνα, σαντούρια και βιολιά, πνευματικό κέντρο με τραπέζια του πινγκ πονγκ και πισίνα για υποβρύχιο τάβλι. Και άλλα χαρακτηριστικά συμπτώματα της νόσου, που μπορεί να εμφανίζει ή όχι ο φορέας - ασθενής. Υπάρχουν ηπίως συμπτωματικοί, αλλά και αγρίως συμπτωματικοί. Στην καθομιλουμένη οι τελευταίοι καλούνται λυσσασμένοι. "Λύσσαξε πια να γίνει δεσπότης", είναι η χαρακτηριστική φράση του θυμόσοφου λαού.
EPISCOPOVID-20. Απαντάται και με τη μετάλλαξη ARCHIEPISCOPOVID-20, που έχει αντίστοιχα συμπτώματα, αλλά προσβάλει ήδη επισκόπους που θέλουν να γίνουν αρχιεπίσκοποι.
Δεν υπάρχει και εμβόλιο. Θεραπεία υπάρχει και είναι γνωστή κι αυτή παλαιόθεν. Συνίσταται σε μόνιμο lockdown του ασθενούς στο μοναστήρι του, αλλά ουδείς των ασθενών την εφαρμόζει.
Ευχαριστούμε για την τόσο εναργή περιγραφή της νόσου ! Η νόσος δεν έχει θεραπεία . Τελειώνει μόνο μέ που τον πάνε κάποιον τέσσερις ! Και ενώ έχουν θάψει άπειρους , δεν πιστεύουν οτι και τον ίδιον θα τον θάψουν άλλοι !
Ανώνυμος Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Μας έχει απασχολήσει και άλλη φορά ο πατήρ . Παρά την παραδοσιακή εμφάνιση δεν φαίνεται νά βαδίζει σε στέρεο πατερικό δρόμο !
ΒΡΕ ΝΑΙ, ΜΗΝ ξεχνάμε και τον Πατριάρχη Αθηναγόρα παροαδοσιακοτατος ..αλλα ΜΑΣΩΝΟΣ
Κρίμα τους μυστάκες ! Τί μου θυμίζετε ! Κάποτε ένα παιδόπουλο στο μάθημα των Αγγλικών είχε πεί το mistakes μυστάκες !
Το κάτι τις ....ΜΑΣΩΝΟΣ...!
Το κάτι τις ....ΜΑΣΩΝΟΣ...!
Δεν διαφωνούμε ! Είπαμε απο την αρχή οτι δεν γνωρίζουμε τον π. Βασίλειο. Αφορμή πήραμε απο κάποιες τελευταίες τοποθετήσεις του για νά μιλήσουμε για την πολύ διαδεδομένη στις τάξεις των κληρικών νόσο της επισκοπίτιδος . Ευχόμαστε νά μήν πάσχει ο συγκεκριμένος κληρικός . Πρέπει όμως και ο ίδιος νά μήν δίνει αφορμές σκανδαλισμού .Ο σχολιογράφος 3.05 περιέγραψε ως γνώστης την παθογένεια , που όλοι λίγο πολύ γνωρίζουμε . Οι κληρικοί μας δυστυχώς γίνονται καταγέλαστοι μέ τις συμπεριφορές τους .
Ε ναι κυρία Σωτηρία, είμαι ο ευθυμογράφος 3:08 και με καλύπτει αυτό που λέει ο φίλος πιο πάνω. Ουσιαστικά το ίδιο λέμε. Εσείς λέτε σας προβληματίζουν κάποια πράγματα που διαβάσατε, εγώ λέω επίσης με προβληματίζουν, και βρε μπας κι είναι επισκοπίτιδα; Αλλά μπορεί και όχι. Σας ευχαριστώ πάντως για τον κόπο σας να απαντήσετε.
Ε κι από κει και πέρα, είχα έμπνευση να γράψω και κάτι εύθυμο, γιατί μ' αυτά που βλέπουν τα ματάκια μας, αν δεν τα γελάσουμε κιόλας, θα σαλτάρουμε.
Παρεμπιπτόντως, ο όρος επισκοπίτιδα δεν είναι δικός μου. Του μακαριστού π. Επιφανίου Θεοδωροπούλου είναι. Πρόκειται για παλιό φαινόμενο. Τα υπόλοιπα σατυρικά είναι δικά μου!
Δεν γνωρίζουμε τον εν λόγο πατέρα διαβάζουμε όσα κατά καιρους γράφει αυτά κρίνονται.
Οπως και την προηγουμενη φορα ετσι και τώρα τα οσα λεει είναι η πλήρη διαστρέβλωση της πατερικής παράδοσης.
Ειναι λαθος η τοποθετηση οτι ο δεσποτης τον κρινει αυτον ,δεν απευθύνεται στον δεσπότη του ιδιωτικώς τα όσα πλανεμένα είπε ,όταν δημοσιεύεις στο δαδικτικο μελέτες σου που θέλεις να θεωρούνται και ως θέσφατα φυσικά και θα κριθεις .
Κουραστήκαμε πια απο νεοφωστηρες με παραδοσιακή εμφάνιση που δεν ξέρουν που παν τα τεσσερα παρόλα τα πτυχία τους ..θυμίζουμε τον Ρωμανιδη που δεν είχε παραδοσιακή εμφάνιση αλλά ήταν Γιγας!
Ο Ρωμανίδης που δεν είχε παραδοσιακή εμφάνιση , δεν μιλούσε γι αυτήν , δεν προσέβαλλε το ράσο , παραδεχόταν την δική του προσωπική ιδιοτροπία , δεν προσέδιδε στην παρεκτροπή του κάποιο περιεχόμενο . Ήταν απλά η παρεκτροπή του ! Όλοι οι χριστιανοί έχουμε ένα δικαίωμα στην σαλότητα , ακόμα και αυτοί που φαίνονται λογικοί , ως ένα είδος προσωπικής ιδιοτροπίας .
Δημοσίευση σχολίου