Κυριακή 8 Μαρτίου 2020

Περίεργη η εμμονή της Γιάννας Αγγελοπούλου

Μήπως είναι απαίτηση των «μεγάλων χορηγών» η απάλειψη του Τιμίου Σταυρού και της Ελληνικής Σημαίας από το σήμα των εορτασμών;
 

Γράφει ο Μέτοικος

Χωρίς πίστη στον Σταυρό, δίχως εθνικές αξίες, με κατεστραμμένα τα θεμέλια του γένους, όταν «Οι ορίζοντες χτυπούν τις πόρτες μας» δεν είναι πρόσκληση χαράς, μα κάλεσμα θανάτου. Το 1991 η Βουλή των Ελλήνων, για τον εορτασμό των 2.500 χρόνων Δημοκρατίας στην Ελλάδα ανέθεσε στον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού τη διοργάνωση των επετειακών εκδηλώσεων.
Προφανώς, αυτή η επιλογή δεν έγινε ούτε από έλλειψη φαντασίας μα ούτε και, κυρίως, από αδυναμία των τότε ικανότατων ανθρώπων της διανόησης και των επιστημών.
Στη Δημοκρατία, η θεσμική κατοχύρωση των δημόσιων εκδηλώσεων, είναι θεμέλιο της Ελευθερίας.
Διότι στο Δημοκρατικό Πολίτευμα: «Ελεύθερον ουκ εστί το ό,τι αν βούλεταί τις ποιείν» και, βεβαίως, αυτό ισχύει τόσο για την  Γιάννα Αγγελοπούλου όσο και για τα μέλη της επιτροπής.
Όμως άλλοι καιροί, άλλες γνώμες.
Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη θεωρώντας πως, είναι «δημοκρατικότερη» της αντίστοιχης του πατέρα του, αποφάσισε να αναθέσει σε ιδιώτες (ως επιτροπή «Ελλάδα 2021» υπάγονται στον πρωθυπουργό) την οργάνωση εκδηλώσεων εθνικής σημασίας και εθνικών διαστάσεων που, ως εκ τούτου, θεμέλιό τους πρέπει να έχουν όσα στοιχεία συγκροτούν την εθνική μας ιδιοπροσωπία και τα σύμβολά της.
Πανηγυρίζουμε ό,τι εθνικά υπερήφανο, δημιουργικό, επωφελές, τραυματικό και πάντως απόλυτα Ελληνικό προέκυψε στα διακόσια χρόνια ελεύθερης ζωής, με οδηγό σε κάθε μας προσπάθεια τα εθνικά μας σύμβολα!
Την ελευθερία μας από τη Γερμανική κατοχή συμβόλισε η έπαρση της Ελληνικής Σημαίας στην Ακρόπολη των Αθηνών, τη νίκη τους οι μικροί Έλληνες δημιουργοί, σε διαγωνισμούς τεχνητής νοημοσύνης, πανηγυρίζουν με μπροστάρη την Ελληνική Σημαία, το θρίαμβο στους Ολυμπιακούς και Διεθνείς αγώνες διατρανώνουν οι αθλητές μας τυλιγμένοι στην γαλανόλευκη.
Ε! αυτό το σύμβολο εθνικής ενότητας, εθνικής περηφάνιας και Ελευθερίας, η επιτροπή φιλελλήνων και Ελλήνων ιδιωτών «Ελλάδα 2021» ενσυνείδητα απέκλεισε από τη δημόσια προβολή που εξασφαλίζει όχι μόνο το σήμα της, αλλά και κάθε ενότητα! και υποενότητα! στην ιστοσελίδα greece2021.gr
Στην ιστοσελίδα της επιτροπής «Ελλάδα 2021» θα βρείτε από Καρυάτιδες μέχρι τον ισθμό της Κορίνθου, μα ούτε ένα ταπεινό ξωκλήσι, ούτε ένα βυζαντινό ψηφιδωτό, ούτε Σταυρό και πουθενά, μα πουθενά! Την Ελληνική Σημαία!
Διέγραψαν από την ιστορία τους, τα δυο και μοναδικά στην αναγνώρισή τους σύμβολα της εθνικής μας ιδιοπροσωπίας: τον Τίμιο και ζωοποιό Σταυρό και την Ελληνική Σημαία!
«Τα πρωτεία εις τον Σταυρόν! Και δόξα αιώνας αιώνων εις τους σταυρωμένους δια την πίστιν και δια το γένος»! διατράνωνε ο αρχιστράτηγος του Εθνικού αγώνα Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
Χωρίς πίστη στον Σταυρό, δίχως εθνικές αξίες, με κατεστραμμένα τα θεμέλια του γένους, όταν «Οι ορίζοντες χτυπούν τις πόρτες μας» δεν είναι πρόσκληση χαράς, μα κάλεσμα θανάτου.
Με δεδομένο λοιπόν πως, η επανάσταση του 1821 έγινε για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την Ελευθερία! «Από τους ξεβράκωτους που διατάραξαν την άριστη συνύπαρξη των Τούρκων κατακτητών και των υπόδουλων Ελλήνων!», όπως χωρίς ντροπή υποστηρίζει ο Φαναριώτης Βαρθολομαίος, είναι σκανδαλώδες, είναι προσβολή του εθνικού μας φιλότιμου το γεγονός ότι στο σήμα της επιτροπής εορτασμού των 200 χρόνων Ελευθερίας και Εθνικής ανεξαρτησίας δεν υπάρχει ούτε νύξη τόσο της Ελληνικής Σημαίας όσο και του Τιμίου και ζωοποιού Σταυρού.
Βεβαίως, για την ενσυνείδητη αυτή αφαίρεση ευθύνη έχει η Γιάννα Αγγελοπούλου, ευθύνη μεγαλύτερη όμως φέρει ο θρησκευτικός υπάλληλος του Κράτους και μέλος της επιτροπής, ο Δημητριάδος Ιγνάτιος που αποδέχεται και εγκρίνει την αφαίρεση κάθε θρησκευτικού και εθνικού συμβόλου από τη δημόσια προβολή της επιτροπής «Ελλάδα 2021».
Όμως, τι μπορεί να σημαίνει αυτή η εμμονή στην πλανερή διαβεβαίωση πως δεν χρηματοδοτούνται οι εκδηλώσεις και το έργο της επιτροπής από το δημόσιο ταμείο;
Μήπως πως, στην κατάρτιση του προγράμματος εορτασμού των διακοσίων χρόνων από την απελευθέρωση της Ελλάδος οδηγός είναι μόνο οι αισθητικές, πολιτικές, πολιτισμικές, λαογραφικές, εθνικές κλίσεις και αποκλίσεις των μελών της επιτροπής και της κ.Προέδρου;
Μήπως και, για να το εκφράσω με την τραχιά γλώσσα του Μακρυγιάννη, πρέπει εμείς, ο λαός, το πόπολο, που δεν πληρώνουμε να «σκάσουμε και να μην μιλούμε»;
Μήπως δεν μας πέφτει λόγος για το «ροκ μέλλον», που κάποιοι οραματίζονται για την Ελλάδα;
Πέρασε άραγε από το μυαλό της Κυβέρνησης και των μελών της επιτροπής πως, για αυτές τις εκδηλώσεις πρέπει να καταβάλουν τον οβολό τους, κατά δύναμη, όλοι οι Έλληνες, τόσο ως έκφραση ευγνωμοσύνης προς τους αγωνιστές και τις ηρωίδες του 1821, όσο και ως εχέγγυο του δικαιώματός τους να έχουν γνώμη για την ποιότητα των εκδηλώσεων;
Πιστεύει στα αλήθεια η  Αγγελοπούλου πως, με το να ζητά τη γνώμη των Ελλήνων διαδικτυακά έχει εξασφαλίσει την πάνδημη συμμετοχή τους στους εορτασμούς;
Τι μπορεί άραγε να σημαίνει αυτή η επαναλαμβανόμενη διαβεβαίωσή της, ότι οι εκδηλώσεις που ετοιμάζουν για τα διακόσια χρόνια ελευθερίας, δεν χρηματοδοτούνται από το κράτος;
Πως δεν υπάρχουν πολιτικές ευθύνες στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, που ανέθεσε σε διακεκριμένους Έλληνες πολίτες, το έργο των οποίων μας κάνει υπερήφανους, εορτασμούς εθνικής σημασίας και σπουδαιότητας;
Και, εάν δεν χρηματοδοτεί το Δημόσιο, ποιοι είναι οι χορηγοί;
Με ποιους όρους γίνονται οι χορηγίες;
Μήπως είναι απαίτηση των «μεγάλων χορηγών» η απάλειψη του Τιμίου Σταυρού και της Ελληνικής Σημαίας από το σήμα των εορτασμών;
Γιατί αυτή η επιμονή διαφήμισης πως, το έργο της επιτροπής δεν χρηματοδοτείται από το Δημόσιο;
Εάν δεν χρηματοδοτεί το Δημόσιο, πως διασφαλίζονται τα δικαιώματα των πολιτών;
Πως θα λειτουργήσει σε Δημοκρατικό Πολίτευμα, ο περιορισμός των δυνατοτήτων κατάχρησης εξουσίας της επιτροπής;
Τι κρύβετε πίσω από τις χορηγίες που, σήμερα, μόνο για τη δόξα δεν γίνονται;
Γιατί δεν δημοσιεύονται τα ονόματα των χορηγών;
Πάντως και, εν κατακλείδι, δεν τιμά καθόλου το υπαρκτό εθνικό φιλότιμο της Γιάννας Αγγελοπούλου η απουσία από το σήμα της επιτροπής «Ελλάδα 2021» της Ελληνικής Σημαίας, στην υπόσταση της οποίας ασύγχυτα και αδιαίρετα συνυπάρχουν ο Σταυρός και η Ελευθερία.
πηγή

1 σχόλιο:

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

Κάποτε βάζαμε την πίστη
κάτω από την
πατρίδα
και αν τολμούσε
κάποιος να μιλήσει,
...μαύρο φίδι που τον
έφαγε...

Τώρα που φάγαμε
την μικρή(;) φόλα
είμαστε άραγε έτοιμοι
να πάμε...άσπρο πατο,

ή μάλλον...ριγέ;