Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2020
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ
ΟΤΙ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗ
αλλά μην νοιώθετε «λύπη»
που αντιγράφουμε τα δικά σας ,
χωρίς να σας ρωτήσουμε...
Για την παράγκα μας
είναι γ ε λ ο ι ό τ η τ α η λεγόμενη
«δεοντολογία περί πνευματικών δικαιωμάτων!»
9 σχόλια:
...στο βάθος
ο αργαλειός,
κι από πάνω
τα εικονίσματα
με το καντηλάκι.
Και τα πρόσωπα των παιδιών
τόση ομορφιά
και σοβαρότητα...
ντρέπομαι
για το
χλιδάτο
χάλι
των εδικών μας
οικογενειών!
Δηλαδη να μεναμε στον αργαλειο? Να μην εξελισσομασταν καθολου; Περιεργα πραγματα..
Όσο στον αργαλειό
φτιάχνονταν τα
απαραίτητα
υφάσματα
και γενικά
η οικοτεχνια
ήταν ζωντανή,
κάποιοι...διαφορετικής
πίστης "έλληνες"
-ο νοών νοείτω-
γυρίζανε με το γαϊδούρι
να πουλήσουν κανά τσίτι,
φτιαγμένο
στις φάμπρικες
της εσπερίας.
Με την "εξέλιξη"
οι ...λεγάμενοι
βρέθηκαν με μαγαζάρες
"νεωτερισμών"
στο κέντρο της πόλης
και οι εξελιγμένοι
πατεράδες μας, δουλεύανε
σαν σκλάβοι για να
φοράνε τα
μοντέρνα μπουμπούκια
τους
τα ξεφτισμένα
παντελόνια με την μαγική
κόκκινη ταμπελίτσα
με το διάσημο λογότυπο
"του Λεβή" (Levi's)...
(Εξ όνυχος τον λέοντα)!
Περίεργα πράγματα
λοιπόν, όπως πολύ σωστα είπες!
Εννοεί την λιτότητα . Καί όμως δεν υπάρχει κάτι καλύτερο για τά σπίτια μας και τα κλινοσκεπάσματα απο τα μάλλινα υφαντά . Τά πετάξαμε λέει γιατί μας γέμιζαν τρίχα και αντί αυτών βάλαμε παπλώματα που κανείς δεν ξέρει τί συνθετικίλα έχουν μέσα. Ο αργαλειός ήταν μία ολόκληρη τέχνη που δυστυχώς χάθηκε . Έπαιρναν οι γυναίκες την πρώτη ύλη το μαλλί , όπως κούρευαν το πρόβατο και τό έφτιαχναν έργο τέχνης . Η γίδινη τρίχα ήταν αδιάβροχη . Έφτιαχναν κάπες μέ κουκούλα που ήταν σχεδόν αδιαπέραστες απο την βροχή . Βλέπουμε τις φωτογραφίες του Μπαλάφα πώς πήγαιναν τα παιδιά στο σχολείο μέ τις κάπες τους μέσα στο χιόνι . Καί τί κάπες ! Όμορφες και περίτεχνες ! Ανάθεμα στην εξέλιξη . Εγώ που δεν είμαι εκείνης της εποχής , είχε αρχίσει η εξέλιξη , θυμάμαι το κρύο που τρώγαμε μέ τα παλτουδάκια , δεν είχαν βγεί ακόμα τα σημερινά μπουφάν και οι
γούνες μουτόν . Η μάλλινη υφαντή κάπα είναι ένα σοφό ένδυμα που λυπάμαι που δεν απολαύσαμε την ζεστασιά της . Ήταν αλήθεια δύσκολη η ζωή . Ήταν όμως και όμορφη , γιατί ό,τι απολάμβαναν ήταν μέ κόπο. Το φαγητό ήταν λιτό . Όμως τί καλύτερο νά φάει κανείς χόρτα άγρια μέ λάδι και ζημωτό ψωμί ! Τά σπίτια είχαν την οικιακή τους οικονομία και αυτάρκεια . Υπήρχε μία αυστηρότητα . Τα παιδιά μπροστά στους γονείς ιδιαίτερα στον πατέρα δεν τολμούσαν νά κάνουν κίχ. Έτσι τα παιδιά αβίαστα μάθαιναν νά έχουν αρετές . Δεν ήταν όλα τέλεια . Δεν τα εξιδανικεύουμε . Και κυρίως στην εποχή μας ήταν ο αγώνας για μία πρωτοποριακή πρόοδο . Τίποτα δεν υπήρχε έτοιμο . Παιδιά απο τα χωριά έπρεπε νά κατεβούν στην πόλη νά μάθουν γράμματα . Και έμαθαν και πρόκοψαν στις επιστήμες . Και έτσι μεταλλάχθηκε η κονωνία μας και η οικονομία μας απο αγροτική σε αστική . Ποιό άραγε νά ήταν το καλό και το συμφέρον ! Η κάθε εποχή έχει τα δικά της θέματα .
Δεν είμαι
ντε φάκτο
εναντίον
της ζωής των πόλεων
αλλά νομίζω οτι
η συγκεκριμένη
"πρόοδος"
δομημένη σε
...ανήλιαγες στοές
και σε αντιπαράθεση
με τον αληθινό Θεό
δεν έχει
ε υ λ ο γ ί α
κι ότι φτιάχνεται,
στο τέλος
αντί για καλό,
καταλήγει
θ η λ ε ι ά
που μας πνίγει.
Πλεξτε μαλλινες κουβερτες να δειτε ποσο καλες ειναι προς υπνον και αντε να τις αγορασεις να δεις ποσο στοιχιζουν.Εχουμε ενθυμια απο τις γιαγιαδες μας.
Η καθε εποχη οντως εχει τα δικα της.Τοτε ευκολοτερα πεθαινε ο ανθρωπος γιατι και η ιατρικη ειχε την δικη της πορεια.Τοτε ειχαν περισσοτερη αλληλεγγυη οι ανθρωποι μεταξυ τους,οι γειτονες,οι φιλοι.Πεθαινε καποιος και επι σαραντα μερες πηγαιναν φαγητο στην χηρα,ποτε ο ενας και ποτε ο αλλος.Τοτε πεθαιναν οι γεροντες με σωας τας φρενας,σημερα ,σου ερχεται ενα παρκισον μαζι με ανοια και αντε κανε διαχειρηση στο νου που δεν βγαζει ακρη.Τοτε οι παππουδες καθονταν στις πολυθρονες και τους κοιτουσαν ολοι.Σημερα ολοι δουλευουν και μαζευονται στο σπιτι αργα το απογευμα,αποτελεσμα τους κοιτουν γυναικες η μπαινουν στα γηροκομεια απο τα πολλα πεσιματα που κανουν οι γεροντες.Οσο για τους ηθικους φραγμους,ναι ηταν αλλες εποχες.Υπηρχε ο σεβασμος,σημερα τιποτα δεν υπαρχει,απο μικροι τα παιδια μπαινουν στην ασωτη ζωη.
Μου ελεγε γιατρος παθολογος πως ο λογος που εκοψε το τσιγαρο ηταν ,οταν περνωντας μπροστα απο ενα μαγαζι οπου επαιζαν μπιλιαρδο,μπηκε μεσα και καποιος του εδωσε τσιγαρο.Εκανε εκεινη την ημερα σκασιαρχειο απο το σχολειο.Και περνωντας το μεσημερι στο σχολασμα τον ειδε ο καθηγητης του φιλολογος,μπηκε μεσα,εκανε φασαρια στον ιδιοκτητη γιατι εβαλε μεσα παιδι και τον ιδιο τον εβγαλε εξω λεγοντας του με στομφο πως εγληματει στον εαυτον του που καπνιζει και τον ρωτουσε αν θελει να πεθανει.Εκεινος ντραπηκε και απ'οτι ειπε δεν το ξαναβαλε στο στομα του.Δακρυσε ο γιατρος οταν θυμοταν τον καθηγητη του.Οι καθηγητες ηταν τοτε ανθρωποι με ενδειαφερον για τα παιδια.Αλλα και τα παιδια ειχαν σεβασμο στον καθηγητη.
Τον κοσμο μονον εμεις μπορουμε να τον αλλαξουμε λιγο η πολυ,δεν εννοω εμεις εμεις,εννοω οι ανθρωποι ολοι...
Δυστυχως οι νεοι σημερα εχουν αποθρασυνθη εναντι Του Θεου.Και δεν τα λεω μονον εγω αλλα τα λενε και οι νεοι..ακους και λενε ''Εγω να παντρευτω?ποια να παρω? Και το αντιθετο''...
Αλλες εποχες τοτε αλλες τωρα.Η Επιστημη αν αποδεχοταν Θεο θα ηταν καλυτερη!
Παντως λεγει ο Αββας Νισθερω,που ζουσε στην ερημο πως οσοι δεν εχουν δυνατη Πιστη,
Ευκολα αλλαζουν τροπο ζωης'',,,,,,,,
Να τι μας λειπει!
" Όσοι δεν έχουν ισχυρή πίστη ...." . Και εγώ έχω διαπιστώσει , οτι δεν αρκούν κάποιες " ηθικές αξίες " έτσι αφηρημένες ως έθος . Αυτές οι ηθικές αξίες , όταν δεν έχουν αναφορά στον Χριστό , πολύ γρήγορα τις παίρνει ο άνεμος . Σήμερα μέ την ανατροπή των πάντων πρέπει κανείς νά είναι πολύ συνειδητοποιημένος . Νά ξέρει τί κάνει και γιατί . Οι σημερινές μητέρες και γιαγιάδες , που ως νέες έζησαν μία ηθική ζωή και μπορει να παντρεύτηκαν μέ προξενειό , σήμερα έχουν αποδεχθεί πλήρως τις ελεύθερες σχέσεις των παιδιών τους . Είναι και οι ίδιες συμμέτοχες σε αυτή την αμαρτία . Και ποιό είναι το αποτέλεσμα ; Η ελεύθερη συμβίωση και η διάλυση του γάμου και της οικογένειας .
Θα συμφωνησω πως οι σχεσεις ειναι δυσκολες,επειδη και οι σημερινες κοπελες δεν αντεχουν τα δυσκολα.
Το προβλημα εγκειται οχι στο προξενειο,γιατι και αυτο δεν εχει επιτυχια πολλες φορες, ουτε στις ελευθερες σχεσεις γιατι αφηνει κανεις ενα κομματι της καρδιας του στους υποψηφιους συντροφους.
Το ζητουμενο ειναι η γνωριμια με κοινους στοχους την αγιοτητα,οπου εκει θα βρεις και την εγκρατεια,και την φιλια την αληθινη,και την αγαπη και την σταθεροτητα της με κοινες αλληλουποχωρησεις και αλληλοπεριχωρησεις.
Που να τα δουν αυτα κατω απο το σκοτος των κλαμπακιων κλπ?
Ετσι τα βλεπουν ολα ωραια,ολα ειναι τελεια!
Αν ακουσετε τι εχω ακουσει απο νεους που λενε πως βρηκαν καποιο συντροφο για την υπολοιπη ζωη τους κ ξαφνικα πεταει κατι μπαρουφες,που ειναι να κρατας το κεφαλι σου και δικιο εχουν που δεν εμπιστευονται και λενε ''εγω,εγω δεν παντρευομαι ''...φτου φτου φτου,μακρυα....λεει!
Καλο ειναι ο πνευματικος,που γνωριζει,που γνωριζει καποια παιδια που ειναι και πνευματικοπαιδια του,να φερει μια γνωριμια στην πορεια προς την αγιοτητα...
Μην νομιζετε και στην Αμερικη οι Ελληνες που ζητουσαν συζυγο,κατεφευγαν στις εκδηλωσεις της ορθ.εκκλησιας.
Τωρα παντρευονται απο ο,τι κρατος θες...
Καλο βραδυ!
Κ
Δημοσίευση σχολίου