Τρίτη 14 Ιανουαρίου 2020

Μας λένε να συνεργαστούμε με τους ψυχιάτρους.



«Μας λένε να συνεργαστούμε με τους ψυχιάτρους. 
Οι ψυχίατροι παραδέχονται την εξομολόγηση, σε όλα τα άλλα όμως είναι αρνητικοί. Κι έτσι, δεν μπορούμε να συνεργαστούμε μαζί τους. Δεν λέω ότι δεν προσφέρουν οι άνθρωποι. Προσφέρουν. Τα φάρμακα που δίνουν στους αρρώστους, ναρκώνουν κατά κάποιον τρόπο τον άρρωστο και δεν τον αφήνουν να κάνει ζημιά στον εαυτό του και στους άλλους. Τα φάρμακα όμως αυτά καθόλου δεν αγγίζουν τα πάθη της ψυχής. Τα δε πάθη της ψυχής είναι πολύ κολλητικά. Και πίσω από κάθε ψυχικό νόσημα κρύβονται οι δαίμονες.»
-Πάντοτε, Γέροντα; «Ναι, πάντοτε».
(σελ. 171-172)

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δεν είναι όλες οι ψυχιατρικές ασθένειες δαιμονικές. Κάποιες είναι όντως ασθένειες του σώματος (αν και αυτές προκαλούνται από τον πονηρό). Αλλά είναι αρκετές που είναι δαιμονικές, οι άνθρωποι είναι δαιμονισμένοι, βασανίζονται από πονηρά πνεύματα, και οι ψυχίατροι το μόνο που κάνουν είναι να ναρκώνουν τους ασθενείς.

Ανώνυμος είπε...

Οι Αφγανοί ψυχίατροι τι λένε;

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

Παντως οι σοβιετικοί
ήταν άσσοι
στις περιπτώσεις
βαρύτατων ψυχασθενειών

όπου το ...υποκείμενο

δεν αντιλαμβανόταν
τον...παράδεισο των
εργατών όπου ζούσε

και είχε έμμονες ιδέες
περί έλλείματος
ελευθερίας
βασικών αγαθών
και άλλα κατάλοιπα
του αστικού-αντιδραστικού
τρόπου ζωής.

Για τους ατσίδες των
φασιστικών-ναζιστικών
ενδόξων πολιτευμάτων

αλλά και του περήφανου
καπιταλισμού και
της πλούσιας φαρμακολογικής του υπεροχής σε ποιότητα

αλλά κυριως
π ο σ ό τ η τ α

και των ανεκδιήγητων
ψυχαναλυτικών
κορυφώσεων

θέλει πολλή τόλμη

και ανεξάντλητη
επιστημοσύνη
για έστω μίαν μικράν

σκιαγράφησην.

Ούγκ!