Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2020

Άντον Τσέχωφ: «Οι άνθρωποι δεν προσέχουν αν είναι χειμώνας ή καλοκαίρι, όταν είναι ευτυχισμένοι»

Ο Άντον Τσέχωφ (1860 – 1904) είναι ένας από τους μεγαλύτερους διηγηματογράφους της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Ρώσος στην καταγωγή, ασκούσε παράλληλα και το επάγγελμα του γιατρού. Είναι περισσότερο γνωστός από τα θεατρικά του έργα, τα οποία παίζονται κάθε χρόνο σε όλα τα θέατρα του κόσμου. «Ο βυσσινόκηπος», «Ο γλάρος», «Ο θείος Βάνιας», «Οι τρεις αδελφές» αποτελούν θεατρικά και αξεπέραστα θεατρικά αριστουργήματα.
Η ζωή του υπήρξε δύσκολη, καθώς καταγόταν από μια φτωχή οικογένεια και αναγκάστηκε να δουλεύει από παιδί ακόμα, στέλνοντας μάλιστα χρήματα στους δικούς του. Η φτώχει των χρόνων αυτών θα του κληροδοτήσουν φυματίωση, η οποία και θα τον νικήσει πια στα μόλις 44 του χρόνια.
Παρά το γεγονός ότι γνωρίζει όλα τα προηγούμενα χρόνια για την ασθένειά του, δεν σταματά να εργάζεται και να γράφει πυρετωδώς και παθιασμένα. Αναφερόταν στην ιατρική ως τη σύζυγό του και στην τέχνη ως την ερωμένη του και ήταν για εκείνον ολόκληρη η ζωή του.

Ένας τέτοιος ξεχωριστός άνθρωπος δεν θα μπορούσε λοιπόν, παρά να έχει εξίσου ξεχωριστές σκέψεις και φιλοσοφία ζωής. Παρακάτω παρουσιάζονται ενδεικτικά μόνο ορισμένα από τα σημαντικότερα αποφθέγματά του.

15 αποφθέγματα του Άντον Τσεχωφ

1. «Η αγάπη, η φιλία και ο θαυμασμός δεν ενώνουν τους ανθρώπους τόσο, όσο το κοινό μίσος για κάτι»
2. «Οι άνθρωποι δεν προσέχουν αν είναι χειμώνας ή καλοκαίρι, όταν είναι ευτυχισμένοι»
3. «Ο έξυπνος θέλει να μαθαίνει, αλλά ο ανόητος θέλει να μαθαίνει τους άλλους»
4. «Οι άνθρωποι που ζουν μοναχική ζωή, πάντα έχουν κάτι στο μυαλό τους για το οποίο ανυπομονούν να μιλήσουν»
5. «Ίσως τα αισθήματα που βιώνουμε όταν είμαστε ερωτευμένοι να είναι μια φυσιολογική κατάσταση. Ο έρωτας δείχνει σε έναν άνθρωπο πώς θα έπρεπε να είναι πραγματικά»
6. «Γράψτε μόνο για ο,τι είναι σημαντικό και αιώνιο»
7. «Μη μου πεις ότι λάμπει το φεγγάρι. Δείξε μου τη λάμψη του φωτός στα σπασμένα γυαλιά»
8. «Σε όλο το σύμπαν τίποτα δεν παραμένει πιο σταθερό και απαράλλαχτο από την ψυχή»
9. «Όταν διψάς και σου φαίνεται ότι μπορείς να πιεις όλη τη θάλασσα, αυτό είναι πίστη. Όταν αρχίζεις να πίνεις και τελειώνεις μετά από ένα-δυο ποτήρια, αυτό είναι επιστήμη»
10. «Η γνώση δεν έχει καμιά αξία, εκτός αν την εφαρμόσεις κάπου»
11. «Να συμβουλεύεις σημαίνει να μην εξαναγκάζεις»
12. «Πρέπει να εμπιστεύεσαι και να πιστεύεις τους ανθρώπους, αλλιώς η ζωή γίνεται ανυπόφορη»
13. «Ας μάθουμε να δεχόμαστε ότι έρχεται καιρός που τα δέντρα είναι γυμνά και να προσδοκούμε την εποχή που θα δρέψουμε τους καρπούς»
14. «Όσο πιο εκλεπτυσμένος είναι κανείς, τόσο πιο δυστυχισμένος γίνεται»
15. «Ο ρόλος του καλλιτέχνη είναι να θέτει ερωτήσεις, όχι να τις απαντάει»
πηγή

1 σχόλιο:

Ένας ανόητος φίλερις είπε...

Αυτό με την
πίστη και την
επιστήμη...

...απαιχτάπαιχτο!

Θα μπορούσε
κάποιος να
σκεφτεί

νομίζω

ότι πίνωντας
μέχρι τυμπανισμού,
αναζητώντας άπληστα την
αίσθηση της
πρώτης σταγόνας

μοιάζουμε
στους
δυτικούς
καλλιτέχνες

ενώ πίνωντας
που και που
ελάχιστες
και μικρές
γουλιές
μπορουμε να διατηρήσουμε
την αίσθηση
της πρώτης γουλιάς

μιμούμενοι τους
ζωγράφους των εικόνων

που όπως πολύ σοφά
έλεγε ο Κόντογλου

είχαν δέκα,
αλλά βάζανε
μόνο τα δύο

(κι έτσι, εμείς
οι ταλαίπωροι

μαθημένοι
στο πολύ
και το εξεζητημένο

...τ'αντικρύζουμε
και φρίττουμε!)