ΑΜΒΛΩΣΗ Ή ΑΛΩΣΗ
Η
βαρύτερη τιμωρία ή μάλλον αυτοτιμωρία
όσων έχουν διαπράξει έκτρωση είναι, όταν κάποτε αφού καταλάβουν τι κάνανε, μεταμεληθούν, μετανοήσουν ακόμη
και εξομολογηθούν, εντούτοις και ενώ
τους συγχωρά ο ίδιος ο Θεός εκείνοι ποτέ
δεν συγχωρούν τον εαυτό τους.
Ένα
ισόβιο μαρτύριο, του να νοιώθεις πως σε απορρίπτει και σε εκτρώνει ακόμη και ο ίδιος σου ο
εαυτός.
Έτσι
οι περισσότερες παθαίνουν κατάθλιψη φανερή ή υπολανθάνουσα, αχρηστεύονται και
με ό,τι καταπιαστούν προκοπή δεν βλέπουν από την ίδια την ανάγκη τους για
αυτοτιμωρία αφού ποτέ δεν δίνουν άφεση στον εαυτό τους. Έτσι η άμβλωση που
έκαμαν γίνεται άλωση της χαράς για αυτές τις καϋμένες ψυχές.
Είναι
φρικτό πράγμα! Τι παραπάνω κανόνα να βάλεις μετά;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου