Στο μονοπάτι σαν θα βγεις
μιας ανοιξιάτικης αυγής,
να μη ξεχάσεις να της πεις
μια καλημέρα της ζωής.
Μια καλημέρα είν' αυτή,
πες την κι ας πέσει χάμω,
πες την κι ας πέσει χάμω.
Παλάτια χτίζουν οι θεοί,
κι εμείς πάνω στην άμμο,
κι εμείς πάνω στην άμμο.
Με τα χαράματα σαν βγεις
από την πόρτα της ζωής,
μια καλημέρα να της πεις
κι ας είσαι μόνος μες στη γη.
Μια καλημέρα είν' αυτή,
πες την κι ας πέσει χάμω,
πες την κι ας πέσει χάμω.
Παλάτια χτίζουν οι θεοί,
κι εμείς πάνω στην άμμο,
κι εμείς πάνω στην άμμο.
Μια καλημέρα είν' αυτή,
πες την κι ας πέσει χάμω,
πες την κι ας πέσει χάμω.
Παλάτια χτίζουν οι θεοί,
κι εμείς πάνω στην άμμο,
κι εμείς πάνω στην άμμο.
μιας ανοιξιάτικης αυγής,
να μη ξεχάσεις να της πεις
μια καλημέρα της ζωής.
Μια καλημέρα είν' αυτή,
πες την κι ας πέσει χάμω,
πες την κι ας πέσει χάμω.
Παλάτια χτίζουν οι θεοί,
κι εμείς πάνω στην άμμο,
κι εμείς πάνω στην άμμο.
Με τα χαράματα σαν βγεις
από την πόρτα της ζωής,
μια καλημέρα να της πεις
κι ας είσαι μόνος μες στη γη.
Μια καλημέρα είν' αυτή,
πες την κι ας πέσει χάμω,
πες την κι ας πέσει χάμω.
Παλάτια χτίζουν οι θεοί,
κι εμείς πάνω στην άμμο,
κι εμείς πάνω στην άμμο.
Μια καλημέρα είν' αυτή,
πες την κι ας πέσει χάμω,
πες την κι ας πέσει χάμω.
Παλάτια χτίζουν οι θεοί,
κι εμείς πάνω στην άμμο,
κι εμείς πάνω στην άμμο.
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Στίχοι: Δημήτρης Χριστοδούλου
Τραγούδι: Χάρις Αλεξίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου