Α! Πως έσκισαν κομμάτια την ψυχή μου
και την πετάξαν στα πέρατα της γης
όμως πως φύτρωσε πάνω στην ξέρα
φωνή χαράς στον πόνο της ζωής.
Κι' απλώθηκε η σπορά μας στην Ελλάδα
σπυρί σπυρί, στάχυ το στάχυ, όλοι εμείς
σε κάθε βήμα
πάνω απ' το κύμα
όμως για τ' άδικο δε ρώτησε κανείς.
Το είναι μου εδώ κι εκεί, παντού,
στα κόκκαλα που σπείραμε στο χώμα,
στους οδυρμούς και αναστεναγμούς
που φτάνουν ως τα τώρα κι έχει ακόμα...
για όλα τα αναπάντητα γιατί ,
που αντηχούν στα ατέλειωτα φαράγγια,
σε κάθε βήμα
πάνω απ'το κύμα
όμως για τ'άδικο δε ρώτησε κανείς.
τραγούδι: Μαρία Φωτίου
στίχοι: Ευαγγελία-Αγγελική Πεχλιβανίδου
μουσική: Σαράντης Κασσάρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου