Μέσα στη δίνη της άχρωμης καθημερινότητας στη στυγνή και άνοστη πραγματικότητα αναζητούμε της ζωής το χαμένο νόημα και κανείς μας δεν καταλαβαίνει το λάθος.
Μπλεγμένοι στους αραχνοϊστούς των ψευδαισθήσεων
δε βλέπουμε την έξοδο για το πέταγμα στα ουσιώδη.
Θαμπώθηκαν τα μάτια μας απ΄τη μαγεία της γνώσης
και από την επανάσταση της τεχνολογίας.
Τώρα πια στις σεληνόφωτες νύχτες είμαστε άδειοι
στις ρόδινες χαραυγές και στα δειλινά μοναχικοί.
Μέσα στην ανακατωσούρα του μυαλού και της ψυχής
στη δυσαρμονία σκέψεων και αλόγιστων πράξεων
δεν βυθιζόμαστε στα χρώματα του ηλιοβασιλέματος
και πνίγουμε τα αποστεωμένα μας συναισθήματα
στην ισοπέδωση των μικρών και των μεγάλων αξιών.
Πως μπλεχτήκαμε σ΄αυτή την κενόδοξη τρικυμία ;
Πως ξεστρατίσαμε απ΄το δρόμο της ανθρωπιάς ;
Δεν είναι η ουσία της ζωής στη νεκρωμένη φαντασία
στα παγερά, αδιάφορα προς τον διπλανό βλέμματα
στις δηλητηριασμένες απ΄την καχυποψία σχέσεις
και στα προσωπεία που παγιδεύουν την αλήθεια.
Αντί, λοιπόν, να χανόμαστε ερευνώντας το σύμπαν
ας καταδυθούμε πρώτα μέσα μας στα βάθη της ψυχής
για να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας, να επανέλθουμε.
Να ζήσουμε την ομορφιά της κάθε στιγμής. Τα απλά και τα καθημερινά κρύβουν τα μεγάλα, τα σημαντικά και τα αληθινά.
Maria Agiasofiti
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου