Όταν
η λαϊκή σοφία και εμπειρία ξεπερνούν κατά πολύ κάθε μετεωρολογική
πρόβλεψη και επιβεβαιώνουν την αδιάψευστη λειτουργία της Θείας Πρόνοιας
μέσα στην φύση.
Κάποτε ευρισκόμενος στην επαρχία, έτυχε να συναντήσω στην άκρη ενός ορεινού δρόμου έναν γέρο βοσκό που έβοσκε τα κατσίκια του. Τέτοιοι άνθρωποι, συνηθισμένοι στην ήρεμη μοναξιά των ψηλών βουνών είναι πάντα πρόθυμοι να μιλήσουν εγκάρδια με κάποιον και δεν αφήνουν την ευκαιρία για να ανταλλάξουν δυο λόγια, όταν τύχει να βρεθεί στον δρόμο τους.
Έτσι και με τον γέρο βοσκό της ιστορίας. Μιλώντας μεταξύ πολλών άλλων για την ζωή του στο βουνό, αναφερθήκαμε και στον καιρό. Τότε μου έκανε την πρόγνωση, ότι θα είχαμε πολύ βαρύ χειμώνα, με πολλά χιόνια. Τον ρώτησα πως το γνωρίζει αυτό, όταν ο χειμώνας απέχει ακόμα 2-3 μήνες; Ούτε η ΕΜΥ δεν θα μπορούσε να κάνει τέτοια πρόγνωση.
"Υπάρχουν "σημάδια" μου απάντησε εκείνος μειδιώντας.
"Δηλαδή"; Τον ξαναρώτησα.
"Να, βλέπεις αυτόν εδώ τον θάμνο;" Μου έδειξε ένα μεγάλο βάτο στην πλαγιά που έμοιαζε κάπως με κουμαριά, ή κάτι τέτοιο.
"Τον βλέπω" του είπα εγώ.
"Βλέπεις που είναι γεμάτο με αυτά τα κόκκινα μπιλάκια;"
"Ναι" του απάντησα πάλι, προσπαθώντας να καταλάβω την σχέση του θάμνου με τον καιρό.
"Ε, αυτός ο θάμνος έχει κάνει φέτος περισσότερα κόκκινα μπιλάκια από κάθε προηγούμενη χρονιά" μου είπε.
"Και λοιπόν;" τον ρώτησα περισσότερο απορημένος.
"Ε, να. Επειδή φέτος ο χειμώνας θα είναι πολύ βαρύς, ο Θεός αύξησε την καρποφορία των θάμνων αυτών. Έτσι, όταν θα φτάσει ο χειμώνας θα υπάρχει τροφή και θα βρίσκουν τα πουλάκια κάτι να τρώνε για να μη ψοφήσουν, αφού το χιόνι θα σκεπάσει τα πάντα για πολλές ημέρες".
Ομολογώ, ότι μου άρεσε η οπτική του για το ζήτημα. Δεν επρόκειτο για κάποιου είδους αυτορύθμιση της φύσης, αλλά για παρέμβαση της Θείας Πρόνοιας, που εξασφαλίζει στο κάθε ον τις προϋποθέσεις της ύπαρξης του. Έδειχνε παρατηρητικότητα, ευαισθησία και την συνδυαστική σκέψη ενός απλού ανθρώπου. Μου έκανε εντύπωση, αλλά αρχικά δε τον πήρα στα σοβαρά.
Λίγους μήνες μετά, ήρθε ο χειμώνας και ήταν όντως πολύ βαρύς. Στατιστικά η συχνότητα και η ποσότητα των χιονοπτώσεων ήταν μεγαλύτερη με διαφορά δεκαετιών. Χιόνιζε και μέσα στο Μάρτη, ακόμα και στην Αθήνα. Σύμπτωση, ή επαλήθευση της πρόγνωσης του σοφού γέροντα; Δεν γνωρίζω, αλλά ελπίζω το δεύτερο. Πάντως τον έφερα στο νου μου και θυμήθηκα όλα όσα μου είχε πει.
Θυμήθηκα επίσης τα λόγια του Χριστού στην Επί του Όρους Ομιλία:«Παρατηρήστε προσεκτικά τα πουλιά του ουρανού· δεν σπέρνουν ούτε θερίζουν ούτε μαζεύουν σε αποθήκες, και όμως ο ουράνιος Πατέρας σας τα τρέφει».—Ματθαίος 6:26.
Γ.Γ.Γ.
Κάποτε ευρισκόμενος στην επαρχία, έτυχε να συναντήσω στην άκρη ενός ορεινού δρόμου έναν γέρο βοσκό που έβοσκε τα κατσίκια του. Τέτοιοι άνθρωποι, συνηθισμένοι στην ήρεμη μοναξιά των ψηλών βουνών είναι πάντα πρόθυμοι να μιλήσουν εγκάρδια με κάποιον και δεν αφήνουν την ευκαιρία για να ανταλλάξουν δυο λόγια, όταν τύχει να βρεθεί στον δρόμο τους.
Έτσι και με τον γέρο βοσκό της ιστορίας. Μιλώντας μεταξύ πολλών άλλων για την ζωή του στο βουνό, αναφερθήκαμε και στον καιρό. Τότε μου έκανε την πρόγνωση, ότι θα είχαμε πολύ βαρύ χειμώνα, με πολλά χιόνια. Τον ρώτησα πως το γνωρίζει αυτό, όταν ο χειμώνας απέχει ακόμα 2-3 μήνες; Ούτε η ΕΜΥ δεν θα μπορούσε να κάνει τέτοια πρόγνωση.
"Υπάρχουν "σημάδια" μου απάντησε εκείνος μειδιώντας.
"Δηλαδή"; Τον ξαναρώτησα.
"Να, βλέπεις αυτόν εδώ τον θάμνο;" Μου έδειξε ένα μεγάλο βάτο στην πλαγιά που έμοιαζε κάπως με κουμαριά, ή κάτι τέτοιο.
"Τον βλέπω" του είπα εγώ.
"Βλέπεις που είναι γεμάτο με αυτά τα κόκκινα μπιλάκια;"
"Ναι" του απάντησα πάλι, προσπαθώντας να καταλάβω την σχέση του θάμνου με τον καιρό.
"Ε, αυτός ο θάμνος έχει κάνει φέτος περισσότερα κόκκινα μπιλάκια από κάθε προηγούμενη χρονιά" μου είπε.
"Και λοιπόν;" τον ρώτησα περισσότερο απορημένος.
"Ε, να. Επειδή φέτος ο χειμώνας θα είναι πολύ βαρύς, ο Θεός αύξησε την καρποφορία των θάμνων αυτών. Έτσι, όταν θα φτάσει ο χειμώνας θα υπάρχει τροφή και θα βρίσκουν τα πουλάκια κάτι να τρώνε για να μη ψοφήσουν, αφού το χιόνι θα σκεπάσει τα πάντα για πολλές ημέρες".
Ομολογώ, ότι μου άρεσε η οπτική του για το ζήτημα. Δεν επρόκειτο για κάποιου είδους αυτορύθμιση της φύσης, αλλά για παρέμβαση της Θείας Πρόνοιας, που εξασφαλίζει στο κάθε ον τις προϋποθέσεις της ύπαρξης του. Έδειχνε παρατηρητικότητα, ευαισθησία και την συνδυαστική σκέψη ενός απλού ανθρώπου. Μου έκανε εντύπωση, αλλά αρχικά δε τον πήρα στα σοβαρά.
Λίγους μήνες μετά, ήρθε ο χειμώνας και ήταν όντως πολύ βαρύς. Στατιστικά η συχνότητα και η ποσότητα των χιονοπτώσεων ήταν μεγαλύτερη με διαφορά δεκαετιών. Χιόνιζε και μέσα στο Μάρτη, ακόμα και στην Αθήνα. Σύμπτωση, ή επαλήθευση της πρόγνωσης του σοφού γέροντα; Δεν γνωρίζω, αλλά ελπίζω το δεύτερο. Πάντως τον έφερα στο νου μου και θυμήθηκα όλα όσα μου είχε πει.
Θυμήθηκα επίσης τα λόγια του Χριστού στην Επί του Όρους Ομιλία:«Παρατηρήστε προσεκτικά τα πουλιά του ουρανού· δεν σπέρνουν ούτε θερίζουν ούτε μαζεύουν σε αποθήκες, και όμως ο ουράνιος Πατέρας σας τα τρέφει».—Ματθαίος 6:26.
Γ.Γ.Γ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου