Ἡ «ντροπή» τῶν Σκοπίων
Τὸ ἄλλοθι ποὺ κυκλοφορεῖ σὲ αὐτοὺς ποὺ θέλουν νὰ ἐκχωρήσουν τὸ ὄνομα στοὺς Σκοπιανούς, εἶναι ὅτι τὰ ἐδάφη τους σήμερα ἀνῆκαν τότε στὴν Μακεδονία. Πιπιλίζουν αὐτὸ τὸ ψέμμα καὶ οὐδεὶς τὸ ἀντικρούει. Ἀρκετοὶ ἀπὸ αὐτοὺς βέβαια, χωρὶς νὰ ὑπάρχῃ ἀντίλογος, τὸ πιστεύουν.
Τὰ βάρβαρα ἐδάφη ποὺ ἀνήκουν σήμερα στὰ Σκόπια, σὲ οὐδὲ μίαν περίπτωση ἀνῆκαν τότε στὴν Μακεδονία. Αὐτὸ δὲν εἶναι δική μας σημερινὴ ἄποψις, ἀλλὰ ἡ πραγματικότης ὅπως τὴν ἀντιμετώπισαν οἱ Ῥωμαῖοι. Ἔξω ἀπὸ τὴν Μακεδονία, ἵδρυσαν ἰσοπολίτιδα πόλη (municipium), ποὺ φανερώνει ὅλη τὴν ἀπάτη, ἀλλὰ καὶ τὴν ντροπὴ ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ αἰσθάνονται οἱ ὀπαδοὶ τοῦ ἐπιχειρήματος τῶν ἐδαφῶν.
Πρόκειται γιὰ τὴν πόλη Στόβοι (STOBI), ποὺ χωρὶς νὰ ξέρουν οἱ Σκοπιανοὶ τὸ τὶ πρεσβεύει, τὴν ἔχουν καμάρι τους. Τὴν ἵδρυσε ὁ Βεσπασιανὸς στὸ δεύτερο μισὸ τοῦ 1ου μ. Χ. αἰῶνος, μαζὺ μὲ ἄλλες τρεῖς (LUSITANIA, BAETICA, TARRACONENSIS) στὴν μακρυνὴ καὶ ἀφιλόξενο Ἰσπανία (χάρτης 1).
Ἰσοπολίτις πόλις, γιατὶ ἡ φιλοσοφία τοῦ ἐγχειρήματος ἦταν, κάποτε νὰ φθάσῃ σὲ ἐπίπεδο πολιτῶν πόλεων τῆς γειτονικὴς Μακεδονίας. Πολῖτες ἐκεῖ, ποὺ ἔπαιρναν αὐτόματα λόγῳ ὑψίστου πολιτιστικοῦ ἐπιπέδου, τὴν Ῥωμαϊκὴ ὑπηκοότητα ὅποτε τὸ ἐπιθυμοῦσαν. Πρᾶγμα ποὺ βέβαια σὲ οὐδὲ μίαν περίπτωση θὰ ἐγίνετο στὴν ἐπικράτεια τῶν ἀπολιτίστων, γιατὶ ἔπρεπε νὰ θεωρηθοῦν ἱκανοὶ γιὰ αὐτό.
Ἐκεῖ στην συμβολὴ τῶν ποταμῶν Ἀξιοῦ καὶ Ἐριγῶνος (χάρτης 2), αἰῶνες τώρα, ὑπάρχει ἡ «ντροπή» τῶν Σκοπίων. Ἔνας καθυστερημένος βηματισμός, ποὺ οὐδέποτε κατάφερε νὰ φθάσῃ αὐτὸν τῶν γειτόνων τους Μακεδόνων. Ἔνας τόπος πού οὐδέποτε ἀνῆκε στὴν Μακεδονία καὶ ἄρα ὁ γεωγραφικὸς προσδιορισμὸς εἶναι ἀπάτη.
Τὸ ἄλλοθι τοῦ ψευδοχάρτου
Ἐὰν πρέπῃ νὰ δικαιολογηθοῦν τὰ ἀδικαιολόγητα, τότε θὰ ἀκούγονται ὅτι ἀκούγεται ἐδῶ καὶ μερικὲς ἡμέρες. Σκέτη ἀηδία. Ἀπώτερος σκοπὸς ἡ ἄμβλυνσις τῶν ἐντυπώσεων, μὲ κεντρικὸ ἐπιχείρημα ἕναν χάρτη ἀπάτη ποὺ συνέταξαν οἱ Σκοπιανοί!
Αὐτοὶ βέβαια τὸν ζωγράφισαν κατὰ πῶς τοὺς ἐβόλευε καὶ καλὰ ἔκαναν. Αὐτὸ ὅμως, ἀπὸ νὰ τὸν υἱοθετήσουμε ἐμεῖς, ἀπέχει πολὺ Ἀπὸ αὐτὸν τὸν χάρτη προκύπτει τὸ 53% τῶν Μακεδονικῶν ἐδαφῶν στὴν Ἑλλάδα. Ὁ χάρτης ὅμως εἶναι πλαστὸς καὶ δὲν ἐπιτρέπεται νὰ τὸν ἐπικαλῶνται κυβερνητικοὶ ἀξιωματούχοι. Καὶ καλὰ ποὺ οἱ Σκοπιανοὶ ἔβαλαν φραγμὸ στὰ βόρεια τοῦ χάρτου, γιατὶ ἀλλοιῶς τὸ 53% θὰ ἤταν πολὺ μικρότερο!
Ὁ μοναδικὸς ἀντίλογος πού, μὲ ἐπιχειρήματα, ἀποδεικνύει τὴν πλαστότητα τοῦ χάρτου, προέρχεται ἀπὸ ἕναν νομισματολόγο, ποὺ οὐδεὶς ἀπὸ αὐτοὺς θέλει νὰ ξέρῃ.
Εἶναι προφανές, ὅτι μοναδικὸς λόγος γιὰ αὐτό, εἶναι ἡ διαφορὰ τοῦ καθαροῦ ἀπὸ τὸ ἀκάθαρτο.
Γιὰ τοὺς περισσοτέρους ἀπὸ αὐτοὺς τὸ καταλαβαίνω. Δὲν καταλαβαίνω κάποιους πού, ὑποτίθεται μαχόμεθα γιὰ τὸν ἴδιο στόχο. Κύρια ἀναφέρομαι στὴν Παμμακεδονικὴ τῶν ΗΠΑ, στοὺς ὁποίους ἀπὸ τριετίας ἀπέστειλα αὐτὰ τὰ ἐπιχειρήματα. Τί συμβαίνει ἐκεῖ κυρίες καί κύριοι;
Ἅμα εἶναι νά δουλέψετε στήν σωστή κατεύθυνση, παθαίνετε ἀλλεργία;
Μὲ τὴν σιχασιὰ ποὺ αἰσθάνομαι, δὲν θέλω νὰ ἀνοίξω τὸ στόμα μου.
Νομισματικὸς χάρτης τῆς Μακεδονίας
Τὸ νόμισμα, χωρὶς ἀμφιβολία, ἦταν δείκτης πολιτισμοῦ. Ἡ συνταγὴ ἦταν ἁπλῆ. Κοινωνίες που ὑστεροῦσαν πολιτιστικά, δὲν ἦσαν ἱκανὲς νὰ διαχειρισθοῦν νόμισμα σὰν συναλλακτικὸ μέσο. Σὲ κάθε χρονικὴ στιγμή, ὁ νομισματικὸς χάρτης ἦταν ἀμείλικτος. Ὄχι μόνο στὴν Μακεδονία τῆς εἰκόνος μας, ἀλλὰ καὶ σὲ ὅλον τὸν ἀρχαῖο κόσμο. Μὲ τὸ πέρασμα τοῦ χρόνου βέβαια, τὸ νόμισμα διείσδυε σὲ ὅλο καὶ περισσότερες περιοχὲς καὶ αὐτὸ ἦταν κριτήριο ἐκπολιτισμοῦ.
Ὑπῆρξε μία χρονικὴ στιγμὴ πού, πέριξ τῆς Μακεδονίας, δὲν ἐπετρέπετο νὰ κόβεται νόμισμα. Τὸ προνόμιο αὐτό, δὲν ἐτόλμησαν ἀκόμη καὶ οἱ Ῥωμαῖοι, νὰ τὸ ἀφαιρέσουν ἀπὸ τὴν Μακεδονικὴ γῆ. Ἦταν ὁ σεβασμὸς πρὸς τοὺς πρῴην κοσμοκράτορες Μακεδόνες. Τότε λοιπὸν (εἰκόνα), τὰ νομισματικὰ σύνορα, ἦσαν καὶ τὰ πραγματικὰ ὅρια τῆς Μακεδονίας. Τὰ δῆθεν Μακεδονικὰ ἐδάφη ποὺ φαντασιώνονται ὅτι κατέχουν οἱ Σκοπιανοί, ἁπλᾶ δὲν ὑπάρχουν.
Ἀστέριος Τσίντσιφος
Τὸ ἄλλοθι ποὺ κυκλοφορεῖ σὲ αὐτοὺς ποὺ θέλουν νὰ ἐκχωρήσουν τὸ ὄνομα στοὺς Σκοπιανούς, εἶναι ὅτι τὰ ἐδάφη τους σήμερα ἀνῆκαν τότε στὴν Μακεδονία. Πιπιλίζουν αὐτὸ τὸ ψέμμα καὶ οὐδεὶς τὸ ἀντικρούει. Ἀρκετοὶ ἀπὸ αὐτοὺς βέβαια, χωρὶς νὰ ὑπάρχῃ ἀντίλογος, τὸ πιστεύουν.
Τὰ βάρβαρα ἐδάφη ποὺ ἀνήκουν σήμερα στὰ Σκόπια, σὲ οὐδὲ μίαν περίπτωση ἀνῆκαν τότε στὴν Μακεδονία. Αὐτὸ δὲν εἶναι δική μας σημερινὴ ἄποψις, ἀλλὰ ἡ πραγματικότης ὅπως τὴν ἀντιμετώπισαν οἱ Ῥωμαῖοι. Ἔξω ἀπὸ τὴν Μακεδονία, ἵδρυσαν ἰσοπολίτιδα πόλη (municipium), ποὺ φανερώνει ὅλη τὴν ἀπάτη, ἀλλὰ καὶ τὴν ντροπὴ ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ αἰσθάνονται οἱ ὀπαδοὶ τοῦ ἐπιχειρήματος τῶν ἐδαφῶν.
Πρόκειται γιὰ τὴν πόλη Στόβοι (STOBI), ποὺ χωρὶς νὰ ξέρουν οἱ Σκοπιανοὶ τὸ τὶ πρεσβεύει, τὴν ἔχουν καμάρι τους. Τὴν ἵδρυσε ὁ Βεσπασιανὸς στὸ δεύτερο μισὸ τοῦ 1ου μ. Χ. αἰῶνος, μαζὺ μὲ ἄλλες τρεῖς (LUSITANIA, BAETICA, TARRACONENSIS) στὴν μακρυνὴ καὶ ἀφιλόξενο Ἰσπανία (χάρτης 1).
Ἰσοπολίτις πόλις, γιατὶ ἡ φιλοσοφία τοῦ ἐγχειρήματος ἦταν, κάποτε νὰ φθάσῃ σὲ ἐπίπεδο πολιτῶν πόλεων τῆς γειτονικὴς Μακεδονίας. Πολῖτες ἐκεῖ, ποὺ ἔπαιρναν αὐτόματα λόγῳ ὑψίστου πολιτιστικοῦ ἐπιπέδου, τὴν Ῥωμαϊκὴ ὑπηκοότητα ὅποτε τὸ ἐπιθυμοῦσαν. Πρᾶγμα ποὺ βέβαια σὲ οὐδὲ μίαν περίπτωση θὰ ἐγίνετο στὴν ἐπικράτεια τῶν ἀπολιτίστων, γιατὶ ἔπρεπε νὰ θεωρηθοῦν ἱκανοὶ γιὰ αὐτό.
Ἐκεῖ στην συμβολὴ τῶν ποταμῶν Ἀξιοῦ καὶ Ἐριγῶνος (χάρτης 2), αἰῶνες τώρα, ὑπάρχει ἡ «ντροπή» τῶν Σκοπίων. Ἔνας καθυστερημένος βηματισμός, ποὺ οὐδέποτε κατάφερε νὰ φθάσῃ αὐτὸν τῶν γειτόνων τους Μακεδόνων. Ἔνας τόπος πού οὐδέποτε ἀνῆκε στὴν Μακεδονία καὶ ἄρα ὁ γεωγραφικὸς προσδιορισμὸς εἶναι ἀπάτη.
Τὸ ἄλλοθι τοῦ ψευδοχάρτου
Ἐὰν πρέπῃ νὰ δικαιολογηθοῦν τὰ ἀδικαιολόγητα, τότε θὰ ἀκούγονται ὅτι ἀκούγεται ἐδῶ καὶ μερικὲς ἡμέρες. Σκέτη ἀηδία. Ἀπώτερος σκοπὸς ἡ ἄμβλυνσις τῶν ἐντυπώσεων, μὲ κεντρικὸ ἐπιχείρημα ἕναν χάρτη ἀπάτη ποὺ συνέταξαν οἱ Σκοπιανοί!
Αὐτοὶ βέβαια τὸν ζωγράφισαν κατὰ πῶς τοὺς ἐβόλευε καὶ καλὰ ἔκαναν. Αὐτὸ ὅμως, ἀπὸ νὰ τὸν υἱοθετήσουμε ἐμεῖς, ἀπέχει πολὺ Ἀπὸ αὐτὸν τὸν χάρτη προκύπτει τὸ 53% τῶν Μακεδονικῶν ἐδαφῶν στὴν Ἑλλάδα. Ὁ χάρτης ὅμως εἶναι πλαστὸς καὶ δὲν ἐπιτρέπεται νὰ τὸν ἐπικαλῶνται κυβερνητικοὶ ἀξιωματούχοι. Καὶ καλὰ ποὺ οἱ Σκοπιανοὶ ἔβαλαν φραγμὸ στὰ βόρεια τοῦ χάρτου, γιατὶ ἀλλοιῶς τὸ 53% θὰ ἤταν πολὺ μικρότερο!
Ὁ μοναδικὸς ἀντίλογος πού, μὲ ἐπιχειρήματα, ἀποδεικνύει τὴν πλαστότητα τοῦ χάρτου, προέρχεται ἀπὸ ἕναν νομισματολόγο, ποὺ οὐδεὶς ἀπὸ αὐτοὺς θέλει νὰ ξέρῃ.
Εἶναι προφανές, ὅτι μοναδικὸς λόγος γιὰ αὐτό, εἶναι ἡ διαφορὰ τοῦ καθαροῦ ἀπὸ τὸ ἀκάθαρτο.
Γιὰ τοὺς περισσοτέρους ἀπὸ αὐτοὺς τὸ καταλαβαίνω. Δὲν καταλαβαίνω κάποιους πού, ὑποτίθεται μαχόμεθα γιὰ τὸν ἴδιο στόχο. Κύρια ἀναφέρομαι στὴν Παμμακεδονικὴ τῶν ΗΠΑ, στοὺς ὁποίους ἀπὸ τριετίας ἀπέστειλα αὐτὰ τὰ ἐπιχειρήματα. Τί συμβαίνει ἐκεῖ κυρίες καί κύριοι;
Ἅμα εἶναι νά δουλέψετε στήν σωστή κατεύθυνση, παθαίνετε ἀλλεργία;
Μὲ τὴν σιχασιὰ ποὺ αἰσθάνομαι, δὲν θέλω νὰ ἀνοίξω τὸ στόμα μου.
Νομισματικὸς χάρτης τῆς Μακεδονίας
Τὸ νόμισμα, χωρὶς ἀμφιβολία, ἦταν δείκτης πολιτισμοῦ. Ἡ συνταγὴ ἦταν ἁπλῆ. Κοινωνίες που ὑστεροῦσαν πολιτιστικά, δὲν ἦσαν ἱκανὲς νὰ διαχειρισθοῦν νόμισμα σὰν συναλλακτικὸ μέσο. Σὲ κάθε χρονικὴ στιγμή, ὁ νομισματικὸς χάρτης ἦταν ἀμείλικτος. Ὄχι μόνο στὴν Μακεδονία τῆς εἰκόνος μας, ἀλλὰ καὶ σὲ ὅλον τὸν ἀρχαῖο κόσμο. Μὲ τὸ πέρασμα τοῦ χρόνου βέβαια, τὸ νόμισμα διείσδυε σὲ ὅλο καὶ περισσότερες περιοχὲς καὶ αὐτὸ ἦταν κριτήριο ἐκπολιτισμοῦ.
Ὑπῆρξε μία χρονικὴ στιγμὴ πού, πέριξ τῆς Μακεδονίας, δὲν ἐπετρέπετο νὰ κόβεται νόμισμα. Τὸ προνόμιο αὐτό, δὲν ἐτόλμησαν ἀκόμη καὶ οἱ Ῥωμαῖοι, νὰ τὸ ἀφαιρέσουν ἀπὸ τὴν Μακεδονικὴ γῆ. Ἦταν ὁ σεβασμὸς πρὸς τοὺς πρῴην κοσμοκράτορες Μακεδόνες. Τότε λοιπὸν (εἰκόνα), τὰ νομισματικὰ σύνορα, ἦσαν καὶ τὰ πραγματικὰ ὅρια τῆς Μακεδονίας. Τὰ δῆθεν Μακεδονικὰ ἐδάφη ποὺ φαντασιώνονται ὅτι κατέχουν οἱ Σκοπιανοί, ἁπλᾶ δὲν ὑπάρχουν.
Ἀστέριος Τσίντσιφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου