Σενέρ Λεβέντ: Εκείνοι που ρίχνουν νερό στον μύλο των φασιστών

Και με ρώτησε: «Υπάρχει ελπίδα;» «Ελπίδα για λύση;» τον ρώτησα. «Ναι», είπε. «Τώρα πρέπει να προσευχόμαστε για να μην γίνει πόλεμος..»

Την ώρα που η ανταποκρίτρια της «Guardian» Helena Smith τελείωσε τη συνέντευξή μας και θα έφευγε, μου υπέβαλε άλλη μια ερώτηση. Είπε: «Σου είχα πάρει συνέντευξη και πριν δεκαέξι χρόνια. Και μου είχες πει ότι πίστευες πως η Κύπρος θα ενωνόταν οπωσδήποτε μια μέρα. Ακόμα έχεις την ίδια άποψη;» 
Για να πω την αλήθεια, σάστισα λίγο. Άλλωστε, τι συνέβη εδώ κατά τα τελευταία δεκαέξι χρόνια για να αλλάξω άποψη; Μήπως γκρεμίστηκαν οι ελπίδες για ομοσπονδία; Αυξήθηκαν εκείνοι που θέλουν δύο κράτη; Μήπως γι’ αυτό μου υπέβαλε αυτή την ερώτηση η κυρία Helena; Δεν το πολυσκέφτηκα. «Φυσικά το πιστεύω», της είπα,
 «Μια μέρα η Κύπρος θα ενωθεί βεβαίως. Δεν έχω καμία απολύτως αμφιβολία»! 

Τώρα μπορεί να είναι άρρωστη. Αλλά δεν πρόκειται για ανίατη ασθένεια. Επιπλέον, εμείς είμαστε οι άρρωστοι και όχι η Κύπρος. Στο μέλλον μπορεί να μας αποκαλέσουν ψυχασθενείς. Ασθενείς που έχασαν το μυαλό τους με τον εθνικισμό. Μια μέρα θα σαστίζουν πολύ με εμάς. Γιατί προκαλέσαμε στους εαυτούς μας τόσο πόνο…

Με πλησίασε ένας Ελληνοκύπριος πολίτης σε ένα εστιατόριο που γευμάτιζα στον νότο. Είπε ότι κατάγεται από τη Λεμεσό. Και με ρώτησε: «Υπάρχει ελπίδα;» «Ελπίδα για λύση;» τον ρώτησα. «Ναι», είπε. «Τώρα πρέπει να προσευχόμαστε για να μην γίνει πόλεμος, όχι για να βρεθεί λύση», είπα. «Και εγώ αυτό ουσιαστικά φοβάμαι», είπε. Και την ώρα που εμείς τα συζητούσαμε αυτά, τα τουρκικά τζετ έριχναν βόμβες στο κέντρο του Άφριν. Ο Ταγίπ Ερντογάν μετρούσε τους νεκρούς. Παιδιά ξεψυχούσαν. Πόσα παιδιά υπήρχαν ανάμεσα στους νεκρούς που μετρούσε ο Ερντογάν; Πόσες γυναίκες; Πόσοι ηλικιωμένοι; Ο ένας από τους τρεις εγγυητές μας έχασε για τα καλά το μυαλό του. Δεν χορταίνει το αίμα! Ε Κύπριοι. Νιώθετε περήφανοι για τον εγγυητή σας που μετράει νεκρούς; Δεν θέλετε μηδέν στρατό, μηδέν εγγυήσεις, έτσι δεν είναι; Χαρείτε. Ο εγγυητής σας που μετράει νεκρούς δεν θα σας αφήσει μόνους, έστω και αν το θελήσετε…

Καθώς έγραφα αυτές τις γραμμές ήρθε μια είδηση από τις Βρυξέλλες. Οι τρεις από τους ευρωβουλευτές της Κύπρου, με προτείνουν, λέει, ως υποψήφιο για Ευρωπαίο Πολίτη. Και οι τρεις αντιτίθενται έντονα σε αυτό, λέει. Αντιτίθενται οι ευρωβουλές του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ. Για να πω την αλήθεια, δυσκολεύομαι να αντιληφθώ την εχθρότητα του ΑΚΕΛ κατά της εφημερίδας μας «Αφρίκα». Άραγε, κάναμε κάτι λάθος με το να θέλουμε λύση και ειρήνη; Είναι λάθος ο αγώνας για επανένωση της Κύπρου; Θέλω να υποβάλω αυτή την ερώτηση κυρίως στον Τάκη Χατζηγεωργίου. Και στον κ. Συλικιώτη. Αφού διεξάγουν έναν τέτοιον αγώνα εναντίον μας στο Ευρωκοινοβούλιο, μπορούν σίγουρα να μας τα εξηγήσουν αυτά. Μήπως παρεμβάλλουμε εμπόδια στα δύο χωριστά κράτη; Μήπως χαλάμε τα όνειρα όσων ελπίζουν βοήθεια από τον Ταγίπ Ερντογάν όταν αγωνιζόμαστε εναντίον του;

Τι παράξενο, έτσι δεν είναι; Καθώς ετοιμάζονται νέα σχέδια για να μας δολοφονήσουν, βρίσκουμε απέναντί μας εκείνους που είναι γνωστοί ως οι «αριστεροί» αυτού του νησιού. Στον βορρά το CTP. Και στον νότο το ΑΚΕΛ. Κατέβαλαν πιο πολλές προσπάθειες από τους φασίστες μέχρι σήμερα για να φιμωθεί η «Αφρίκα». Και τα δύο κόμματα διεξήγαγαν μιαν τέτοια εκστρατεία συκοφάντησης εναντίον μας που ξεπέρασαν τον Ντενκτάς και τους στρατηγούς σε αυτό τον δρόμο. Καθώς τα σκέφτομαι αυτά, έρχεται στο μυαλό μου ο Ντερβίς Καβάζογλου. Άραγε έτσι τον έφαγαν και αυτόν; Μήπως γι’ αυτό σκέπασαν το φέρετρό του με την τουρκική σημαία και όχι με τη σημαία της Κυπριακής Δημοκρατίας; Μήπως γι’ αυτό τους χώρισαν από τον αγαπητό του σύντροφο Μισιαούλη με τον οποίο ξεψύχησαν μαζί μέσα σε ένα αυτοκίνητο και αυτόν τον πήραν και τον έθαψαν στο κοιμητήριο στο Δάλι; 
Ιδού εξαιτίας αυτών η Κύπρος υποφέρει τόσα χρόνια. Αλλά εσύ τους εκλέγεις κακόμοιρε λαέ. Εσύ είσαι ο αιμοδότης τέτοιων κομμάτων. Σε αυτή την εφημερίδα μια χούφτα άνθρωποι προσπαθούμε να προωθήσουμε τον αγώνα των Κυπρίων εδώ και είκοσι χρόνια. Εδώ και είκοσι χρόνια επιχειρείται η φίμωσή μας. Δοκίμασαν όλους τους τρόπους. Μας έβαλαν βόμβες. Μας πυροβόλησαν. Μας λίντσαραν. Δυστυχώς βρήκαμε απέναντί μας ακόμα και το ΑΚΕΛ. Από τη μια οι φασίστες. Και από την άλλη οι «αριστεροί». Ο Ραούφ Ντενκτάς είχε πει «είδα τα αποδεικτικά στοιχεία». Τα είδες και εσύ κύριε Τάκη Χατζηγεωργίου; Κύριε Συλικιώτη; Τα είδες και εσύ; 

Πηγή