ENA TΡΟΠΑΡΙΟ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΩΣ «ΜΕΓΑ ΥΕΤΟ». ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΧΑ ΞΑΝΑΠΡΟΣΕΞΕΙ...
ΧΡΙΣΤΟΣ, Ο ΜΕΓΑΣ ΥΕΤΟΣ !
«Ο μέγας υετός , προς ποτάμια ρείθρα, επέφανε σαρκί, βαπτισθήναι θελήσας, προν ον ο θείος Πρόδρομος, εκπληττόμενος, έλεγε: Πώς βαπτίσω Σε, ρύπον μη έχοντα όλως ; πώς εκτείνω μου , την δεξιάν επί κάραν , ην τρέμει τα σύμπαντα ;»
Η λέξη υετός προέρχεται από το ρήμα < ύει = βρέχει και μάλιστα σημαίνει βρέχει ραγδαία, η κανονική διαρκής βροχή λέγεται όμβρος και η κατά σταγόνας ψεκάς.
(Λεξικό Χαρ.Θ. Μηχιώτη, εκδ. Κασταλία 1972).
Στο ορθογραφικο επίσης Λεξικό τού Γ. Ζηκίδου, Εκδότης Ι.Ν.Σιδέρης Αθήνα (1η έκδοση1898,6η έκδοση 1941) , ένα από τα πλέον έγκυρα τού είδους αναφέρεται στο αντίστοιχο λήμμα:
«υετός (ο) βροχή (μάλιστα ραγδαία βροχή),λεγεται και όμβρος (όστις είναι διαρκής βροχή ) η δε κατά μικράς σταγόνας πίπτουσα λέγεται ψεκάς ή ψακάς»
Στον ορισμό : όμβρος (ο) βροχή, θύελλα μετά βροχής διαφέρει δε του υετού διότι:
«ηπία μεν ούσα (η του νέφους θλίψις) μαλακάς ψεκάδας διασπείρει,σφόδρας δε, αδροτέρας ΄ και τούτο καλούμεν υετόν, όμβρου δε μείζω και συνεχή συστρέμματα επι γης φερόμενα» (Αριστοτ. Περί Κόσμου 4,6).
Σήμερα στην επιστήμη της Μετεωρολογίας : «Μέ τόν όρο "Υετός" εννοούμε όλα τά ατμοσφαιρικά κατακρημνίσματα πού με οποιαδήποτε μορφή τού νερού, υγρή ή στερεή, επιπίπτουν στην επιφάνεια τής γής από τόν ουρανό, αφού προηγουμένως έχουν ανέλθει σ' αυτόν μέ τήν διαδικασία τής εξάτμισης τών επιφανειακών νερών. Ο Υετός περιλαμβάνει λοιπόν όλα τά είδη τής βροχής, τό χιονόνερο, τό χιόνι, τό χαλάζι αλλά καί κάθε μορφή υγρασίας πού επικάθηται στό έδαφος καί τά φυτά, όπως η δρόσος, καί η πάχνη. »
ΧΡΙΣΤΟΣ, Ο ΜΕΓΑΣ ΥΕΤΟΣ !
«Ο μέγας υετός , προς ποτάμια ρείθρα, επέφανε σαρκί, βαπτισθήναι θελήσας, προν ον ο θείος Πρόδρομος, εκπληττόμενος, έλεγε: Πώς βαπτίσω Σε, ρύπον μη έχοντα όλως ; πώς εκτείνω μου , την δεξιάν επί κάραν , ην τρέμει τα σύμπαντα ;»
Η λέξη υετός προέρχεται από το ρήμα < ύει = βρέχει και μάλιστα σημαίνει βρέχει ραγδαία, η κανονική διαρκής βροχή λέγεται όμβρος και η κατά σταγόνας ψεκάς.
(Λεξικό Χαρ.Θ. Μηχιώτη, εκδ. Κασταλία 1972).
Στο ορθογραφικο επίσης Λεξικό τού Γ. Ζηκίδου, Εκδότης Ι.Ν.Σιδέρης Αθήνα (1η έκδοση1898,6η έκδοση 1941) , ένα από τα πλέον έγκυρα τού είδους αναφέρεται στο αντίστοιχο λήμμα:
«υετός (ο) βροχή (μάλιστα ραγδαία βροχή),λεγεται και όμβρος (όστις είναι διαρκής βροχή ) η δε κατά μικράς σταγόνας πίπτουσα λέγεται ψεκάς ή ψακάς»
Στον ορισμό : όμβρος (ο) βροχή, θύελλα μετά βροχής διαφέρει δε του υετού διότι:
«ηπία μεν ούσα (η του νέφους θλίψις) μαλακάς ψεκάδας διασπείρει,σφόδρας δε, αδροτέρας ΄ και τούτο καλούμεν υετόν, όμβρου δε μείζω και συνεχή συστρέμματα επι γης φερόμενα» (Αριστοτ. Περί Κόσμου 4,6).
Σήμερα στην επιστήμη της Μετεωρολογίας : «Μέ τόν όρο "Υετός" εννοούμε όλα τά ατμοσφαιρικά κατακρημνίσματα πού με οποιαδήποτε μορφή τού νερού, υγρή ή στερεή, επιπίπτουν στην επιφάνεια τής γής από τόν ουρανό, αφού προηγουμένως έχουν ανέλθει σ' αυτόν μέ τήν διαδικασία τής εξάτμισης τών επιφανειακών νερών. Ο Υετός περιλαμβάνει λοιπόν όλα τά είδη τής βροχής, τό χιονόνερο, τό χιόνι, τό χαλάζι αλλά καί κάθε μορφή υγρασίας πού επικάθηται στό έδαφος καί τά φυτά, όπως η δρόσος, καί η πάχνη. »
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου