Κυριακή 15 Οκτωβρίου 2017

Αγόρι 14 ετών χαρακτηρίστηκε διεμφυλικό ,ζούσε ως κορίτσι 2 χρόνια αλλά δηλώνει ότι θέλει να ξαναγίνει αγόρι

8 σχόλια:

Μαρία Π. είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Μαρία Π. είπε...

To συγκεκριμένο βίντεο υπάρχει και με σχόλια που είναι εν μέρει σωστά αλλά είναι και λίγο "πρόχειρα", και "ισοπεδωτικά".
https://www.youtube.com/watch?v=n6vY4fQ112w
Τα πράγματα είναι λίγο πιο σύνθετα.
Υπάρχουν σε αυτή την ιστορία δύο θύματα το παιδί και η μάνα. Το παιδί λόγω έλλειψης πατέρα δεν είχε το "ανδρικό πρότυπο" στο σπίτι, και ίσως δεν το είχε και στο ευρύτερο περιβάλλον ώστε να το "αναπαράγει".
Σαφώς και η μητέρα του απ΄ότι φαίνεται δεν φρόντισε από μικρή ηλικία να το βοηθήσει σε αυτό (ίσως με κάποιες δραστηριότητες για αγόρια), και φυσικά έχει τεράστιες ευθύνες που του έδωσε οιστρογόνα (επειδή όπως λέει φοβήθηκε την αυτοκτονία)..
Όμως, αυτό που φαίνεται ξεκάθαρα από τα λίγα λόγια που λένε στο βίντεο, και το παιδί και η μητέρα, είναι ότι ζουν και κινούνται σε ένα ασταθές πλαίσιο αναφοράς, ως προς τις βασικές και θεμελιώδεις έννοιες της ζωής.
Δεν έχουν "βεβαιότητες", δεν έχουν την αίσθηση του "αντικειμενικού", του "αληθούς".
Δεν πρόκειται μόνο για το θέμα της ομοφυλοφιλίας, ή της αλλαγής φύλου, για την οποία κάποιος θα μπορούσε να πει ότι την θεωρεί φυσιολογική και αποδεκτή.
Εδώ μιλάμε για μια πλήρη αστάθεια στο λόγο τους, που το μόνο ζητούμενο είναι "πως αισθάνεσαι"... το οποίο σαφώς μεταβάλλεται.. [ούτε καν "τι θες" (εννοείται μετά από σκέψη)], μια πραγματική "σύγχυση ψυχής".. που τελικά προκαλεί στο παιδί και την "σύγχυση φύλου".
Αυτή η διαταραγμένη κατάσταση υπάρχει και στους δύο, και είναι ξεκάθαρα αποτέλεσμα της φροϋδικής ψυχολογίας, και γενικότερα των θεωριών της Νέας Εποχής της θεοσοφίας (που στο βάθος της πιστεύει στον ερμαφροδιτισμό), της "υποκειμενικής μεταβαλλόμενης αλήθειας" που προκύπτει από το "πως αισθάνεσαι καλά" (την κάθε περίοδο της ζωής σου), μέσα στις οποίες είναι διαποτισμένο το Εκπαιδευτικό Σύστημα στην Αυστραλία και στις περισσότερες χώρες του Δυτικού κόσμου, όπως και η λεγόμενη επιστημονική κοινότητα, και πιο συγκεκριμένα ο κλάδος της ψυχολογίας και της ψυχιατρικής.
Το βασικότερο πράγμα για να αναπτυχθεί σωστά ένα παιδί είναι ένα σταθερό πλαίσιο αναφοράς με συγκεκριμένα όρια και έννοιες. Αυτό του δημιουργεί ασφάλεια.
Υπάρχει η μέθοδος της Μ.Μοντεσόρι (αποτέλεσμα και αυτή της ψυχολογίας του Φρόυντ), που αποδείχτηκε λάθος. Δημιούργησε ανασφαλή και "ανισόρροπα παιδιά".
[Εκτός από τον Φρόυντ έχουμε και την ψυχανάλυση του Καρλ Γιουνγκ που "εξερευνά" το "σκοτεινό ασυνείδητο", στο οποίο υπάρχει η μόνη "αλήθεια του ανθρώπου" μέσω της μελέτης των ονείρων(!)..Γνωρίζουμε ότι το μεγαλύτερο πεδίο εξαπάτησης είναι η φαντασία και τα όνειρα..]

Η μητέρα έχει ναι μεν τεράστιες ευθύνες που έδωσε οιστρογόνα στο παιδί, αλλά όπως βλέπουμε είναι και η ίδια θύμα αυτής της άρρωστης κατάστασης που κατακλύζει τον Δυτικό κόσμο, του "χαμένου ανθρώπου" χωρίς αξίες να στηριχτεί, χωρίς "αντικειμενική αλήθεια, χωρίς ένα σταθερό πλαίσιο αναφοράς, χωρίς "σταθερά όρια ζωής " που τον κάνουν να νιώθει ασφάλεια..
Με το πρόσχημα της απαλλαγής από παρωχημένα στερεότυπα, φόρτωσαν στον άνθρωπο το βάρος του "αυτοπροσδιορισμού" του, την ευθύνη της υποτιθέμενης "ανακάλυψης" του δικού του "σωστού-λάθους", όταν ταυτόχρονα τον βομβαρδίζουν μόνο με το λάθος.
Δεν είναι ευτυχία αυτό που επαγγέλεται η Νέα Εποχή. Δεν είναι ελευθερία ούτε ψυχική ισορροπία (ακολουθώντας ένα υποτιθέμενο "θέλημα"). Είναι μια διαρκής σύγχυση, ένας κατακερματισμός, "κατ΄εικόνα" του κατεστραμένου πλαισίου εννοιών και αξιών που μας περιβάλλει..

Ανώνυμος είπε...

"Φύτεψες ένα δεντράκι. Βλάστησε καταπράσινο κι άρχισε να ψηλώνει και να φουντώνει. Και τότε, νόμισες πως οι ευθύνες σου τέλειωσαν! Δεν το πότισες όμως αρκετά, δεν το κλάδεψες κι ούτε το στερέωσες σ'ένα δυνατό στήριγμα για να μην το τσακίσουν οι άνεμοι! Δεν αφαίρεσες τ' αγριόχορτα από τη ρίζα του και το έχουν πνίξει τ'αγκάθια, τόσο που δυσκολεύεσαι να το βρεις!
Μην περιμένεις καρπό απ' αυτό το μικρό δέντρο. Εκτός κι αν αλλάξεις συμπεριφορά απέναντί του, χωρίς καθυστέρηση κι αρχίσεις να το αγαπάς, να το νοιάζεσαι και να το φροντίζεις. Τότε θα έχεις ελπίδες για καρπούς.
Όπως το μικρό δέντρο, έτσι είναι περίπου και το παιδί σου, μόνο που αυτό είναι ασύγκριτα πιο πολύτιμο γιατί είναι άνθρωπος!
Του δώσατε σαν γονείς τη σάρκα και το αίμα κι ο Θεός του χάρισε την αθάνατη ψυχή και το έφερε στη ζωή. Στη συνέχεια όμως δεν ενδιαφέρθηκες και πολύ γι' αυτό. Το άφησες να μεγαλώνει σχεδόν μόνο του, αναμένοντας διάφορους άλλους να το βοηθήσουν και να το κάνουν άνθρωπο χρήσιμο στον εαυτό του μα και στην κοινωνία και την πατρίδα. Βεβαίως υπάρχουν-κι ευτυχώς που υπάρχουν- και άλλοι που συμβάλλουν προς τον σκοπό αυτό, όμως το κύριο βάρος της ευθύνης είναι φορτωμένο πιεστικά πάνω στους δικούς σου ώμους, γιατί εσύ βάζεις τα θεμέλια και αν αυτά είναι ανύπαρκτα ή ξέβαθα και αν δεν είναι ενισχυμένα με την ακλόνητη σιδεροσύνδεση που λέγεται Ιησούς Χριστός, τότε, δυστυχώς, "..εις μάτην εκοπίασαν οι οικοδομούντες". Κανένας, όσο καλός τεχνίτης και να είναι, δεν μπορεί να κτίσει πάνω σε σαθρά θεμέλια και το όλο "οικοδόμημα" αργά ή γρήγορα θα καταρρεύσει.
Βιάσου λοιπόν έστω και τώρα και προτού να είναι πολύ αργά. Γέμισε την καρδιά σου από αγάπη, ενδιαφέρον, στοργή. Είναι σάρκα από τη σάρκα σου και αίμα από το αίμα σου. Είναι ένας άπειρος νέος που χρειάζεται καθοδήγηση και προστασία, χρειάζεται πυξίδα, στόχο, έμπνευση, αρχές, ιδανικά. Μην τον αφήσεις να καταστραφεί σωματικά και κυρίως πνευματικά μέσα στον κυκεώνα του σημερινού ανεμοστρόβιλου της συμφεροντολογίας, του υλισμού και του αθεισμού..
Μην καθυστερείς γιατί για τις ενέργειες και τις παραλείψεις σου θα είσαι υπόλογος πρώτα στο ίδιο το σπλάχνο σου, στο σύνολο των άλλων ανθρώπων και κυρίως στον Θεό.."

Μαρία Π. είπε...

10.10
Πολύ ωραίο αγαπητέ φίλε/-η. Δυστυχώς οι περισσότεροι γονείς καθοδηγούνται και οι ίδιοι από "επιστήμονες" της κακής ώρας (όπως η μητέρα από την Αυστραλία) που ο γιατρός διέγνωσε "δυσφορία φύλου" και "διεμφυλικότητα" σε ένα παιδάκι 10 χρονών (!), αντί να καθοδηγούνται από καλούς πνευματικούς. Οπότε πως να μπορέσουν να καθοδυγήσουν σωστά τα παιδιά τους;
Και υπάρχει ακόμα το θέμα των ολοήμερων σχολείων και της προπαγάνδας που ξεκίνησε (με άγριες διαθέσεις) και στη χώρα μας μέσα στα σχολεία και θα φανεί πόσο επικίνδυνη είναι τα επόμενα χρόνια.

Μαρία Π. είπε...

Συγγνώμη Τρελογιάννη, που γράφω βιαστικά και κάνω συνέχεια λάθη...
Το σωστό: "καθοδηγήσουν"

Μαρία Π. είπε...

Yπάρχει μια ηλίθια σαπουνόπερα η "Τόλμη και γοητεία" που παίζεται απ΄ότι έχω διαβάσει πολλά χρόνια (είναι μάλλον το μακροβιότερο σίριαλ στις ΗΠΑ και σε άλλες χώρες). Εκεί λοιπόν όλοι έχουν ερωτευτεί (και σε κάποιες περιπτώσεις έχουν παντρευτεί) με όλες.. και ξανά πάλι.. είτε επιστρέφουν στον πρώτο ή στον δεύτερο κτλ.. Δηλ. για παράδειγμα μια νύφη είναι με τον άντρα της μετά με τον αδερφό του μετά με τον φίλο του ακόμα και με τον πεθερό της.. και ξανά.. (σε δουλειά να βρισκόμαστε..).
Και όλο αυτό στηρίζεται στο "πως νιώθουν" την κάθε περίοδο της ζωής τους, και παρουσιάζεται με φυσικό τρόπο, και δραματοποιημένο, ώστε να κάνει τον θεατή να το δέχεται εσωτερικά. Το ίδιο σε μικρότερη κλίμακα γίνεται και σε πολλά άλλα.
Το παιδί στο βίντεο, παρά όσα πέρασε και ειδικά μετά τα 12 που πήρε ορμόνες, και τώρα το περιμένουν άλλες περιπέτειες για να αφαιρέσει το στήθος (και δεν ξέρουμε αν έχει υποστεί και άλλες μη αναστρέψιμες αλλαγές, ίσως στην ανάπτυξη του σκελετού όπως είπε ή σε ενδοκρινολογικά θέματα), δεν βλέπουμε να μιλάει με ένα σταθερό τρόπο σχετικά με όλα αυτά. Δεν έχει συνειδητοποιήσει τον παραλογισμό (των γιατρών, της μητέρας αλλά και τη δική του συναισθηματική κατάσταση και τους "εκβιασμούς" για αυτοκτονία) που βίωσε..
Αντίθετα όταν ο δημοσιογράφος το ρωτάει αν έκαναν λάθος οι γιατροί συνεχίζει να λέει: "Δεν έκαναν λάθος.. έκαναν το σωστό (προφανώς και η μητέρα του).. σχετικά με το πως ένιωθα τότε". Έχει δηλ. σαν βάση να πατήσει, ένα και μόνο γεγονός, κάποια συναισθήματα που (ίσως και να νόμιζε πως) είχε. Τα ίδια λέει και η μητέρα, ότι δεν μετανιώνει.. και ότι θα το στηρίξει ανάλογα με το πως νιώθει. Δηλ. αν "ξανανιώσει" κάποιο μπέρδεμα θα αρχίσουν πάλι οι γιατροί τις ίδιες διαγνώσεις και η μητέρα την ίδια διαδικασία;
Ξέρουμε ότι πολλές φορές τα συναισθήματα (ιδιαίτερα τα μεταβαλλόμενα) είναι αποτέλεσμα λογισμών που δεν παύουν ποτέ να προσβάλουν τον άνθρωπο. Όλοι οι Πατέρες της Εκκλησίας ασχολούνται κυρίως με τους λογισμούς. Είναι το πιο ύπουλο πεδίο δράσης του διαβόλου. Μας λένε και πως πρέπει να τους πολεμάμε.
Αλλά όταν έχουμε διώξει τον Χριστό και έχουμε ενστερνιστεί τον Φρόυντ πως θα μάθουμε την αλήθεια και πως θα μπορέσουμε να καταπολεμήσουμε όλο αυτό τον παραλογισμό που έγινε πλέον η κυρίαρχη ιδεολογία στην Ψυχολογία, στο εκπαιδευτικό σύστημα, και γενικότερα στην κοινωνία; Οι λογισμοί και τα παραγόμενα συναισθήματα αντικαθιστούν το Νου και τον Λόγο, την ανθρώπινη νόηση.Ο άνθρωπος από έλλογο ον γίνεται παρά-λογο. Και αντί από το "κατά-φύσιν" να οδηγηθεί στο "υπέρ-φύσιν" οδηγείται στο "παρά-φύσιν", στην εκτροπή, σε όλο και μεγαλύτερη πτώση.

Ανώνυμος είπε...

Καλή μου Μαρία σ'ευχαριστώ εκ μέρους αυτού που το έγραψε..

Μαρία Π. είπε...

Τον ευχαριστώ κι εγώ όπως και εσένα που μας το έδωσες :)