+π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Η Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως χειραγωγεί και παρασύρει τις άλλες ομόδοξες Εκκλησίες στον οικουμενισμό και στον εκκοσμικευμένο χριστιανισμό.

σ.σ. Τα έλεγε από τη δεκαετία του ’80. Άραγε τι θα έλεγε σήμερα;

Μετὰ ταῦτα εἶδον ἄλλον ἄγγελον καταβαίνοντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ἔχοντα ἐξουσίαν μεγάλην, καὶ ἡ γῆ ἐφωτίσθη ἐκ τῆς δόξης αὐτοῦ, καὶ ἔκραξεν ἐν ἰσχυρᾷ φωνῇ λέγων· ἔπεσεν, ἔπεσε Βαβυλὼν ἡ μεγάλη, καὶ ἐγένετο κατοικητήριον δαιμονίων καὶ φυλακὴ παντὸς πνεύματος ἀκαθάρτου καὶ φυλακὴ παντὸς ὀρνέου ἀκαθάρτου καὶ μεμισημένου·

Μακαριστός Γέροντας π. Αθανάσιος Μυτιληναίος (1927 – 2006) εδώ με το άγιο Παίσιο τον αγιορείτη

Απόσπασμα ομιλίας που εκφωνήθηκε στις 13/03 του 1983

Στην αρχαία Ρώμη, αυτή η οποία ήταν διώκτρια των Χριστιανών, ιδρύθη η Εκκλησία της Ρώμης προς την οποίαν ο Απόστολος με πολύ επαινετικούς λόγους στέλνει την ομώνυμη επιστολή του, την Προς Ρωμαίους Επιστολήν του.

Όμως .. η Εκκλησία της Ρώμης μέσα στην διαδρομή των αιώνων επρόδωσε την αποστολή της. Ελησμόνησε τις Αποστολικές επιταγές. Αυτή η οποία μπορούσε να δασκαλεύει όλες τις άλλες Εκκλησίες, ακόμη και την Εκκλησία της Κορίνθου. Ο Άγιος Κλήμης Ρώμης έστειλε δύο επιστολές προς τους Χριστιανούς της Κορίνθου -του 2ου αιώνος είναι ο Άγιος Κλήμης Ρώμης- επειδή συνέβαιναν στην Εκκλησία της Κορίνθου έριδες και τους υπενθυμίζει την επίσκεψη του Μεγάλου Παύλου που ίδρυσε την Εκκλησία της Ρώμης και που στις επιστολές του σημειώνει το θέμα της αγάπης. Εάν, λέγει, ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, είμαι τίποτα. Και τους σημειώνει ο Άγιος Κλήμης, ξεχάσατε την αγάπη που σας υπενθυμίζει ο Απόστολος; Έχουμε λοιπόν αυτές τις μακρότατες και ωραιότατες του Αγίου Κλήμεντος Ρώμης προς την Εκκλησία της Κορίνθου.

Η Εκκλησία της Ρώμης ήτανε περιώνυμος. Έβγαλε πολλούς Αγίους, έδωσε πολλούς Μάρτυρες, χιλιάδες, εκατομμύρια Μάρτυρες έδωκε η Εκκλησία της Ρώμης. Σας είπα, άλλη μία φορά, περιώνυμος. Η δε καλυτέρα επιστολή του Παύλου που λέγεται το Κατά Παύλον Ευαγγέλιον είναι η Προς Ρωμαίους Επιστολή.

Όμως, όπως σας είπα, μέσα στους αιώνες η Εκκλησία της Ρώμης επρόδωσε την αποστολή της, ελησμόνησε με τη σειρά της τις Αποστολικές επιταγές -δεν θα μείνω βέβαια σε ιστορικά σημεία, δεν μου χρειάζεται αυτή τη στιγμή- συνεπορεύθη με την ειδωλολατρικήν Ρώμη και εμφανίζει πράγματι τυπικό παράδειγμα -μάλιστα με την κατάληψη της Ρώμης υπό των Φράγκων-τυπικό παράδειγμα εκκοσμικευμένης Εκκλησίας. Υπογραμμίζω και ξαναλέγω: τυπικόν παράδειγμα εκκοσμικευμένης Εκκλησίας. Εκκλησίας που κοσμικοποιήθηκε, ενώ δεν πρέπει η Εκκλησία να κοσμικοποιείται αλλά πρέπει ο κόσμος να εκκλησιαστικοποιείται.

Αυτή την ιδία πορεία, μέσα σε ένα πολύ σύντομο ιστορικό διάγραμμα ηκολούθησε και η Εκκλησία της Νέας Ρώμης, δηλαδή η Κωνσταντινούπολις. Πολλές φορές αγαπητοί μου και η Κωνσταντινούπολις, η Νέα Ρώμη, ερωτοτρόπησε με την κοσμικήν εξουσία και πολλές φορές χάριν αυτής της κοσμικής εξουσίας επρόδωσε την αποστολήν της. Έτσι, πολλές φορές σπουδαίους και Αγίους Πατριάρχας της τους εξεδίωξε ή τους εξόρισε. Περιορίζομαι να αναφέρω μόνο δύο παραδείγματα: του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου και του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου. Μόνο δύο παραδείγματα, για να μην πω τόσες άλλες περιπτώσεις.

Αφού φθάνει αυτός ο Αρέθας του 9ου αιώνος να συγκρίνει τη Νέα Ρώμη, την Κωνσταντινούπολη, με την Παλαιά Ρώμη ως προς το θέμα της διαγωγής, και να αναφέρει ότι και η Νέα Ρώμη δείχνει την ιδίαν διαγωγήν που έδειξε και η Παλαιά Ρώμη η ειδωλολατρική.

Έτσι η Νέα Ρώμη απεγυμνώθη από το ποίμνιό της σιγά-σιγά μέσα στους αιώνες φθάνοντας στην εποχή μας. Πλέον δεν έχει έδαφος. Προσέξτε με. Δεν έχει πλέον έδαφος να ποιμάνει Εκκλησίες. Ήδη από τον 7ον αιώνα αγαπητοί μου έχασε τις Ανατολικές επαρχίες. Η Δαμασκός. Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός όταν είναι Χριστιανός πια, και είναι σπουδαίος Πατήρ, η περιοχή που είναι ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, η Συρία δηλαδή, πλέον δεν είναι στην επικράτεια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Είναι Άραβες.

Η Νέα Ρώμη, η Κωνσταντινούπολις, χάνει το έδαφός της, χάνει δηλαδή το ποίμνιό της και ό,τι της έχει εναπομείνει μέχρι σήμερα, γίνεται, σήμερα πια ε, γίνεται χειραγωγός του οικουμενισμού -αυτής της παναιρέσεως- και του εκκοσμικευμένου χριστιανισμού. Γίνεται χειραγωγός παρασύρουσα και τις άλλες Εκκλησίες τις ομόδοξες χριστιανικές. Αυτά η Νέα Ρώμη, η Κωνσταντινούπολις.

Όλα αυτά γίνονται στις ημέρες μας. Όλα αυτά τα βλέπομε. Είναι στις ημέρες μας, δεν είναι πράγματα που θα πρέπει να ανατρέξουμε στα βιβλία να τα βρούμε. Ήδη τελεσιουργούνται αυτά. …

***

Απομαγνητοφώνηση [από 18: 15 έως 24:50] Φαίη για το ιστολόγιο ΑΒΕΡΩΦ.

Πηγή arnion.gr, Ιερά Αποκάλυψις, ομιλία νούμερο 71 με τίτλο «Ἑτέρα ἑρμηνεία τῆς πόρνης ὡς τῆς «ζώσης Ἐκκλησίας» ἐν Μόσχα συμπλεκομένης μετά τοῦ κοκκίνου θηρίου ἤτοι ἡ ἐκκοσμικευμένη Ἐκκλησία συμπλέουσα μετά ἀθέων καθεστώτων».