Γεώργιος Καραλής
Με αφορμή την Πανορθόδοξο σύνοδο και με
τον τρόπο προετοιμασίας αυτής γράφω το άρθρο για να ξεκαθαρίσουμε
ορισμένες θέσεις ορθόδοξες και καθολικές.
Πιστεύω ότι αυτό θα βοηθήσει το αναγνωστικό κοινό να καταλάβει καλύτερα την ορθόδοξο θεολογία και εκκλησιολογία.
Ας ξεκινήσουμε με την εκκλησιολογία της
δύσης με πολύ απλό τρόπο, γιατί δεν απευθυνόμαστε μόνο στους θεολόγους
μα και στον πιστό κλήρο, μοναχούς και λαό, οι οποίοι αγνοούν αυτές τις
αντιλήψεις και τις συνέπειές των.
Για τους λατίνους λοιπόν, η καθολική
εκκλησία είναι η σύνοδος των αποστόλων που έχουν κοινωνία με τον Πέτρο.
Δηλαδή μεταφράζοντας, σύμφωνα με την καθολική νοοτροπία έχουμε. Οι
Απόστολοι όταν ίδρυαν εκκλησίες άφηναν σαν διαδόχους τους τους
επισκόπους και ίδρυαν τις τοπικές εκκλησίες. Για παράδειγμα ο Απόστολος
Παύλος ίδρυσε την τοπική εκκλησία των Αθηνών και άφησε σαν διάδοχό του
τον επίσκοπο Αθηνών που ήταν ο Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης. Αυτός μετά άφηνε
άλλους επισκόπους και έτσι φτάνουμε μέχρι τον σημερινό επίσκοπο Αθηνών.
(αυτό κατά τους καθολικούς ονομάζεται Αποστολική διαδοχή) Αυτή είναι
μια τοπική Εκκλησία η εκκλησία των Αθηνών. Ο Πέτρος όμως, σύμφωνα με
τους καθολικούς ίδρυσε την Εκκλησία της Ρώμης και ήταν ο πρώτος αυτής
επίσκοπος!!! Μετά άφησε σαν διάδοχό του τον Λίνο μετά τον Ανάκλητο και
ου το καθεξης μέχρι τον σημερινό πάπα της Ρώμης. Τώρα για τους
καθολικούς το πρόσωπο του Πέτρου είναι πολύ σημαντικό γιατί πάνω σ´αυτό ο
Χριστός ίδρυσε την εκκλησία. Πρέπει να προσέξουμε και αυτό είναι πολύ
σημαντικό, όχι στην πίστη του Πέτρου αλλά στον ίδιο τον Πέτρο (δηλαδή
στο πρόσωπο) ο Χριστός άφησε την εκκλησία Του! Δηλαδή προσωποπαγής
εκκλησια!!!. Βέβαια ο Πέτρος ήταν θνητός και δεν θα μπορούσε να ζήσει
αιώνια. Αρα ο ίδιος χρειάζεται έναν αντικαταστάτη, που μετά τον θάνατό
του, θα μπορούσε να πάρει αυτό που ο Χριστός έδωσε στον Πέτρο και ο
ίδιος θα γινόταν Πέτρος. Ο αντικαταστάτης αυτός σύμφωνα με τους
καθολικούς είναι ο εκάστοτε επίσκοπος της Ρώμης και πάπας! Οι άλλοι
Απόστολοι όταν πέθαναν άφηναν και αυτοί αντικαταστάτες στις διάφορες
τοπικές εκκλησίες. Αυτοί οι αντικαταστάτες που είχαν και έχουν κοινωνία
με τον Πέτρο, δηλαδή τον εκτάστοτε πάπα, ο οποίος είναι ο πρώτος,
δημιουργουν την καθολική εκκλησία. Δεν υπάρχει καθολική εκκλησία αν δεν
υπάρχει και κοινωνία με τον πάπα της Ρώμης . Το πρόσωπο του Πέτρου είναι
αυτό που δίνει εγγύηση για την αλήθεια και για την αποστολικότητα της
εκκλησίας. Και επειδή ο πάπας είναι αλάθητος από τον Θεό, άρα δεν
υπάρχει καμμιά περίπτωση η καθολική εκκλησία να πέσει σε αίρεση. Αν
άλλος επίσκοπος πέσει σε αίρεση ο πάπας τον αλλάζει και έτσι μόνο ο
Πέτρος είναι η εγγύηση της ορθοδοξίας!!! Οσοι χωρίστηκαν από τον πρώτο,
δηλαδή από τον Πέτρο δημιούργησαν σχίσματα και αιρέσεις.
Οι λατίνοι λοιπόν νομίζουν ότι η Καθολική
εκκλησία είναι μια συνομοσπονδία των τοπικών εκκλησιών που έχουν
κοινωνία με τον πάπα της Ρώμης απ᾽όπου πέρνουν την εγγύηση για την
αλήθεια. Και επειδή η κάθε τοπική εκκλησία είναι ο αντικαστάτης των
άλλων Αποστόλων, δηλαδή ο εκάστοτε επίσκοπος, αυτή η συνομοσπονδία είναι
μια προσωπική κοινωνία των επισκόπων με τον πάπα (προσωποπαγής αντίληψη
της εκκλησίας). Η κοινωνία προσώπων, δηλαδή των διακρίσεων, έχει ανάγκη
από κάποιο αλάθητο πρόσωπο, επειδή αυτές οι διακρίσεις έχουν
διαφορετικές και αλληλοσυγκουόμενες σκέψεις, ελευθερίες και θελήσεις. Αν
θέλουμε το μοντέλο αυτό να λειτουργήσει πρέπει κάποιος να είναι
αλάθητος.
Αυτός είναι ο λόγος που οι καθολικοί δεν
αναγνωρίζουν τους προτεστάντες σαν εκκλησία γιατί δεν υπάρχει ούτε
αποστολική διαδοχή (διαδοχή Αποστόλων δηλαδή επισκόπων) μα ούτε κοινωνία
με τον Πάπα. Οι προτεστάντες είναι μόνο χριστιανικές κοινότητες. Αλλά
και από την άλλη μεριά ούτε οι ορθόδοξοι, σύμφωνα με αυτό το πνεύμα, θα
μπορέσουν ποτέ να γίνουν η μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία,
γιατί ναι μεν έχουν την Αποστολική διαδοχή, μα τους λείπει η κοινωνία με
τον πρώτο, δηλαδή με τον Πέτρο, δηλαδή με τον πάπα της Ρώμης. Οι
ορθόδοξοι λοιπόν είναι μόνο τοπικές εκκλησίες γιατί έχουν κανονικούς
επισκόπους, δηλαδή έχουν αποστολική διαδοχή (πράγμα που οι προτεστάντες
δεν έχουν) μα επειδή δεν κοινωνούν με τον πάπα δεν είναι η Εκκλησία μα
εκκλησίες. Και επειδή δεν τους ενδιαφέρει η πίστη μα μόνο το πρόσωπο του
Πέτρου, όπως είδαμε, οι ορθόδοξοι γι᾽αυτούς αδυνατούν να δημιουργήσουν
την καθολική Εκκλησία, δηλαδή την προσωπική κοινωνία των επισκόπων με
τον πάπα και όχι μόνον με αυτόν αλλά ούτε με κανένα πρώτο. Άρα η
προσωπική κοινωνία δεν συντελείται με σωστό τρόπο, δεν υπάρχει εγγύηση
του πάπα για την αλήθεια, δεν πιστεύουν σε κανένα αλάθητο, μένουν
ετερότητες που ποτέ αν δεν ενωθούν με τον πρώτο δεν θα μπορέσουν να
υπάρξουν ως Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία!!!
Δεν θα ασχοληθώ εδώ με την καταπολέμηση
αυτών των αντιλήψεων. Έχουν γραφτεί πολλά από τους Πατέρες και δεν θα
είχα να προσφέρω τίποτε περισσότερο. Θα ήθελα μόνο να αναφέρω ορισμένες
κριτικές καθολικών θεολόγων για την θεολογία αυτή του πρωτείου. Θεολόγων
που διαβάζουν τους πατέρες της εκκλησίας και έχουν στραμμένα τα μάτια
τους στη πανορθόδοξο σύνοδο που ετοιμάζεται να γίνει την Πεντηκοστή του
2016.
Σ᾽ένα διάλογο που έκανα με έναν καθολικό επίσκοπο και μελετητή των πατέρων μου είχε πει. “Αν
θέλουμε εμείς οι καθολικοί να καταλάβουμε την ιεροσύνη θα πρέπει να
μελετήσουμε πως αυτή εκφράστηκε από τους πατέρες και πως λειτουργεί στη
ορθόδοξη εκκλησία”. Δεν κατάλαβα τι ήθελε να μου πει και τον ρώτησα τι εννοούσε. Η απάντησή του με εξέπληξε: “Δυστυχώς
εμείς οι λατίνοι περάσαμε από πολύ νωρίς σε μια μεταπατερική θεολογία
γιατί δεχόμαστε την θεωρία της εξέλιξης στη θεολογία» Σὐμφωνα με
αυτή την αντίληψη, ο νους του ανθρώπου είναι φτιαγμένος έτσι ώστε να
μπορεί να καταλαβαίνει τον Θεό με διανοητικό τρόπο. Με άλλα λόγια κάθε
φορά που θέλει ο Θεός να αποκαλύψει τον ευατό Του, έχει ανάγκη από
ανθρώπους που έχουν καλλιεργήσει την διάνοιά τους. Και βέβαια κάθε
διανοητική κατάσταση είναι εξελίξιμη. Η κάθε αποκάλυψη του Θεού, δηλαδή
εξαρτάται από την διανοητική κατάσταση κάθε εποχής. Κατά συνέπεια αυτό
που κατάλαβε ο Απόστολος Παύλος και η αρχαία εκκλησία για τον Θεό
εξαρτιόταν από την εποχή του, η οποία ήταν σε διανοητική κατάσταση όχι
τόσο ανεπτυγμένη, αλλά μάλλον νηπιώδης. Ένα νήπιο δεν καταλαβαίνει την
αλήθεια όπως ένας ώριμος άνδρας. Η κάθε μεταγενέστερη λοιπόν εποχή
προσέγγιζε με πιο μεγάλη βαθύτητα τον λόγο του Θεού. Η πρόοδος του
ανθρώπου υπονοεί ότι η διανοητική του εξέλιξη αναπτύσσεται με τον χρόνο.
Εδώ έχουμε την γνωστή ιστορική εικόνα σύμφωνα με την οποία ο άνθρωπος
ήταν νήπιο, μεγάλωσε και ωρίμασε και τώρα καταλαβαίνει καλύτερα. Κατά
συνέπεια σήμερα που το διανοητικό μας επίπεδο είναι υψηλότερο,
αντιλαμβανόμαστε με πιο μεγάλη ακρίβεια την Αποκάλυψη απ᾽ότι οι
Απόστολοι και οι Πατέρες σε προηγούμενες εποχές. Το νήπιο έγινε έφηβος
και σήμερα είναι ώριμος άνδρας.
Με αυτή τη νοοτροπἰα η δυτική χριστιανική
παράδοση δεν ενδιαφέρεται για μελέτη της θεολογίας των Πατέρων της
εκκλησίας οι οποίοι θεωρούνται πλέον ξεπερασμένοι. Και μελετώνται μόνο
από ιστορικής και συγκριτικής απόψεως. Τώρα μια τέτοια εξέλιξη βασίζεται
πάνω στο πρωτείο του πάπα. Γιατί ποιός μπορεί να δώσει την εγγύηση ότι η
εξέλιξη βαδίζει σύμφωνα με τι θέλημα του Θεού και όχι με τα προσωπικά
συμφέροντα; Μόνο ο πάπας και έτσι η καθολική εκκλησία μετατράπηκε η
παπική εκκλησία και απομακρύνθηκε από την αλήθεια των πατέρων και
θεωμένων. Και συνέχισε ο καθολικός
“Εκείνο όμως που με ανησυχεί
ιδιαίτερα είναι ότι αλλάζει και η ιεροσύνη. Δηλαδή για να καταλάβεις
μόνο ο πάπας την εκφράζει απόλυτα, δηλαδή κατέχει εκατό τοις εκατό, όλη
την ιεροσύνη. Ένας καρδινάλιος έχει το 90%, ένας αρχιεπίσκοπος πέφτει
στο 80%, ένας απλώς επίσκοπος σαν και μένα μόνο το 60%. Δεν είναι ίσοι
λοιπόν οι Απόστολοι, μα μόνο ο Πέτρος εκφράζει την απόλυτη ιεροσύνη και
όλοι οι άλλο έπονται. Κατά συνέπεια και οι επισκοποι δεν είναι ίσοι.
Επομένως μόνο ο πρώτος εκφράζει το απόλυτο και η κοινωνία μαζί του σε
κάνει να είσαι και καθολικός και επίσκοπος. Μετατραπήκαμε από τον πάπα
τον Πίο τον ένατο σε πραγρατική παπική εκκλησία, γι᾽αυτό και αν
κοιτάξεις την εκκλησιαστική ιστορία από εκείνη την εποχή και μετά η
ιστορία της καθολικής εκκλησίας συμπίπτει με την ιστορία των παπών”
συνεχίζεται
Δημοσιευθεν στον Ορθόδοξο τύπο τον Απρίλιο του 2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου