(ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΥ
Τό ἱστορικό τῆς 6ης παραγράφου τοῦ κειμένου
«Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καί ὁ λοιπός
Χριστιανικός κόσμος»/ Ο Όρος Εκκλησία ως τεχνικός όρος)
Ἀξίζει νά παραθέσω μερικές
χαρακτηριστικές ἀπόψεις Προκαθημένων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.
ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΚΛΑΔΩΝ: ΟΛΟΙ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΤΟ
ΧΡΙΣΤΟ
1.
Ἕνας Προκαθήμενος εἶπε ὅτι
«ἐσχίσθησαν» οἱ Ἐκκλησίες μεταξύ τους, ἤτοι ἡ Ὀρθόδοξη Ἀνατολική μέ τήν
Ἐκκλησία τῆς Ρώμης, ὅπως «σχίζεται ἕνα ράσο σέ δύο κομμάτια, ἀλλά παρά ταῦτα
παραμένει ράσο»!!
ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ: ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΑΠΤΙΣΜΕΝΟΙ ΜΕΤΕΧΟΥΝ
ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ
2.
Ἄλλος Προκαθήμενος εἶπε:
«Τό συμπέρασμα πού βγαίνει ἀπό τήν εὐλογίαν μικτοῦ Γάμου εἶναι ὅτι πράγματι
εἶναι ἔγκυρο τό Βάπτισμα, τελούμενον εἰς τό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος. ... Ἐφ' ὅσον εὐλογοῦμε τόν Γάμο, Καθολικοῦ,
∆ιαμαρτυρομένου, καί δέν ἀποκλείουμε τήν εὐλογίαν, ὅπως συμβαίνει μέ τούς
ἑτεροθρήσκους, μέ ἕναν Μουσουλμάνο, μέ ἕναν Ἰουδαῖο, σημαίνει ὅτι ἀναγνωρίζουμε
τό Βάπτισμά του καί τόν εὐλογοῦμε, τόν δεσμό του μέ τό Ὀρθόδοξον μέλος».
ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΜΕΤΑΛΗΨΗΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΤΕΡΟΔΟΞΟΥΣ
ΒΑΠΤΙΣΜΕΝΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ
3.
Ἄλλος Προκαθήμενος εἶπε ὅτι
ἐφ' ὅσον γίνονται μικτοί γάμοι ὄχι μόνον εἶναι «ὑποστατό» τό βάπτισμα τῶν
ἑτεροδόξων, ἀλλά συγχρόνως μποροῦν καί νά κοινωνοῦν οἱ ἑτερόδοξοι στήν Ὀρθόδοξη
Ἐκκλησία, ὁπότε μέ τήν θεία Κοινωνία γίνονται αὐτομάτως ὀρθόδοξοι.
ΜΕΤΟΧΗ
ΣΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΕΤΕΡΟΔΟΞΩΝ
4.
Η Ομολογία Πίστεως Θυατείρων
υπογεγραμμένη από τη σύνοδο του Πατριαρχείου Κων/πόλεως σε ισχύ:
«Ἐπιτρέπεται
ἐξ ἀπόψεως Ρωμαιοκαθολικῆς νά μεταλαμβάνουν ἐν καιρῷ ἀνάγκης οἱ Ρωμαιοκαθολικοί εἰς Ὀρθοδόξους
Ἐκκλησίας καί οἱ Ὀρθόδοξοι ἐν καιρῷ ἀνάγκης νά
μεταλαμβάνουν εἰς Ρωμαιοκαθολικάς Ἐκκλησίας».
«Ἐπεκράτησε,
λόγῳ τῆς φιλίας, οἱ Ὀρθόδοξοι νά
κηδεύουν τούς Ἀγγλικανούς καί νά κοινωνοῦν αὐτούς ὅπου δέν ὑπάρχουν Ἀγγλικανοί
Ἱερεῖς. Ἐπίσης ὅπου δέν ὑπάρχουν Ὀρθόδοξοι Ἱερεῖς, οἱ Ἀγγλικανοί κηδεύουν καί κοινωνοῦν
τούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς. Τοῦτο γίνεται μέ τήν γνῶσιν, ἀλλά καί μέ τήν ἄγνοιαν
τῆς Ἐκκλησίας εἰς μερικούς τόπους, ἀλλά καί διά λόγους ἀνάγκης καί Χριστιανικῆς Μυστηριακῆς φιλοξενίας. Ἔπειτα
εἶναι βέβαιον ὅτι οἱ Χριστιανοί μόνοι των ζητοῦν τήν Κοινωνίαν. Εἶναι τοῦτο δεῖγμα
τῆς διαθέσεως τοῦ Λαοῦ τοῦ Θεοῦ διά τήν ἕνωσιν
τῶν Χριστιανῶν πού τούς συνδέει ἡ Παράδοσις, ἡ Ἁγία Γραφή, ἡ Ἱερωσύνη καί
τό Πιστεύω τῆς Νικαίας-Κωνσταντινουπόλεως» (σελ. 210-211).
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΓΛΩΣΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΡΟ
ΕΚΚΛΗΣΙΑ
5.
Πάντως, ἡ ἀντίληψη τοῦ ὅρου «ἐκκλησία»
ὡς «τεχνικοῦ ὅρου» παραπέμπει καί στήν πολιτική ὑστεροβουλία τῶν
μονοθελητῶν, οἱ ὁποῖοι ἐνῶ μιλοῦσαν γιά τό ἕνα θέλημα τοῦ Χριστοῦ, βεβαίωναν τόν
ἅγιο Μάξιμο ὅτι δέν ἐννοοῦν ἕνα θέλημα
στόν Χριστό γιά ἀμφότερες τίς φύσεις Του, ἀλλά τό γράφουν ἔτσι γιά νά ἠρεμήση ὁ κόσμος καί νά
εἰρηνεύση ἡ οἰκουμένη... Τοῦ λοιποῦ
προωθοῦσαν τό ἕνα θέλημα μέ τήν ἐλπίδα
ἐγκόλπωσης τῶν μονοφυσιτῶν στήν αὐτοκρατορική
Ἐκκλησία. Ἡ συσχέτιση
μέ τό σήμερα
εἶναι προφανής. Ἀπό τήν μιά ὁ ὅρος
Ἐκκλησία χρησιμοποιεῖται δῆθεν ὡς «τεχνικός
ὅρος», χωρίς νά σημαίνη ἀπόδοση ἐκκλησιαστικότητας στούς ἑτεροδόξους, ἐνῶ ἀπό τήν ἄλλη στήν συζήτηση μέσα στήν ἴδια τήν Σύνοδο τῆς
Κρήτης γιά τούς μεικτούς γάμους, θεμελιωνόταν τό ἔγκυρο τοῦ βαπτίσματος τῶν ἑτεροδόξων
καί συναφῶς τῆς ἀπόδοσης ἐκκλησιαστικότητας στίς
κοινότητές τους.
ΑΠΟΦΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ (ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ)
6.
Πίσω ἀπό τήν ἐντελῶς
ἀδόκιμη θεωρία περί ἀποφατικότητας στήν διατύπωση τοῦ τί εἶναι Ἐκκλησία εὐδοκιμεῖ
σαφῶς ἡ πολιτική
προσπάθεια ἀπόδοσης ἐκκλησιαστικότητας στούς ἑτεροδόξους. Τό ἀτυχές εἶναι,
ὅπως ἔγραψα καί σέ
προηγούμενο ἄρθρο μου, ὅτι μέ αὐτήν τήν
θεωρία τῆς ἀποφατικότητας προωθεῖται
ἐπακριβῶς ἡ προτεσταντική θεολογία τῶν Μεταρρυθμιστῶν, οἱ ὁποῖοι μιλοῦσαν ἀφ' ἑνός
μέν γιά τήν ἀόρατη ἐκκλησία πού γνωρίζει μόνο ὁ Θεός
καί συμπεριλαμβάνει Ρωμαιοκαθολικούς, Προτεστάντες καί ὅποιους ἄλλους θέλει ὁ Θεός, ἀφ'
ἑτέρου δέ γιά τήν ὁρατή ἐκκλησία, ἡ ὁποία εἶναι διασπασμένη.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΑΔΙΑΣΕΙΣΤΟ
Τά κείμενα τῆς Συνόδου τῆς Κρήτης πρέπει νά
ἑρμηνευθοῦν μέσα ἀπό τήν ἑρμηνεία αὐτῶν πού τά κατήρτισαν καί τά ὑπέγραψαν… Ὅμως,
ὅταν κανείς ἀντιπαραβάλλη τό κείμενο μέ τά ὅσα ἐλέχθησαν, ὅτι οἱ ἐκτός τῆς
Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἀνήκουν σέ «Ἐκκλησίες», τῶν ὁποίων τό Βάπτισμα εἶναι ἔγκυρο
καί ὑποστατό, γι' αὐτό καί δίνεται ἡ δυνατότητα τελέσης μικτῶν Γάμων, τότε
ἀντιλαμβάνεται τό ἐκκλησιολογικό πρόβλημα πού ὑφίσταται.
Στήν πραγματικότητα
ἰσχύει ἡ λεγόμενη «βαπτισματική θεολογία», σύμφωνα μέ τήν ὁποία οἱ Ὀρθόδοξοι
καί οἱ ἐκτός αὐτῆς Χριστιανοί ἔχουν ἕνα κοινό σημεῖο ἑνότητος, πού εἶναι τό
Βάπτισμα, ἐνῶ ὑφίσταται διαφορά καί ὡς πρός τήν Τριαδολογία καί ὡς πρός τήν
κανονική τέλεση.
Νομίζω ὅτι τό κείμενο αὐτό
πού προῆλθε ἀπό τήν Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο πρέπει
νά ἑρμηνευθῆ ἐπί τῇ βάσει τῶν ὅσων ἐλέχθησαν ἀπό τούς ὁμιλητές καί ἰδίως ἀπό
τούς Προκαθημένους, δηλαδή ἀπό τά Πρακτικά, τά ὁποῖα θά δημοσιευθοῦν.
Η ΣΥΝΘΕΣΗ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗ ΠΑΡΑΓΚΑ ΤΟΥ ΤΡΕΛΟΓΙΑΝΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου