Είπε Γέρων
O κόσμος νομίζει πως έχει να διαλέξει ανάμεσα στήν ζωη που θέλει, και στίς εντολές του Χριστού. Αγνοώντας πως Ζωή είναι μόνο ο Χριστός... εν τέλει προτιμά την διψυχία.
Και κάνω τη ζωη μου, και παριστάνω πως είμαι Του Χριστού. Και αυτό είναι μια ασθένια που μεγαλώνει ολοένα και πιο πολύ μέσα στήν Εκκλησία...
Και οι εκπεσόντες ποιμένες, αποζητούν την αποδοχή στήν γνώμη τούς, και οχι στήν Αλήθεια Του Χριστού. (...) Ένας έρημος θρήνος, ακούγεται σιγαλά, απο κάτι τριμένα ράσα, μέσα σε μια Εκκλησία που γκρεμίζεται....
3 σχόλια:
Είναι ο θρήνος μας ! Ο αθέατος εσωτερικός θρήνος Οταν οι ναοί κατεδαφίζονται ανοίγουν οι κατακόμβες !
Αγαπητά αδέρφια η Εκκλησία γκρεμίζεται γιατί ζούμε στις έσχατες μέρες. Είναι τόσο πολύ φανερό ότι όσα συμβαίνουν είναι εσχατολογικά, αλλά επειδή διαδραματίζονται κυρίως σε πνευματικό επίπεδο, είναι αθέατα στον πολύ κόσμο.
Τέτοια αποστασία και αδιαφορία στα θέματα της πίστης μας στην συντριπτική πλειοψηφία των λεγόμενων "βαπτισμένων Ορθόδοξων Χριστιανών", τέτοια ανεπάρκεια και εγκληματική κατωτερότητα απέναντι στις περιστάσεις ανάμεσα στους υποτιθέμενους θεματοφύλακες της Εκκλησίας, και τέτοια σύγχυση ανάμεσα στους λίγους πιστούς δεν έχει ξανασυμβεί.
Όλα διαλύονται, όλα τα σαρώνει ο συγκρητισμός και η επέλαση της Νέας Εποχής.
Όμως δεν πρέπει να δειλιάσουμε απέναντι σε όλα αυτά. Η δειλία και η απελπισία είναι ίσως η μεγαλύτερη αμαρτία γιατί είναι ολιγοπιστία. Στην Αποκάλυψη βλέπουμε να αναφέρονται πρώτοι "οι δειλοί", οι οποίοι αποχωρίζονται από τον Θεό. Μπορεί να μην είναι τυχαίο.
Λοιπόν, πρέπει να έχουμε πίστη στον Χριστό. Ξέρουμε ότι "εδόθη στο θηρίο να νικήσει". Το ξέρουμε. Δεν περιμένουμε αναστροφή των πραγμάτων παρά μόνο επιδείνωση. Ότι κάνουμε και όσος αγώνας γίνεται είναι μόνο για να ακούσουν κάποιοι άνθρωποι, και να είναι αναπολόγητοι κάποιοι άλλοι.
Βλέπουμε σήμερα μια μετάλλαξη των εννοιών. Το πρόβλημα μέσα στην εκκλησία νομίζω ότι δεν εντοπίζεται τόσο στη διψυχία (παρόλο που υπάρχουν και δίψυχοι), ή τον εσωτερικό διχασμό κάποιων ανθρώπων. Απλώς έχει αλλάξει το νόημα των ίδιων των λέξεων. Και αυτό είναι ακόμα πιο επικίνδυνο. Είναι διαφορετικό να καταλαβαίνει κάποιος ότι άλλα θα έπρεπε να κάνει και άλλα τελικά κάνει, και διαφορετικό να θεωρεί ότι κάνει το σωστό ενώ δεν το κάνει.
Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα σήμερα. Ότι έχει οικοδομηθεί σιγά σιγά μια "πλαστογραφία χριστιανικής πίστης", με κοινωνικό-ηθικό-φιλοσοφικό περιεχόμενο, αυτή διδάσκεται στα σχολεία στις θεολογικές σχολές, και "βιώνεται" από τους σημερινούς εκκοσμικευμένους χριστιανούς (ανάμεσα σε ένα ωκεανό άθεων). Τι περιμένουμε λοιπόν;
Δεν βλέπουμε φανερό διωγμό της Εκκλησίας ή των πιστών, ή κατεδάφιση ναών όπως στα κομμουνιστικά καθεστώτα γιατί ο διάβολος αλλάζει τον τρόπο του πολέμου. Μεταλλάσσει τις έννοιες. Ενώ υποτίθεται ότι παραμένει το εκκλησιαστικό οικοδόμημα έχει χάσει το περιεχόμενό του. Και θα επιτρέψει ο Θεός τελικά να κατεδαφιστεί.
Η αλλιως, οποιος δε θελει να ζημωσει 10 μερες κοσκινιζει.Κανεις πλεον δεν εχει προβλημα να στιγματιστει ως δειλος αδιαφορος τσιγκουνης φιλοτομαριστης αφιλανθρωπος,μικρος,ανθρωπάριο,ακριβως γιατι χασαμε την ηθικη του θεου.Τωρα μειναμε με το δικο μας ηθος,το ηθος του εγω,του εαυτου μου,του δικου μου,του συμφεροντος μου,και αυτα προυποθετουν ανθρωπαρια για να υπηρετηθουν;και αυτο ημαστε ανθρωπάρια,και αυτο ειναι και οι πιο πολλοι απο το κρατος μεχρι την εκκλησια.Ο ηρωισμος προυποθετει πιστη και ανθρωπαρες οχι τσουτσεκια αλλα λεβεντες του λεβεντη Θεου
Δημοσίευση σχολίου